ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 14:22-33

ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ပင္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ကို ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​ေစ​၍ တစ္ဖက္ကမ္း​သို႔ မိမိ​ေရွ႕​မွ​ကူး​ႏွင့္​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လူထု​ပရိသတ္​မ်ား​ကို ျပန္လႊတ္​ေတာ္မူ​၏။ လူထု​ပရိသတ္​မ်ား​ကို ျပန္လႊတ္​ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဆုေတာင္း​ရန္ ေတာင္​ေပၚသို႔ တစ္ကိုယ္တည္း​တက္​ေတာ္မူ​၏။ ညေနခ်မ္း​အခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ ထို​ေနရာ​၌ ကိုယ္ေတာ္​တစ္ပါးတည္း​ရွိ​ေတာ္မူ​၏။ ထိုစဥ္ ေလွ​သည္ ကမ္း​မွ​အေတာ္​ေဝးကြာ​ေန​ၿပီး ေလ​ဆန္​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ လႈိင္း​မ်ား​၏​႐ိုက္ခတ္​ျခင္း​ကို​ခံ​ေန​ရ​၏။ မိုးေသာက္ယံ​အခ်ိန္​၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ပင္လယ္​ေပၚတြင္ လမ္းေလွ်ာက္​လ်က္ သူ​တို႔​ထံသို႔ ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ပင္လယ္​ေပၚတြင္ ကိုယ္ေတာ္​လမ္းေလွ်ာက္​ေန​သည္​ကို​ျမင္​လွ်င္ တုန္လႈပ္​ေခ်ာက္ခ်ား​၍ “တေစၦ”​ဟု အလန႔္တၾကား​ေအာ္ဟစ္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈ​က“မစိုးရိမ္​ၾက​ႏွင့္။ ငါ​ပင္​ျဖစ္​၏။ မ​ေၾကာက္​ၾက​ႏွင့္”​ဟု သူ​တို႔​အား ခ်က္ခ်င္း​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​က “သခင္​ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္​ျဖစ္​သည္​မွန္​လွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔ ေရ​ေပၚမွာ​ေလွ်ာက္လာ​ရ​မည့္​အေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္​ကို အမိန႔္​ေပး​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“လာ​ခဲ့​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ ေပတ႐ု​သည္ ေလွ​မွ​ဆင္း​၍ ေရ​ေပၚ​လမ္းေလွ်ာက္​လ်က္ ေယရႈ​ထံသို႔​သြား​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ျပင္းထန္​ေသာ​ေလ​ကို​ျမင္​လွ်င္ ေၾကာက္​၍ ေရနစ္​စ​ျပဳ​သည္​ႏွင့္ “သခင္​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ကယ္​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေအာ္ဟစ္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​သည္ ခ်က္ခ်င္း​လက္​ေတာ္​ကို​ဆန႔္​၍ သူ႔​ကို​ကိုင္ဆြဲ​ကာ“ယုံၾကည္​ျခင္း​အားနည္း​ေသာ​သူ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ သံသယ​ျဖစ္​သနည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ေလွ​ေပၚသို႔​တက္​ၾက​ရာ ေလ​သည္ ၿငိမ္​သြား​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေလွ​ေပၚ၌​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ရွိခိုး​လ်က္ “ကိုယ္ေတာ္​သည္ အမွန္ပင္ ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္​ျဖစ္​ပါ​၏”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။