ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း 4

ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး၏ေၾကညာခ်က္

1ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ ဘာသာစကားအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေျပာဆိုေသာ ကမာၻအရပ္ရပ္ရွိလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ထံသို႔ ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး ေျပာၾကားလိုက္ပါ၏။ သင္တို႔ ႀကီးပြားတိုးတက္ၾကပါေစေသာ။ 2ငါ့အား အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသခင္ ျပေတာ္မူေသာ နိမိတ္လကၡဏာ၊ အံ့ဖြယ္အမႈတို႔ကို ေဖာ္ျပလိုပါ၏။ 3ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာနိမိတ္လကၡဏာသည္ ႀကီးမားလွပါ၏။ အံ့ဖြယ္ေသာအမႈတို႔သည္လည္း တန္ခိုးပါရွိ၏။ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ထာဝရတည္ေသာႏိုင္ငံ ျဖစ္၏။ အာဏာစက္သည္ ကာလအစဥ္အဆက္ တည္ေတာ္မူ၏။

အိပ္မက္

4ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီးသည္ ငါ့စံအိမ္တြင္ နားနားေနေနရွိစဥ္၊ ငါ့နန္းေတာ္တြင္ စည္းစိမ္ခံစားလ်က္ေနစဥ္၊ 5အိပ္မက္တစ္ခုကို ျမင္မက္၏။ ထိုအိပ္မက္သည္ ငါ့ကို ေျခာက္လွန႔္၏။ သလြန္ေတာ္ေပၚတြင္လဲေလ်ာင္းေနစဥ္ ေတြးမိေသာအေတြး၊ စိတ္အာ႐ုံတြင္ ျမင္ရေသာအရာတို႔က ငါ့ကို ထိတ္လန႔္ေစ၏။ 6ထို႔ေၾကာင့္ အိပ္မက္၏အနက္အဓိပၸာယ္ကို ငါ့အား ေဖာ္ျပရန္ ေဘဘီလုံပညာရွိအေပါင္းတို႔ကို ငါ့ေရွ႕ေမွာက္သို႔ သြင္းေစဟု အမိန႔္ထုတ္ျပန္လိုက္၏။ 7ေမွာ္ဆရာမ်ား၊ ေဗဒင္ဆရာမ်ား၊ ခါလဒဲပညာရွိမ်ား၊ နကၡတ္ေဗဒပညာရွင္မ်ားအား ငါ့အိပ္မက္ကို ေျပာျပေသာ္လည္း မည္သူမွ်အိပ္မက္အနက္အဓိပၸာယ္ကို မေဖာ္ျပေပးႏိုင္ၾက။

8ေနာက္ဆုံးတြင္ သန႔္ရွင္းေသာဘုရားမ်ား၏ဝိညာဥ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ၊ ငါ့ဘုရား၏နာမအတိုင္း အမည္သစ္ရေသာေဗလတရွာဇာ ေခၚ ဒံေယလသည္ ငါ့ထံေရာက္လာ၏။ ငါသည္လည္း သူ႔အား 9“အို ေမွာ္ဆရာခ်ဳပ္ႀကီးေဗလတရွာဇာ၊ သင္၌ သန႔္ရွင္းေသာဘုရားမ်ား၏ဝိညာဥ္တည္ေသာေၾကာင့္ မည္သည့္နက္နဲေသာအရာမွ် သင့္အတြက္ မခက္ခဲေၾကာင္းကို ငါသိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္အာ႐ုံတြင္ ငါျမင္မက္ေသာအိပ္မက္ႏွင့္ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ေဖာ္ျပပါေလာ့။ 10ငါသည္ သလြန္ေတာ္ေပၚတြင္ ေတြးေတာလ်က္ေနစဥ္ စိတ္အာ႐ုံတြင္ ကမာၻေျမႀကီး၏အလယ္ဗဟို၌ အလြန္ျမင့္မားေသာသစ္ပင္တစ္ပင္ကို ငါျမင္ရ၏။ 11ထိုအပင္သည္ ရွင္သန္ႀကီးထြားလ်က္ မိုးထိေအာင္ျမင့္သျဖင့္ ေျမႀကီးစြန္းမွပင္ ထီးထီးႀကီးျမင္ရ၏။ 12အ႐ြက္မ်ား ေဝဆာလွပၿပီး အသီးလည္း လႈိင္လႈိင္သီးေသာေၾကာင့္ ထိုအပင္ကို မွီခိုေသာသတၱဝါအားလုံး စားစရာရရွိၾက၏။ ေတာတိရစာၦန္တို႔သည္ ထိုအပင္ေအာက္၌ အရိပ္ခိုၾကၿပီး မိုးေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္လည္း ထိုအပင္၏အကိုင္းအခက္မ်ားတြင္ အသိုက္ကိုလုပ္ၾက၏။ သက္ရွိသတၱဝါအားလုံးတို႔သည္ ထိုအပင္ကို မွီခိုစားသုံးၾက၏။

