ကမ႓ာဦးက်မ္း 31
31
လာဗန္ထံမွ ယာကုပ္ထြက္ခြာသြားျခင္း
1လာဗန္၏သားတို႔က “ယာကုပ္သည္ ငါတို႔ဖခင္ပိုင္ဆိုင္သမွ်တို႔ကို ယူသြားၿပီတကား။ သူသည္ ငါတို႔ဖခင္ပိုင္ဆိုင္ေသာအရာမ်ားအားျဖင့္ ဤစည္းစိမ္အားလုံးကိုရရွိေလၿပီ”ဟု ေျပာဆိုေသာစကားတို႔ကို ယာကုပ္ၾကားေလ၏။ 2လာဗန္၏မ်က္ႏွာထားသည္လည္း ယခင္ကကဲ့သို႔မဟုတ္ေတာ့သည္ကို ယာကုပ္သိျမင္ေလ၏။
3ထိုအခါ ထာဝရဘုရားက “သင့္ဘိုးေဘးတို႔၏ျပည္၊ သင္၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းထံသို႔ ျပန္သြားေလာ့။ ငါသည္ သင္ႏွင့္အတူရွိမည္”ဟု ယာကုပ္အားမိန႔္ေတာ္မူ၏။
4ထို႔ေၾကာင့္ ယာကုပ္သည္ လူလႊတ္၍ ရာေခလႏွင့္ေလအာကို မိမိ၏သိုးဆိတ္တို႔ရွိရာကြင္းျပင္သို႔ ေခၚလာေစၿပီးလွ်င္ 5သူတို႔အား “သင္တို႔ဖခင္၏မ်က္ႏွာထားသည္ ယခင္ကကဲ့သို႔မဟုတ္ေတာ့သည္ကို ငါသိျမင္၏။ သို႔ေသာ္ ငါ့ဖခင္၏ဘုရားသခင္သည္ ငါႏွင့္အတူရွိေတာ္မူ၏။ 6ငါသည္ သင္တို႔၏ဖခင္ကို အစြမ္းရွိသမွ်ျဖင့္အေစခံခဲ့ေၾကာင္း သင္တို႔သိၾက၏။ 7သို႔ေသာ္ သင္တို႔၏ဖခင္သည္ ငါ့ကိုလွည့္စား၍ ငါ၏လုပ္အားခကို ဆယ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီ။ သို႔ရာတြင္ ငါ့ကိုထိခိုက္နစ္နာေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကိုခြင့္ေပးေတာ္မမူ။ 8သူက ‘အစက္ပါေသာအေကာင္တို႔သည္ သင္၏လုပ္အားချဖစ္မည္’ဟု ဆိုေသာအခါ သိုးဆိတ္အားလုံးတို႔သည္ အစက္ပါေသာအေကာင္မ်ားကို ေမြးၾက၏။ သူက ‘အစင္းက်ားပါေသာအေကာင္တို႔သည္ သင္၏လုပ္အားချဖစ္မည္’ဟု ဆိုေသာအခါ သိုးဆိတ္အားလုံးတို႔သည္ အစင္းက်ားပါေသာအေကာင္မ်ားကို ေမြးၾက၏။ 9ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔ဖခင္၏တိရစာၦန္တို႔ကိုႏုတ္ယူ၍ ငါ့အားေပးေတာ္မူၿပီ။
10သိုးဆိတ္တို႔မိတ္လိုက္ရာသီ၌ ငါေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရာ သိုးမ၊ ဆိတ္မတို႔ႏွင့္မိတ္လိုက္ေနေသာ သိုးထီး၊ ဆိတ္ထီးတို႔သည္ အစင္းက်ားပါေသာအေကာင္မ်ား၊ အစက္အေျပာက္ပါေသာအေကာင္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အိပ္မက္ထဲတြင္ ငါေတြ႕ျမင္ရ၏။ 11ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္တမန္က ‘ယာကုပ္’ဟု အိပ္မက္ထဲတြင္ ငါ့ကိုေခၚသျဖင့္ ‘အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါ၏’ဟု ငါျပန္ေလွ်ာက္၏။ 12ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္က ‘ေမွ်ာ္ၾကည့္ေလာ့။ သိုးမ၊ ဆိတ္မတို႔ႏွင့္မိတ္လိုက္ေနေသာ သိုးထီး၊ ဆိတ္ထီးအားလုံးတို႔သည္ အစင္းက်ားပါေသာအေကာင္မ်ား၊ အစက္အေျပာက္ပါေသာအေကာင္မ်ားျဖစ္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား သင့္အား လာဗန္ျပဳခဲ့သမွ်ကို ငါျမင္၏။ 13ငါသည္ ေဗသလအရပ္၏ဘုရားျဖစ္၏။ ထိုအရပ္၌ သင္သည္ ေက်ာက္တိုင္ကိုဘိသိက္သြန္း၍ ငါ့အားကတိသစၥာျပဳခဲ့၏။ ယခုထ၍ ဤျပည္မွထြက္ခြာၿပီး သင့္ေမြးရပ္ေျမသို႔ ျပန္သြားေလာ့’ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏”ဟု သူတို႔အား ဆိုေလ၏။
