ထိုအခါ ပိလတ္မင္းသည္ ေယရႈကိုထုတ္ေဆာင္၍ ဒဏ္ခတ္႐ိုက္ႏွက္ေစ၏။ စစ္သားတို႔သည္လည္း ဆူးပင္ကို သရဖူအျဖစ္ရစ္ေခြၿပီး ကိုယ္ေတာ္၏ဦးေခါင္းေပၚ၌ ေဆာင္းေစ၍ ခရမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံကို ဝတ္ေစၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ မဂၤလာရွိပါေစေသာ”ဟု ဆိုၿပီး ကိုယ္ေတာ္ကို႐ိုက္ပုတ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ေနာက္တစ္ဖန္ အျပင္သို႔ထြက္လာ၍ “နားေထာင္ၾကေလာ့။ ထိုသူ၌ မည္သည့္ျပစ္မႈကိုမွ် ငါမေတြ႕ေၾကာင္း သင္တို႔သိျမင္ရန္ သူ႔ကို သင္တို႔ရွိရာသို႔ေခၚေဆာင္လာမည္”ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ေယရႈသည္ ဆူးသရဖူႏွင့္ခရမ္းေရာင္ဝတ္႐ုံကို ဝတ္ဆင္လ်က္ အျပင္သို႔ထြက္လာ၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း “ၾကည့္ပါ။ ဤသူပင္တည္း”ဟု ဆို၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔ႏွင့္ အေစာင့္တပ္သားတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္ေသာအခါ “လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ”ဟု ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းက “ငါသည္ ဤသူ၌ မည္သည့္ျပစ္မႈကိုမွ် မေတြ႕ေသာေၾကာင့္ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္ သူ႔ကိုေခၚသြား၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾကေလာ့”ဟု ဆိုေလ၏။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၌ ပညတ္တရားရွိပါ၏။ ဤသူသည္ မိမိကိုယ္ကို ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္ဟုေၾကညာေသာေၾကာင့္ ထိုပညတ္တရားအရ ေသထိုက္ပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ထိုစကားကိုၾကားရေသာအခါ ပို၍ေၾကာက္လာသျဖင့္ ႐ုံးေတာ္ထဲသို႔ျပန္ဝင္ကာ ေယရႈအား “သင္သည္ မည္သည့္အရပ္မွလာသနည္း”ဟု ေမးေလ၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ တစ္ခြန္းမွ် ေျဖၾကားေတာ္မမူ။ သို႔ျဖစ္၍ ပိလတ္မင္းက “သင္သည္ ငါ့ကိုစကားမေျပာဘဲေနသေလာ။ ငါ၌ သင့္ကို လႊတ္ေပးႏိုင္ေသာအခြင့္အာဏာရွိ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အာဏာလည္းရွိသည္ကို သင္မသိသေလာ”ဟု ဆို၏။ ေယရႈက“အထက္အရပ္မွေပးအပ္ေတာ္မမူလွ်င္ သင္သည္ ငါ့အေပၚ မည္သည့္အခြင့္အာဏာမွ်မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါ့ကို သင့္လက္သို႔အပ္ႏွံေသာသူ၌ ပို၍ႀကီးေလးေသာအျပစ္ရွိ၏”ဟု ျပန္၍မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါမွစ၍ ပိလတ္မင္းသည္ ေယရႈကိုလႊတ္ေပးရန္ ႀကိဳးစားရွာႀကံ၏။ သို႔ရာတြင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔က “အရွင္သည္ ထိုသူကိုလႊတ္ေပးလွ်င္ ဆီဇာဧကရာဇ္၏ဘက္ေတာ္သားမဟုတ္ပါ။ မိမိကိုယ္ကိုဘုရင္ျဖစ္သည္ဟု ေၾကညာေသာသူအားလုံးသည္ ဆီဇာဧကရာဇ္ကိုဆန႔္က်င္ေျပာဆိုေသာသူျဖစ္ပါသည္”ဟု ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ထိုစကားတို႔ကိုၾကားေသာအခါ ေယရႈကို အျပင္သို႔ေခၚေဆာင္လာ၍ ေဟၿဗဲဘာသာစကားအားျဖင့္ ဂဗၺသအမည္ရွိသည့္ ေက်ာက္ခင္းစႀကႍဟုေခၚေဝၚေသာေနရာမွ တရားပလႅင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေလ၏။ ထိုေန႔သည္ ပသခါပြဲေတာ္အတြက္ ျပင္ဆင္ရာေန႔ျဖစ္၏။ အခ်ိန္ကား မြန္းတည့္ခ်ိန္ခန႔္ရွိ၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အား “ၾကည့္ပါ။ သင္တို႔၏ဘုရင္ေပတည္း”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ သူတို႔က “သုတ္သင္လိုက္ပါ၊ သုတ္သင္လိုက္ပါ၊ သူ႔ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္လိုက္ပါ”ဟု ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ ပိလတ္မင္းက “သင္တို႔၏ဘုရင္ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌ ငါတင္ရမည္ေလာ”ဟု ေမးလွ်င္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲတို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔တြင္ ဆီဇာဧကရာဇ္မွလြဲ၍ အျခားဘုရင္မရွိပါ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုအခါ ပိလတ္မင္းသည္ ေယရႈကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ေစရန္ သူတို႔လက္သို႔အပ္လိုက္သျဖင့္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို ကိုယ္တိုင္ထမ္းလ်က္ ဦးေခါင္းခြံအရပ္ဟုေခၚေသာေနရာသို႔ ထြက္သြားေတာ္မူ၏။ (ထိုအရပ္ကို ေဟၿဗဲဘာသာစကားအားျဖင့္ ေဂါလေဂါသဟုေခၚသည္။) သူတို႔သည္ ထိုအရပ္၌ ကိုယ္ေတာ္ကို အျခားေသာသူႏွစ္ဦးတို႔ႏွင့္အတူ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾက၏။ ေယရႈကိုအလယ္၌ထား၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္၏တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ၌ထားၾက၏။ ပိလတ္မင္းသည္ ကမၸည္းကိုလည္း ေရးထိုး၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွာတပ္ထား၏။ ထိုကမၸည္းတြင္ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ နာဇရက္ၿမိဳ႕သားေယရႈ”ဟု ေရးထား၏။ ေယရႈကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾကေသာအရပ္သည္ ၿမိဳ႕ႏွင့္နီးသည့္အျပင္ ထိုကမၸည္းကို ေဟၿဗဲဘာသာ၊ လက္တင္ဘာသာႏွင့္ ဂရိဘာသာတို႔ျဖင့္ ေရးထားသည္ျဖစ္၍ မ်ားစြာေသာဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ၎ကိုဖတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားက “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ဟု မေရးဘဲ ဤသူက ငါသည္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္ျဖစ္သည္ဟုဆိုခဲ့၏ဟူ၍ ေရးေပးပါ”ဟု ပိလတ္မင္းအား ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း “ငါေရးၿပီးသည့္အတိုင္း ငါေရးၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ စစ္သားတို႔သည္ ေယရႈကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌တင္ၾကၿပီးေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္၏ဝတ္႐ုံေတာ္ကို ေလးပိုင္းပိုင္း၍ တစ္ေယာက္တစ္ပိုင္းစီယူၾက၏။ အတြင္းအဝတ္ေတာ္ကိုလည္းယူၾကရာ ၎သည္ ခ်ဳပ္႐ိုးမရွိဘဲ အထက္စြန္းမွ တစ္ထည္လုံးကို တစ္ဆက္တည္းရက္ထားသည့္ အဝတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ဤအဝတ္ကိုမဆုတ္ဘဲ မည္သူရမည္ကို မဲခ်ၾကစို႔”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။ စစ္သားတို႔ ဤသို႔ျပဳၾကျခင္းမွာ “သူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ဝတ္႐ုံကို အခ်င္းခ်င္းခြဲေဝၾက၍ အကြၽႏ္ုပ္၏အဝတ္အတြက္ မဲခ်ၾက၏”ဟု က်မ္းစာ၌ဆိုထားေသာအရာ ျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္မည့္အေၾကာင္းတည္း။ ေယရႈ၏လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္အနီး၌ကား ေယရႈ၏မယ္ေတာ္၊ မယ္ေတာ္၏ညီမ၊ ကေလာဖ၏ဇနီး မာရိႏွင့္ မာဂဒလၿမိဳ႕သူမာရိတို႔သည္ ရပ္ေနၾက၏။ ေယရႈသည္ အနီး၌ရပ္ေနသည့္ ခ်စ္ေတာ္မူေသာတပည့္ေတာ္ႏွင့္ မယ္ေတာ္ကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ မယ္ေတာ္အား“အသင္အမ်ိဳးသမီး၊ ၾကည့္ေလာ့။ သင္၏သားေပတည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုတပည့္ေတာ္အား“ၾကည့္ေလာ့။ သင္၏အမိေပတည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ထိုတပည့္ေတာ္သည္ မယ္ေတာ္ကို မိမိအိမ္၌ေခၚထားေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ အမႈအလုံးစုံၿပီးစီးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိေတာ္မူ၍ က်မ္းစာကိုျပည့္စုံေစရန္“ငါေရငတ္သည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအရပ္၌ ဝိုင္ခ်ဥ္အျပည့္ရွိေသာ အိုးတစ္လုံးကိုထားရွိသည္ျဖစ္၍ လူတို႔သည္ ဝိုင္ခ်ဥ္ဝေနေသာေရျမႇဳပ္ကို ဟုႆုပ္႐ိုးတံအဖ်ား၌တပ္လ်က္ ႏႈတ္ခမ္းေတာ္နားသို႔ကပ္ေပးၾက၏။ ထိုသို႔ ဝိုင္ခ်ဥ္ကိုခံယူၿပီးေသာအခါ ေယရႈသည္“အမႈၿပီးၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူလ်က္ ဦးေခါင္းေတာ္ငိုက္စိုက္က်ကာ အသက္ကိုစြန႔္ေတာ္မူ၏။
႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 19 ကိုဖတ္ပါ။
နားေထာင္ပါ။ ႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 19
မၽွေဝရန္
ဗားရွင္းအားလုံးႏွိုင္းယွဥ္ပါ: ႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 19:1-30
အခန္းငယ္မ်ားကို သိမ္းဆည္းပါ၊ လိုင္းမဲ့ဖတ္ပါ၊ သင္ၾကားမွုအပိုင္းမ်ားကို ၾကည့္ရွုျခင္းႏွင့္ အျခားအရာမ်ား။
YouVersion သည္ မိမိအေတြ႕အၾကဳံကို စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ရန္ ကြတ္ကီးမ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ဝဘ္ဆိုဒ္ကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာမူဝါဒတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ကၽြန္ုပ္တို႔၏ cookies အသုံးျပဳမွုကို လက္ခံပါသည္။
ပင္မစာမ်က္ႏွာ
သမၼာက်မ္းစာ
အစီအစဥ္မ်ား
ဗီဒီယိုမ်ား
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