13သလြန္ေတာ္ေပၚတြင္ ေတြးေတာလ်က္ေနစဥ္ တစ္ဖန္ စိတ္အာ႐ုံတြင္ ျမင္ရျပန္၏။ သန႔္ရွင္းသူေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ေကာင္းကင္မွဆင္းသက္လာၿပီး 14က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္လ်က္ ‘ဤသစ္ပင္ကို ခုတ္လွဲပစ္ေလာ့။ အကိုင္းအခက္မ်ားကိုလည္း ခုတ္ျဖတ္ပစ္ေလာ့။ အ႐ြက္မ်ားကို ေႁခြခ်ၿပီး အသီးမ်ားကိုလည္း ျဖန႔္ႀကဲပစ္ေလာ့။ ေတာတိရစာၦန္တို႔သည္ ထိုအပင္ေအာက္မွလည္းေကာင္း၊ ငွက္တို႔သည္ အကိုင္းအခက္တို႔မွလည္းေကာင္း ထြက္ေျပးၾကပါေစ။ 15ေျမတြင္စြဲေနေသာအျမစ္ႏွင့္အငုတ္ကို သံႀကိဳး၊ ေၾကးနီတို႔ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ျမက္ႏုမ်ားေပါက္ရာကြင္းျပင္တြင္ ခ်န္ထားေလာ့။ မိုးေကာင္းကင္ႏွင္းမ်ား စိုပါေစ။ တိရစာၦန္တို႔ႏွင့္အတူ ျမက္ပင္ကို အတူစားေစ။ 16ခုနစ္ႏွစ္ပတ္လုံး လူစိတ္ေပ်ာက္၍ တိရစာၦန္စိတ္ျဖင့္ ေနထိုင္ေစ။ 17ဤသည္ကား ေကာင္းကင္တမန္တို႔ေၾကညာေသာ စီရင္ခ်က္ျဖစ္၏။ သန႔္ရွင္းသူတို႔၏စကားလည္း ျဖစ္၏။ အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္သည္ လူ႔ျပည္ကိုအုပ္စိုး၍ အလိုေတာ္ရွိေသာသူအား ေပးေတာ္မူေၾကာင္းႏွင့္ အနိမ့္ဆုံးေသာသူကိုပင္ အုပ္စိုးခြင့္ေပးေတာ္မူေၾကာင္းကို အသက္ရွင္သူတို႔ သိေစရန္ ျဖစ္၏’ဟု ဆိုေလ၏။

18ဤသည္ကား ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး ျမင္မက္ေသာအိပ္မက္ျဖစ္၏။ ယခုတြင္ အသင္ေဗလတရွာဇာ၊ ငါ့အိပ္မက္၏အနက္အဓိပၸာယ္ကို ေဖာ္ျပပါေလာ့။ ငါ့ႏိုင္ငံမွ ပညာရွိအေပါင္းတို႔သည္ ငါ့အိပ္မက္အနက္အဓိပၸာယ္ကို မေဖာ္ျပႏိုင္ၾက။ သင္မူကား သန႔္ရွင္းေသာဘုရားမ်ား၏ဝိညာဥ္သည္ သင္၌တည္ေသာေၾကာင့္ ေဖာ္ျပႏိုင္လိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။

အိပ္မက္အနက္ကိုဖြင့္ျပျခင္း

19ေဗလတရွာဇာ ေခၚ ဒံေယလလည္း အနည္းငယ္မွ်ေတြေဝေန၏။ ေတြးၿပီး ထိတ္လန႔္ေန၏။ ရွင္ဘုရင္ကလည္း “ေဗလတရွာဇာ၊ အိပ္မက္ႏွင့္ အိပ္မက္အနက္အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ျပရမည္ကို မစိုးရိမ္ပါႏွင့္”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္ ေဗလတရွာဇာက “အရွင္မင္းႀကီး၊ ဤအိပ္မက္သည္ မင္းႀကီးကိုမုန္းေသာသူမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္ပါေစေသာ၊ အိပ္မက္အနက္အဓိပၸာယ္သည္လည္း မင္းႀကီး၏ရန္သူမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္ပါေစေသာ။ 20အရွင္မင္းႀကီးျမင္မက္ေသာ၊ ရွင္သန္ႀကီးထြားလ်က္ မိုးထိေအာင္ျမင့္သျဖင့္ ေျမႀကီးစြန္းမွ ထီးထီးျမင္ရေသာ၊ 21အ႐ြက္မ်ား ေဝဆာလွပၿပီး အသီးလည္း လႈိင္လႈိင္သီးေသာေၾကာင့္ မွီခိုေသာသတၱဝါအားလုံးအဖို႔ စားစရာရရွိေစေသာ၊ ေတာတိရစာၦန္တို႔သည္ အရိပ္၌ခိုၾကၿပီး မိုးေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္လည္း အကိုင္းအခက္မ်ားတြင္အသိုက္လုပ္၍ရေသာ ထိုအပင္သည္ကား 22အရွင္မင္းႀကီးပင္ ျဖစ္၏။ အရွင္သည္ တိုးပြားခ်မ္းသာ၍ အင္အားႀကီးမားပါ၏။ အရွင္၏ဘုန္းတန္ခိုးသည္ မိုးထိေအာင္ ေရာက္ပါ၏။ အာဏာစက္သည္လည္း ေျမႀကီးစြန္းထိ ေရာက္ပါ၏။