14ရာေခလႏွင့္ေလအာကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဖခင္၏အိမ္၌ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ရရွိမည့္ အေမြေဝစုရွိေသးသေလာ။ 15သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို တစ္ပါးအမ်ိဳးသားကဲ့သို႔ မွတ္ယူသည္မဟုတ္ေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုေရာင္းစားၿပီး ရေသာေငြကို သူအကုန္အစင္သုံးစြဲလိုက္ပါၿပီ။ 16အကယ္စင္စစ္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဖခင္ထံမွ ဘုရားသခင္ႏုတ္ယူေတာ္မူေသာဓနဥစၥာအားလုံးသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏သားသမီးမ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာဓနဥစၥာျဖစ္ပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု သင့္အား ဘုရားသခင္မိန႔္ေတာ္မူသမွ်ကို ျပဳပါေလာ့”ဟု ဆိုၾက၏။
17ထိုအခါ ယာကုပ္သည္ထ၍ မိမိ၏သားသမီးမ်ားႏွင့္မယားတို႔ကို ကုလားအုတ္ေပၚတင္ၿပီးလွ်င္ 18မိမိတိရစာၦန္ရွိသမွ်၊ မိမိစုေဆာင္းရရွိေသာဥစၥာရွိသမွ်ႏွင့္ ပါဒန္အာရံျပည္၌ မိမိစုေဆာင္းပိုင္ဆိုင္ေသာတိရစာၦန္တို႔ကို ယူေဆာင္လ်က္ ခါနာန္ျပည္ရွိ ဖခင္ဣဇက္ထံသို႔ ျပန္သြားေလ၏။ 19လာဗန္သည္ မိမိသိုးတို႔ကိုအေမြးညႇပ္ရန္သြားေနခ်ိန္တြင္ ရာေခလသည္ ဖခင္ပိုင္ဆိုင္သည့္ ေတရပ္႐ုပ္တုတို႔ကိုခိုးယူေလ၏။ 20ယာကုပ္သည္ မိမိထြက္ေျပးမည့္အေၾကာင္း အာရံလူမ်ိဳးလာဗန္ကိုမေျပာဘဲ သူ႔အားမလိမ့္တပတ္လုပ္#31:20 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “သူ႔ႏွလုံးသားကိုခိုးယူ”။ေလ၏။ 21ဤသို႔ျဖင့္ ယာကုပ္သည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာအရာအားလုံးကိုယူ၍ ထြက္ေျပးေလ၏။ သူသည္ထ၍ ယူဖေရးတီးျမစ္#31:21 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ျမစ္”။ကိုကူးၿပီးလွ်င္ ဂိလဒ္ျပည္ေတာင္ေပၚေဒသသို႔ဦးတည္သြားေလ၏။
ယာကုပ္ကို လာဗန္လိုက္၍မီလာျခင္း
22သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ လာဗန္သည္ ယာကုပ္ထြက္ေျပးေၾကာင္းၾကားသိသျဖင့္ 23မိမိေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ကိုေခၚ၍ ယာကုပ္ေနာက္သို႔ ခုနစ္ရက္ခရီးလိုက္ၿပီးမွ ဂိလဒ္ျပည္ေတာင္ေပၚေဒသ၌ သူ႔ကိုမီေလ၏။ 24သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ အာရံလူမ်ိဳးလာဗန္ထံသို႔ ညအိပ္မက္ထဲတြင္ႂကြလာ၍ “သင္သည္ ယာကုပ္အား ေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ဟူ၍ မေျပာမိေစရန္ သင့္ကိုယ္သင္ သတိျပဳေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
