ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 14
14
ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္၏ေသဆုံးျခင္း
1ထိုအခ်ိန္တြင္ နယ္စားေဟ႐ုဒ္သည္ ေယရႈ၏သတင္းေတာ္ကိုၾကား၍ 2သူ၏ငယ္သားတို႔အား “ဤသူသည္ ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္ျဖစ္၏။ သူသည္ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ ထေျမာက္ေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၌တန္ခိုးလကၡဏာမ်ားထင္ရွားေန၏”ဟု ဆိုေလ၏။
3အေၾကာင္းမူကား ေဟ႐ုဒ္သည္ မိမိအစ္ကို ဖိလိပၸဳ၏ဇနီး ေဟေရာဒိကိစၥေၾကာင့္ ေယာဟန္ကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္၍ ေထာင္ထဲ၌ခ်ထားခဲ့၏။ 4အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေယာဟန္က “သင္သည္ ထိုအမ်ိဳးသမီးကို သိမ္းယူျခင္းမွာ တရားေတာ္ႏွင့္မညီပါ”ဟု ေဟ႐ုဒ္အား ေျပာခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ 5ေဟ႐ုဒ္သည္ ေယာဟန္ကိုသတ္လိုေသာ္လည္း လူထုကိုေၾကာက္ေလ၏။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ေယာဟန္ကို ပေရာဖက္တစ္ပါးအျဖစ္ မွတ္ယူၾက၏။
6သို႔ေသာ္ ေဟ႐ုဒ္၏ေမြးေန႔ေရာက္လာေသာအခါ#14:6 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “က်င္းပေသာအခါ”။ ေဟေရာဒိ၏သမီးသည္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားေရွ႕၌ ကျပလ်က္ ေဟ႐ုဒ္ကို ႏွစ္သက္ေစ၏။ 7ထို႔ေၾကာင့္ ေဟ႐ုဒ္သည္ သင္ေတာင္းသမွ်ကိုေပးမည္ဟု သူ႔အား ကတိသစၥာျပဳေလ၏။ 8ထိုအခါ မိန္းကေလးသည္ မိခင္၏တိုက္တြန္းခ်က္အရ “ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္၏ဦးေခါင္းကို ဤလင္ပန္းေပၚတင္၍ ကြၽန္မအားေပးပါ”ဟု ေတာင္းဆိုေလ၏။ 9မင္းႀကီးသည္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ျပဳထားေသာကတိသစၥာကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိႏွင့္အတူစားေသာက္ပြဲ၌ထိုင္#14:9 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ေနေသာသူတို႔၏မ်က္ႏွာကိုလည္းေကာင္း ေထာက္၍ ေပးလိုက္ရန္ အမိန႔္ေပးကာ 10လူကိုေစလႊတ္ၿပီး ေယာဟန္၏ဦးေခါင္းကို ေထာင္ထဲ၌ ျဖတ္ေစ၏။ 11ထို႔ေနာက္ ေယာဟန္၏ဦးေခါင္းကို လင္ပန္းေပၚတင္၍ ယူလာကာ မိန္းကေလးအားေပးေလေသာ္ သူသည္ မိမိ၏မိခင္ထံသို႔ ယူေဆာင္သြားေလ၏။ 12ထိုအခါ ေယာဟန္၏တပည့္တို႔သည္လာ၍ အေလာင္းကိုယူေဆာင္သြားၿပီးလွ်င္ သူ႔ကိုသၿဂႋဳဟ္ၾကေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈထံလာ၍ ၾကားေလွ်ာက္ၾက၏။
လူငါးေထာင္ကိုေကြၽးေမြးေတာ္မူျခင္း
13ေယရႈသည္ ထိုသတင္းကိုၾကားေသာအခါ ထိုအရပ္မွ လူသူကင္းေဝးရာအရပ္သို႔ ေလွျဖင့္ တစ္ကိုယ္တည္းႂကြေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ လူထုပရိသတ္မ်ားသည္ ၾကားသိလွ်င္ ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားမွထြက္၍ ေနာက္ေတာ္သို႔ ကုန္းေၾကာင္းျဖင့္လိုက္ၾက၏။ 14ကိုယ္ေတာ္သည္#14:14 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေယရႈသည္”။ ေလွမွဆင္းေသာအခါ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္ကိုျမင္လွ်င္ သူတို႔အေပၚၾကင္နာစိတ္ရွိေတာ္မူ၍ မက်န္းမာေသာသူတို႔ကို က်န္းမာေစေတာ္မူ၏။
15ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၍ “ဤေနရာသည္ လူသူကင္းေဝးရာအရပ္ျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္လည္း လြန္ေနပါၿပီ။ လူထုပရိသတ္တို႔သည္ ေက်း႐ြာမ်ားသို႔သြား၍ မိမိတို႔အတြက္ စားစရာမ်ားဝယ္ယူႏိုင္ရန္ သူတို႔ကို ျပန္လႊတ္ေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ 16သို႔ေသာ္ ေယရႈက“သူတို႔သြားရန္မလို။ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ သူတို႔အား စားစရာေပးၾကေလာ့”ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 17တပည့္ေတာ္တို႔ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္တို႔တြင္ ဤေနရာ၌ မုန႔္ငါးလုံးႏွင့္ ငါးႏွစ္ေကာင္မွတစ္ပါး မည္သည့္အရာမွ်မရွိပါ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားေလွ်ာက္ၾက၏။ 18ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“၎တို႔ကို ငါ့ထံ ဤေနရာသို႔ယူခဲ့ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ 19ထို႔ေနာက္ လူထုပရိသတ္တို႔ကို ျမက္ခင္းေပၚထိုင္#14:19 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ေလ်ာင္း”။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ အတူတကြစားေသာက္ၾကေသာအခါ ေလ်ာင္း၍စားေသာက္ေလ့ရွိၾကသည္။ၾကရန္ အမိန႔္ေပးေတာ္မူ၍ မုန႔္ငါးလုံးႏွင့္ ငါးႏွစ္ေကာင္ကိုယူလ်က္ မိုးေကာင္းကင္သို႔ေမွ်ာ္ၾကည့္ကာ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္ မုန႔္ကိုဖဲ့၍ တပည့္ေတာ္တို႔အား ေပးေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္း လူထုပရိသတ္တို႔အား ေဝေပးၾက၏။ 20လူအေပါင္းတို႔သည္ စား၍ဝၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ႂကြင္းက်န္ေသာမုန႔္အက်ိဳးအပဲ့မ်ားကိုေကာက္သိမ္းၾကရာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္းအျပည့္ရၾက၏။ 21စားေသာသူတို႔မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ကေလးသူငယ္မ်ားမပါဘဲ ေယာက္်ားငါးေထာင္ခန႔္ရွိ၏။