23ထို႔ျပင္ သန႔္ရွင္းသူေကာင္းကင္တမန္တစ္ပါးသည္ ေကာင္းကင္မွဆင္းသက္လာၿပီး ‘ဤသစ္ပင္ကို ခုတ္လွဲဖ်က္ဆီးပစ္ေလာ့။ သို႔ေသာ္ ေျမႀကီးထဲစြဲေနေသာအျမစ္ႏွင့္အငုတ္ကို သံႀကိဳး၊ ေၾကးနီတို႔ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ျမက္ႏုမ်ားေပါက္ရာကြင္းျပင္တြင္ ခ်န္ထားေလာ့။ မိုးေကာင္းကင္ႏွင္းမ်ား စိုပါေစ။ ေတာတိရစာၦန္တို႔ႏွင့္အတူ ခုနစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ျမက္ပင္ကို အတူစားပါေစ’ဟု မိန႔္ဆိုသည္ကို အရွင္မင္းႀကီး ျမင္မက္ပါ၏။ 24အို အရွင္မင္းႀကီး၊ အရွင္မင္းႀကီး၏အိပ္မက္အနက္အဓိပၸာယ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္၏အရွင္မင္းႀကီးအေပၚ က်ေရာက္လာမည့္ အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္၏အမိန႔္ေတာ္ကား ဤသို႔ ျဖစ္၏။ 25အရွင္မင္းႀကီးသည္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွ ႏွင္ထုတ္ခံရၿပီး ေတာတိရစာၦန္တို႔ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ရလိမ့္မည္။ ႏြားကဲ့သို႔ ျမက္ကိုစားရလိမ့္မည္။ မိုးေကာင္းကင္ႏွင္းမ်ားႏွင့္ စိုလ်က္ေနလိမ့္မည္။ အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္သည္ လူ႔ျပည္ကိုအုပ္စိုး၍ အလိုေတာ္ရွိေသာသူကို ေပးေတာ္မူေၾကာင္း အရွင္မင္းႀကီး သိမွတ္သည့္တိုင္ေအာင္ ခုနစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ေနထိုင္ေက်ာ္လႊားရလိမ့္မည္။ 26သစ္ပင္၏အျမစ္ႏွင့္အငုတ္ကို ခ်န္ထားရန္ မွာထားျခင္းမွာ ေကာင္းကင္ဘုံရွင္သည္ အုပ္စိုးပိုင္သသူျဖစ္ေၾကာင္းကို အရွင္သိမွတ္ေတာ္မူေသာအခါ အရွင့္ႏိုင္ငံအား ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ရမည္ကို ဆိုလိုပါ၏။ 27သို႔ျဖစ္၍ အို အရွင္မင္းႀကီး၊ အကြၽႏ္ုပ္အႀကံေပးသည္ကို လက္ခံပါ။ ေျဖာင့္မတ္စြာျပဳ၍ အျပစ္ကိုေရွာင္ၾကဥ္ပါ။ ဆင္းရဲသားတို႔ကို သနား၍ မတရားမႈမ်ားကို စြန႔္ပစ္ပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ မင္းႀကီး၏နန္းစည္းစိမ္သည္ တာရွည္တည္ပါလိမ့္မည္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။

ျပစ္ဒဏ္စီရင္သည့္အတိုင္း ျဖစ္လာျခင္း

28ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားေသာအရာအားလုံးသည္လည္း ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး၌ ျဖစ္ပ်က္လာေလ၏။ 29ထိုမွ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လလြန္ေသာ္ မင္းႀကီးသည္ ေဘဘီလုံနန္းေတာ္ေပၚတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း 30“ဤေဘဘီလုံၿမိဳ႕ႀကီးသည္ ငါ၏ခန႔္ညားေသာဂုဏ္သေရကို ထင္ဟပ္ျပရာ မင္းၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ ငါ့အစြမ္းသတၱိ၊ ငါ့တန္ခိုးအာဏာျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ”ဟု ႁမြက္ဆို၏။