25လာဗန္သည္ ယာကုပ္ကိုလိုက္မီေသာအခ်ိန္တြင္ ယာကုပ္သည္ ေတာင္ေပၚေဒသ၌ တဲထိုးထားႏွင့္ၿပီျဖစ္၏။ လာဗန္သည္လည္း သူ၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ဂိလဒ္ျပည္ေတာင္ေပၚေဒသ၌တဲထိုးေလ၏။ 26လာဗန္က ယာကုပ္အား “သင္မည္သို႔ျပဳသနည္း။ သင္သည္ ငါ့ကိုမလိမ့္တပတ္လုပ္#31:26 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ငါ့ႏွလုံးသားကိုခိုးယူ”။၍ ငါ့သမီးတို႔ကို စစ္သုံ႔ပန္းကဲ့သို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီတကား။ 27ငါသည္ ပတ္သာႏွင့္ေစာင္းတီးလ်က္၊ ဝမ္းေျမာက္စြာသီခ်င္းဆိုလ်က္ သင့္ကိုလႊတ္လိုက္လိုသည္ကို သင္သည္ ငါ့ကိုဘာမွ်မေျပာ၊ မလိမ့္တပတ္လုပ္#31:27 တိုက္႐ိုက္ျပန္ဆိုလွ်င္ “ႏွလုံးသားကိုခိုးယူ”။၍ အဘယ္ေၾကာင့္တိတ္တဆိတ္ထြက္ေျပးရသနည္း။ 28ငါ့ေျမး၊ ငါ့သမီးတို႔ကို ငါနမ္းရန္ပင္ သင္သည္အခြင့္မေပး။ ယခု သင္သည္ မိုက္မဲစြာျပဳေလၿပီတကား။ 29ငါသည္ သင့္ကိုဒုကၡေရာက္ေစႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္ မေန႔ညတြင္ သင့္ဖခင္၏ဘုရားသခင္က ‘သင္သည္ ယာကုပ္အား ေကာင္းသည္၊ ဆိုးသည္ဟူ၍ မေျပာမိေစရန္ သင့္ကိုယ္သင္သတိျပဳေလာ့’ဟု ငါ့အားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ 30ယခု သင္သည္ သင့္ဖခင္၏အိမ္ကို အလြန္လြမ္းဆြတ္သျဖင့္ အကယ္ပင္ျပန္သြားလိုသည္မွန္ေစေတာ့ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ၏ဘုရားတို႔ကိုခိုးယူရသနည္း”ဟု ဆို၏။
31ယာကုပ္ကလည္း “ဦးရီးသည္ ဦးရီး၏သမီးတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္ထံမွ လုယူေကာင္းလုယူလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္၍ ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏။ 32ဦးရီး၏ဘုရားတို႔ကို တစ္စုံတစ္ဦးထံ၌ရွာေတြ႕လွ်င္ ထိုသူကိုအသက္ခ်မ္းသာမေပးပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားေရွ႕တြင္ ဦးရီးကိုယ္တိုင္ရွာၾကည့္၍ အကြၽႏ္ုပ္ထံ၌ ဦးရီးဥစၥာရွိလွ်င္ ျပန္ယူပါ”ဟု လာဗန္အားဆိုေလ၏။ ထို႐ုပ္တုတို႔ကို ရာေခလခိုးေၾကာင္း ယာကုပ္မသိ။
33ထိုအခါ လာဗန္သည္ ယာကုပ္၏တဲ၊ ေလအာ၏တဲႏွင့္ ကြၽန္မႏွစ္ေယာက္တို႔၏တဲထဲသို႔ဝင္၍ရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ေခ်။ ေလအာ၏တဲထဲမွထြက္လာၿပီးေနာက္ သူသည္ ရာေခလ၏တဲထဲသို႔ဝင္ေလ၏။ 34ရာေခလသည္ ေတရပ္႐ုပ္တုတို႔ကိုယူ၍ ကုလားအုတ္ကုန္းႏွီးထဲထည့္ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔အေပၚ၌ထိုင္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လာဗန္သည္ တဲတစ္တဲလုံးေမႊေႏွာက္ေသာ္လည္း မေတြ႕ေခ်။
35ရာေခလသည္ မိမိဖခင္အား “ကြၽန္မ၏သခင္၊ စိတ္မဆိုးပါႏွင့္။ ကြၽန္မသည္ မိန္းမတို႔၏ဓမၼတာလာေနပါသျဖင့္ သခင့္ေရွ႕၌ မတ္တတ္မရပ္ႏိုင္ပါ”ဟု ဆို၏။ ဤသို႔ျဖင့္ လာဗန္သည္ ရွာေဖြေသာ္လည္း ေတရပ္႐ုပ္တုတို႔ကို မေတြ႕ေခ်။
ယာကုပ္ႏွင့္လာဗန္ပဋိညာဥ္ဖြဲ႕ျခင္း
