သ​ခင္​ဘု​ရား၌ အ​စဥ္​မ​ျပတ္ ဝမ္း​ေျမာက္​ျခင္း​ ရွိ​ၾက​ေလာ့နမူနာ

ကၽြန္မတို႔၏ အႀကီးမားဆုံး တသျခင္း

လူမ်ားအားလုံးသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ေက်ာ္ၾကားျခင္း၊ သာယာေသာလူမွုဆက္ဆံေရးႏွင့္ ေအာင္ျမင္ျခင္းတို႔ကို ရွိေစျခင္းငွာ တသၾကေသာ္လည္း ၎အရာမ်ားသည္ ကၽြန္မတို႔၏ အႀကီးမားဆုံး တသျခင္း မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍၊ ကၽြန္မတို႔၏ အႀကီးမားဆုံး တသေသာအရာမ်ားကား ဝမ္ေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ခ်မ္းသာၿပီးမွ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းကို ရရွိခံစားလိမ့္မည္ (သို႔) သာယာေသာလူမွုဆက္ဆံေရးရွိၿပီးမွ ၿငိမ္သက္ျခင္း ရရွိခံစားလိမ့္မည္ဟု ေမၽွာ္လင့္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္၊ ၎တို႔သည္ နိယာမ မျဖစ္ေပ။ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းအားျဖင့္ အႀကီးမားဆုံး စိတ္နာျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္သည္။ တစ္ခုတေလမွာ၊ ေလာကဓံဒုကၡ ရွိလ်က္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္းတို႔ကို မခံစားနိုင္ေတာ့ဘူး။

မိမိဉာဏ္သတၱိႏွင့္ အစြန႔္သတၱိတို႔ကို မအားကိုးနိုင္ေခ်။ တန္ခိုးႀကီး၍ လွံျခဳံလွေသာ ခိုလွုံရာကို လိုအပ္ပါသည္။ ၎ခိုလွုံရာသည္ ဘယ္မွာရွာေဖြမလဲ။ အကယ္၍၊ ၎ခိုလွုံရာသည္ အရာဝတၳဳ (သို႔) ေလာကဓာတ္ မဟုတ္ဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေတာ္ျမတ္တစ္ပါး ျဖစ္သည္။

ထိုပုဂၢိဳလ္ေတာ္ျမတ္၏ ဘြဲ႕နာမေတာ္ကား အရွင္ေယရွုဘုရား ျဖစ္သည္။

၎သမၼာတရားသည္ အလြန္လြယ္လွသလိုပဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း အရွင္ေယရွုဘုရားသည္ ကၽြန္မတို႔ေတြးသည့္ထက္ ပိုမိုနက္နဲပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ၿပီး ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္သာ တည္ေစလ်က္ အထံေတာ္၌ စုံလင္ေသာ ဝမ္းေျမာက္ျခင့္အခြင့္ ရွိပါသည္ (ဆာ၊ ၁၆း၁၁)။ အရွင္ေယရွုဘုရားကို ပိုမိုသိကၽြမ္းလာလၽွင္ မိမိဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ စိတ္က်နပ္ျခင္းတို႔ကိုလည္း ပိုမိုတိုးပြားေစလိမ့္မည္။ ဖိလိပၸိဩဝါဒစာကို ေလ့လာစဥ္တြင္ ကိုယ္ေတာ္ကို ပိုမိုသိကၽြမ္းေစေသာေၾကာင့္ မိမိအသက္တာကို ေသခ်ာစြာ ေျပာင္းလဲေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။

ဖိလိပၸိဩဝါဒစာသည္ စိန္ေခၚမွုမ်ားရင္ဆိုင္ေနရေသာ ကနဦးအသင္းေတာ္တစ္ပါးအဖို႔ အက်ဥ္းက်ေနေသာ တမန္ေတာ္ႀကီး ရွင္ေပါလုထံမွ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းဖိတ္စာ ျဖစ္သည္။ ဤဩဝါဒစာတြင္၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ရွိၾကေလာ့ဟု ရွင္ေပါလသည္ မၾကာခဏ ေရးသားခဲ့သည္။

ရွင္ေပါလုသည္ အစဥ္အျမဲတည္သည့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ရရွိခံစားခဲ့သည္။ ရွင္ေပါလုသည္ ဒုကၡအတိ ခံစဥ္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအတိ ဘယ္လို ရရွိခံစားခဲ့သလဲ။ သူ၏ဝိညာဥ္ကို ဘယ္လိုအားျဖည့္ခဲ့သလဲ။ သူေတြ႕ၾကဳံသမၽွေသာ အျခင္းအရာတို႔၌ ေရာင့္ရဲေသာစိတ္ ရွိအံ့ေသာငွာ ဘယ္လိုသင္ခဲ့သလဲ။

ကၽြန္မလည္း ၎တို႔ကို သင္ယူနိုင္ပါသလား။

ဖိလိပၸိဩဝါဒစာကို ထပ္သလဲလဲ ဖတ္ရွုစဥ္တြင္ ၎ေမးခြန္မ်ားတို႔ကို ေအာက္ေမ့သတိရသည္။ ကၽြန္မပိုမိုေလ့လာေသာအခါ၊ ကၽြန္မရွာေလ့ရွိေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ ရွင္ေပါလ္၏ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းသည္ မည္မၽွကြာျခားသည္ကို ပိုမိုသေဘာေပါက္လာသည္။ ကၽြန္မတို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၌ ေလာကုတၱရာစိည္းစမ္ခ်မ္းသာကို မရွာေဖြဘဲ ေလာကီစိည္းစမ္ခ်မ္းသာသာ ရွာေဖြေလ့ ရွိသည္။ စုံလင္ေသာအိမ္တစ္လုံး၊ ဂုဏ္ရွိေသာအလုပ္အကိုင္၊ သာယာေသာအေပ်ာ္ခရီးႏွင့္ လုံျခဳံေစေသာ စည္းစမ္ဥစၥာတည္းဟူေသာ ေလာကီအရာတို႔သည္ ခဏသာတည္သည့္ ေလာကီဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ျပဳစုတတ္သည္။ ၎အရာမ်ားသည္ ရယူလၽွင္ မမွားေပမဲ့ ထာဝစဥ္ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို မျပဳစုနိုင္ေခ်။ ၎အရာတို႔၏ ေတာက္ေျပာင္မွုကို အလ်င္အျမန္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္။ ကၽြန္မတို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၌ တည္ၿပီး စုံလင္ေသာဝမ္းေျမာက္ျခင္း ရရွိခံစားနိုင္မည္အေၾကာင္းကို ဆုေတာင္းေနသည္။

မိမိ၏ အသက္တာတြင္၊ မိတ္ေဆြကို အေပ်ာ္ရႊင္ေစဆုံးေသာအရာက ဘာလဲ။