31ထိုသို႔ႁမြက္ဆို၍ မဆုံးမီပင္ “ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး၊ သင့္အတြက္ အမိန႔္ေတာ္ကား ႏိုင္ငံေတာ္ကို သင့္ထံမွ ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ၿပီ။ 32သင္သည္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရၿပီး ေတာတိရစာၦန္တို႔ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ရမည္။ ႏြားကဲ့သို႔ ျမက္ကိုစားရမည္။ အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္သည္ လူ႔ျပည္ကိုအုပ္စိုး၍ အလိုေတာ္ရွိေသာသူကို ေပးေတာ္မူေၾကာင္း သင္သိမွတ္သည့္တိုင္ေအာင္ ခုနစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ေနထိုင္ေက်ာ္လႊားရမည္”ဟု ေကာင္းကင္မွ အသံေတာ္ေရာက္လာ၏။

33ထိုခဏခ်င္းတြင္ ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး၌ အမိန႔္ေတာ္အတိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေလ၏။ သူသည္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရ၍ ႏြားကဲ့သို႔ ျမက္ကိုစားရ၏။ သူ႔အေမြးတို႔သည္ လင္းယုန္ငွက္အေမြးကဲ့သို႔ ရွည္လာ၍ လက္သည္းေျခသည္းတို႔သည္လည္း ငွက္ေျခသည္းကဲ့သို႔ ျဖစ္လာသည့္တိုင္ေအာင္ သူ႔ကိုယ္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင္းစက္ျဖင့္ စိုစြတ္လ်က္ေနရ၏။

ေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီး၏ခ်ီးမြမ္းျခင္း

34အခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီးသည္ ေကာင္းကင္သို႔ေမာ့ၾကည့္၍ လူစိတ္ျပန္ဝင္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အျမင့္ဆုံးေသာအရွင္ကို ခ်ီးမြမ္း၏။ ထာဝရအသက္ရွင္ေတာ္မူေသာအရွင္၏ဂုဏ္ေတာ္၊ ဘုန္းအသေရေတာ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္၏။ ကိုယ္ေတာ္၏အာဏာစက္သည္ ထာဝရအာဏာစက္ ျဖစ္၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္လည္း ကာလအစဥ္တည္၏။ 35ေျမႀကီးသားတို႔ကို ဘာမွ်မဟုတ္ေသာအရာကဲ့သို႔ မွတ္ေတာ္မူ၏။ ေကာင္းကင္သားကိုျဖစ္ေစ၊ ေျမႀကီးသားကိုျဖစ္ေစ အလိုရွိသည့္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏လက္ေတာ္ကို ဆီးတားႏိုင္ေသာသူမရွိ။ “ကိုယ္ေတာ္ မည္သို႔ျပဳဘိသနည္း”ဟု ဆိုႏိုင္ေသာသူမရွိ။ 36ငါ လူစိတ္ျပန္ဝင္ေသာအခ်ိန္တြင္ ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး က်က္သေရရွိေစရန္ ခန႔္ညားထည္ဝါေသာငါ့အ႐ိုက္အရာကိုလည္း ငါျပန္လည္ရရွိ၏။ မင္းအတိုင္ပင္ခံမ်ား၊ မႉးမတ္မ်ားလည္း ငါ့အားရွာေဖြ၍ ထီးနန္းကိုျပန္လည္အပ္ႏွင္းေပးၾက၏။ ငါ့ဘုန္းတန္ခိုးသည္လည္း တိုးသည္ထက္တိုးေလ၏။ 37ယခုတြင္ ငါေနဗုခဒ္ေနဇာမင္းႀကီးသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွင္ဘုရင္ကို ခ်ီးမြမ္းေထာမနာျပဳပါ၏၊ ခ်ီးေျမႇာက္ပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈသည္ သစၥာေတာ္ႏွင့္ျပည့္စုံေတာ္မူပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏နည္းလမ္းေတာ္တို႔သည္ တရားမွ်တေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မာနေထာင္လႊားေသာသူတို႔ကို ႏွိမ့္ခ်ႏိုင္စြမ္းရွိေတာ္မူပါ၏။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း 4: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ

ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ အေၾကာင္းကို ပို၍ သင္ယူပါ။

ဒံေယလအနာဂတၱိက်မ္း 4