36ထိုအခါ ယာကုပ္သည္အမ်က္ထြက္၍ လာဗန္ကိုအျပစ္တင္ေလ၏။ ယာကုပ္သည္ လာဗန္အား “ဦးရီးသည္ အကြၽႏ္ုပ္ေနာက္သို႔အျပင္းအထန္လိုက္ရေလေအာင္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ မည္သည့္အမႈကိုက်ဴးလြန္မိသနည္း။ မည္သည့္အျပစ္ကိုျပဳမိသနည္း။ 37အကြၽႏ္ုပ္၏ပစၥည္းအားလုံးကိုေမႊေႏွာက္ၿပီးၿပီ။ ဦးရီးအိမ္မွပစၥည္းတစ္စုံတစ္ခုေတြ႕ရွိသေလာ။ ေတြ႕လွ်င္ ၎ကို အကြၽႏ္ုပ္၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ႏွင့္ ဦးရီး၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ေရွ႕ ဤေနရာ၌ထားပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ သူတို႔စီရင္ဆုံးျဖတ္ၾကပါေစ။ 38အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဦးရီးႏွင့္အတူ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေနခဲ့ပါသည္။ ဦးရီး၏သိုးမ၊ ဆိတ္မတို႔သည္ သားမေလွ်ာ။ ဦးရီး၏သိုးဆိတ္တို႔ထဲမွ သိုးထီး၊ ဆိတ္ထီးတို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္မစား။ 39သားရဲကိုက္သတ္ေသာအေကာင္ကိုလည္း ဦးရီးထံသို႔မယူေဆာင္လာဘဲ ၎အတြက္ အကြၽႏ္ုပ္ကသာ အနစ္နာခံခဲ့ပါသည္။ ေန႔အခ်ိန္အခိုးခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ ညအခ်ိန္အခိုးခံရသည္ျဖစ္ေစ ဦးရီးသည္ အကြၽႏ္ုပ္ထံတြင္ အစားေတာင္းခဲ့ပါသည္။ 40အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေန႔မွာ အပူဒဏ္၊ ညမွာ အေအးဒဏ္ကိုခံရၿပီး အိပ္ေရးလည္း ပ်က္ခဲ့ရပါသည္။ 41အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဦးရီး၏အိမ္၌ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေန၍ ဦးရီး၏သမီးႏွစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္၊ ဦးရီး၏သိုးဆိတ္တို႔အတြက္ ေျခာက္ႏွစ္ အေစခံခဲ့ပါသည္။ ဦးရီးသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏လုပ္အားခကို ဆယ္ႀကိမ္ေျပာင္းလဲခဲ့ပါသည္။ 42အကြၽႏ္ုပ္ဖခင္၏ဘုရား၊ အာျဗဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇက္ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အတူရွိေတာ္မမူခဲ့လွ်င္ ဦးရီးသည္ ယခု အမွန္ပင္ အကြၽႏ္ုပ္ကို လက္ခ်ည္းသက္သက္ ျပန္လႊတ္ခဲ့ေပလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ခံရေသာဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္းႏွင့္ ပင္ပန္းခက္ခဲစြာလုပ္ေဆာင္ရျခင္းကိုျမင္၍ မေန႔ညက ဦးရီးကိုဆုံးမေတာ္မူၿပီ”ဟု ဆိုေလ၏။
43လာဗန္ကလည္း “ဤသမီးတို႔သည္ ငါ့သမီး၊ ဤကေလးတို႔သည္ ငါ့ကေလး၊ ဤသိုးဆိတ္တို႔သည္လည္း ငါ့သိုးဆိတ္ ျဖစ္ၾက၏။ သင္ျမင္ေနသမွ်တို႔သည္ ငါ့ဥစၥာျဖစ္ၾက၏။ ဤငါ့သမီးတို႔အတြက္လည္းေကာင္း၊ သူတို႔ေမြးဖြားေသာ သားသမီးမ်ားအတြက္လည္းေကာင္း ယေန႔ ငါမည္သည့္အရာကိုျပဳေပးႏိုင္သနည္း။ 44ယခု လာေလာ့။ သင္ႏွင့္ငါပဋိညာဥ္ဖြဲ႕ၾကစို႔။ ၎သည္ သင္ႏွင့္ငါၾကား၌ သက္ေသျဖစ္ပါေစ”ဟု ယာကုပ္အား ဆို၏။
45ထို႔ေၾကာင့္ ယာကုပ္သည္ ေက်ာက္ကိုယူ၍ မွတ္တိုင္အျဖစ္စိုက္ထူေလ၏။ 46ထို႔ျပင္ ယာကုပ္သည္ မိမိေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔အား “ေက်ာက္မ်ားကိုစုၾကပါ”ဟု ဆိုလွ်င္ သူတို႔သည္ ေက်ာက္မ်ားကိုယူ၍ စုပုံၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ထိုေက်ာက္ပုံအနားတြင္ စားေသာက္ၾက၏။ 47ထိုေက်ာက္ပုံကို လာဗန္က ေယဂါသဟာဒုသ#31:47 အာရမိတ္ဘာသာစကားအရ “သက္ေသေက်ာက္ပုံ”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုေခၚ၏။ ယာကုပ္မူကား ဂိလဒ္#31:47 ဟီဘ႐ူးဘာသာစကားအရ “သက္ေသေက်ာက္ပုံ”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟုေခၚ၏။
48ထို႔ေနာက္ လာဗန္က “ယေန႔တြင္ ဤေက်ာက္ပုံသည္ သင္ႏွင့္ငါၾကား၌ သက္ေသျဖစ္၏”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎၏အမည္ကို ဂိလဒ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ 49မိဇပါ#31:49 “ေစာင့္ၾကည့္”ဟူေသာအဓိပၸာယ္ရွိ၏။ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚ၏။ အေၾကာင္းမူကား လာဗန္က “ငါတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးမေတြ႕မျမင္ႏိုင္ၾကေသာအခါ သင္ႏွင့္ငါ့အၾကား ထာဝရဘုရားေစာင့္ၾကည့္ေတာ္မူပါေစ။ 50သင္သည္ ငါ့သမီးတို႔ကိုႏွိပ္စက္မည္၊ ငါ့သမီးတို႔အျပင္ အျခားေသာမိန္းမတို႔ကိုယူမည္ ဆိုလွ်င္ ငါတို႔ၾကား၌လူမရွိေသာ္လည္း ဘုရားသခင္သည္ သင္ႏွင့္ငါၾကား၌ သက္ေသျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းသိမွတ္ေလာ့”ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ 51တစ္ဖန္ လာဗန္က ယာကုပ္အား “ဤေက်ာက္ပုံကိုၾကည့္ေလာ့။ သင္ႏွင့္ငါၾကား၌ ငါစိုက္ထူထားေသာမွတ္တိုင္ကိုၾကည့္ေလာ့။ 52ငါသည္ သင့္ကိုအႏၲရာယ္ျပဳရန္ ဤေက်ာက္ပုံကိုမေက်ာ္မည့္အေၾကာင္း၊ သင္သည္လည္း ငါ့ကိုအႏၲရာယ္ျပဳရန္ ဤေက်ာက္ပုံႏွင့္ ဤမွတ္တိုင္ကိုမေက်ာ္မည့္အေၾကာင္း ဤေက်ာက္ပုံသည္ သက္ေသျဖစ္၏။ ဤမွတ္တိုင္သည္လည္း သက္ေသျဖစ္၏။ 53အာျဗဟံ၏ဘုရား၊ နာေခၚ၏ဘုရား၊ သူတို႔ဖခင္၏ဘုရားသည္ ငါတို႔ၾကား၌ တရားစီရင္ေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ဆို၏။ ယာကုပ္သည္လည္း မိမိဖခင္ဣဇက္ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာဘုရားကိုတိုင္တည္၍ က်ိန္ဆိုေလ၏။ 54ထို႔ေနာက္ ယာကုပ္သည္ ေတာင္ေပၚ၌ယဇ္ေကာင္ကိုပူေဇာ္၍ အစားအစာစားေသာက္ရန္ မိမိ၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ကိုဖိတ္ေခၚေလ၏။ သူတို႔သည္လည္း အစားအစာစားေသာက္ၿပီးလွ်င္ ေတာင္ေပၚ၌ ညအိပ္နားၾက၏။ 55လာဗန္သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ မိမိေျမး၊ မိမိသမီးတို႔ကိုနမ္းၿပီးလွ်င္ သူတို႔ကိုေကာင္းခ်ီးေပးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ လာဗန္သည္ ထြက္ခြာ၍ မိမိေနရပ္သို႔ျပန္သြားေလ၏။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
ကမ႓ာဦးက်မ္း 31: MSBZ
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2022 by Global Bible Initiative