ေရေပၚ၌လမ္းေလွ်ာက္ေတာ္မူျခင္း
22ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္#14:22 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေယရႈသည္”။ ခ်က္ခ်င္းပင္ တပည့္ေတာ္တို႔ကို ေလွေပၚသို႔တက္ေစ၍ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ မိမိေရွ႕မွကူးႏွင့္ေစေတာ္မူၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လူထုပရိသတ္မ်ားကို ျပန္လႊတ္ေတာ္မူ၏။ 23လူထုပရိသတ္မ်ားကို ျပန္လႊတ္ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဆုေတာင္းရန္ ေတာင္ေပၚသို႔ တစ္ကိုယ္တည္းတက္ေတာ္မူ၏။ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ထိုေနရာ၌ ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးတည္းရွိေတာ္မူ၏။ 24ထိုစဥ္ ေလွသည္ ကမ္းမွအေတာ္#14:24 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “စတာဒီယြန္မ်ားစြာ” (1 စတာဒီယြန္ = 607 ေပ)။ေဝးကြာေနၿပီး#14:24 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ပင္လယ္အလယ္၌ရွိၿပီး”။ ေလဆန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လႈိင္းမ်ား၏႐ိုက္ခတ္ျခင္းကိုခံေနရ၏။
25မိုးေသာက္ယံအခ်ိန္#14:25 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ည၏စတုတၳအခ်ိန္”။၌ ကိုယ္ေတာ္သည္#14:25 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ေယရႈသည္”။ ပင္လယ္ေပၚတြင္ လမ္းေလွ်ာက္လ်က္ သူတို႔ထံသို႔ ႂကြေတာ္မူ၏။ 26တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ပင္လယ္ေပၚတြင္ ကိုယ္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကိုျမင္လွ်င္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား၍ “တေစၦ”ဟု အလန႔္တၾကားေအာ္ဟစ္ၾက၏။ 27သို႔ေသာ္ ေယရႈက“မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။ ငါပင္ျဖစ္၏။ မေၾကာက္ၾကႏွင့္”ဟု သူတို႔အား ခ်က္ခ်င္းမိန႔္ေတာ္မူ၏။ 28ထိုအခါ ေပတ႐ုက “သခင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္သည္မွန္လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ေရေပၚမွာေလွ်ာက္လာရမည့္အေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္ကို အမိန႔္ေပးေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ 29ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“လာခဲ့ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူရာ ေပတ႐ုသည္ ေလွမွဆင္း၍ ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္လ်က္ ေယရႈထံသို႔သြားေလ၏။ 30သို႔ေသာ္ ျပင္းထန္ေသာေလကိုျမင္လွ်င္ ေၾကာက္၍ ေရနစ္စျပဳသည္ႏွင့္ “သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ကိုကယ္ေတာ္မူပါ”ဟု ေအာ္ဟစ္ေလ၏။
31ထိုအခါ ေယရႈသည္ ခ်က္ခ်င္းလက္ေတာ္ကိုဆန႔္၍ သူ႔ကိုကိုင္ဆြဲကာ“ယုံၾကည္ျခင္းအားနည္းေသာသူ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ သံသယျဖစ္သနည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
32ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေလွေပၚသို႔တက္ၾကရာ ေလသည္ ၿငိမ္သြားေလ၏။ 33ထိုအခါ ေလွေပၚ၌ရွိေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွိခိုးလ်က္#14:33 အခ်ိဳ႕မူရင္းက်မ္း၌ “ကိုယ္ေတာ္ကို လာ၍ရွိခိုးလ်က္”။ “ကိုယ္ေတာ္သည္ အမွန္ပင္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္ပါ၏”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
ဂင္ေနသရက္ၿမိဳ႕၌ အနာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းေစေတာ္မူျခင္း
34ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ပင္လယ္ကိုကူး၍ ဂင္ေနသရက္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၾက၏။ 35ထိုအရပ္၌ရွိေသာလူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုမွတ္မိၾကသျဖင့္ ထိုေဒသဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးသို႔ လူကိုေစလႊတ္၍ နာမက်န္းျဖစ္သူရွိသမွ်တို႔ကို အထံေတာ္သို႔ေခၚေဆာင္လာၿပီးလွ်င္ 36သူတို႔အား ကိုယ္ေတာ္၏ဝတ္႐ုံေတာ္ပန္းဖြားကိုမွ် တို႔ထိခြင့္ျပဳပါမည့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာင္းပန္ၾက၏။ တို႔ထိရေသာသူရွိသမွ်တို႔သည္လည္း ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းျခင္းအခြင့္ကိုရၾက၏။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 14: MSBZ
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative