တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 10:9-36
တမန္ေတာ္ဝတၳဳ 10:9-36 MSBZ
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ထိုသူတို႔သည္ ခရီးျပဳလ်က္ ယုေပၸၿမိဳ႕အနီးသို႔ေရာက္လာၾကစဥ္ မြန္းတည့္ခ်ိန္ဝန္းက်င္၌ ေပတ႐ုသည္ ဆုေတာင္းရန္ ေလသာေဆာင္ေပၚသို႔ တက္သြားေလ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူသည္ ဆာေလာင္လ်က္ အစာစားလိုစိတ္ျဖစ္ေပၚေလ၏။ သို႔ေသာ္ အစားအစာမ်ားကို လူတို႔ျပင္ဆင္ေနၾကစဥ္ ေပတ႐ုသည္ အာ႐ုံမႈန္ဝါးေတြေဝ၍ ေကာင္းကင္သည္ပြင့္လ်က္ ေထာင့္ေလးခုမွထိန္းထားၿပီး ေျမေပၚသို႔ေလွ်ာက်လာသည့္ ႐ြက္ထည္စႀကီးႏွင့္တူေသာအရာတစ္ခု နိမ့္ဆင္းလာသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ထိုအရာထဲတြင္ ေျမႀကီးေပၚရွိေျခေလးေခ်ာင္းသတၱဝါမ်ားမွစ၍ တြားသြားသတၱဝါမ်ားႏွင့္ မိုးေကာင္းကင္ငွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးပါ၏။ ထို႔ေနာက္“ေပတ႐ု၊ ထ၍သတ္စားေလာ့”ဟူေသာအသံသည္ သူ႔ထံသို႔ေရာက္လာ၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ုက “မျဖစ္ႏိုင္ပါ သခင္ဘုရား၊ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္သည္ ညစ္ညဴးေသာအရာႏွင့္မစင္ၾကယ္ေသာအရာ တစ္စုံတစ္ခုကိုမွ် မစားဖူးပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဒုတိယအႀကိမ္ အသံထပ္မံထြက္ေပၚလာ၍“ဘုရားသခင္စင္ၾကယ္ေစသည့္အရာကို ညစ္ညဴးသည္ဟု သင္မဆိုႏွင့္”ဟု ဆိုေလ၏။ ဤသို႔ သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ထိုအရာသည္ ေကာင္းကင္သို႔ ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ယူသြားျခင္းခံရ၏။ မိမိျမင္ရေသာ႐ူပါ႐ုံသည္ မည္သည့္အရာကိုဆိုလိုေၾကာင္း ေပတ႐ုသည္ စိတ္ထဲ၌ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနစဥ္ ေကာ္ေနလိေစလႊတ္လိုက္ေသာလူတို႔သည္ ရွိမုန္၏အိမ္ကိုေမးျမန္းရွာေဖြၿပီး အိမ္တံခါးေရွ႕သို႔ ေရာက္လာၾက၏။ သူတို႔သည္ လွမ္းေခၚ၍ “ေပတ႐ုဟုေခၚေသာရွိမုန္သည္ ဤအိမ္တြင္ တည္းခိုေနပါသေလာ”ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ ေပတ႐ုသည္ ႐ူပါ႐ုံအေၾကာင္းကို စဥ္းစားဆင္ျခင္လ်က္ေနစဥ္ ဝိညာဥ္ေတာ္က “လူသုံးဦးတို႔သည္ သင့္ကိုရွာေနၾက၏။ သူတို႔ကို ငါေစလႊတ္လိုက္သည္ျဖစ္၍ ထၿပီး ေအာက္သို႔ဆင္းသြားကာ သံသယမရွိဘဲ သူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္သြားေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပတ႐ုသည္ ဆင္းသြား၍ “သင္တို႔ရွာေနေသာသူမွာ ငါပင္ျဖစ္၏။ မည္သည့္အေၾကာင္းကိစၥရွိ၍ လာခဲ့ၾကသနည္း”ဟု သူတို႔အား ေမးေလ၏။ သူတို႔ကလည္း “ေျဖာင့္မတ္၍ ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူျဖစ္ၿပီး ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအားလုံးတို႔တြင္ ဂုဏ္သတင္းေကာင္းေသာတပ္မႉးေကာ္ေနလိသည္ သင့္ကို မိမိအိမ္သို႔ေခၚဖိတ္၍ သင့္ထံမွ တရားစကားကိုနားေထာင္ရန္ သန႔္ရွင္းေသာေကာင္းကင္တမန္၏ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံရပါသည္”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုသည္ သူတို႔ကို အိမ္ထဲသို႔ေခၚဖိတ္လ်က္ တည္းခိုေစၿပီးလွ်င္ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ထ၍ ထိုသူတို႔ႏွင့္အတူ ထြက္ခြာသြားေလ၏။ ယုေပၸၿမိဳ႕မွ ညီအစ္ကိုအခ်ိဳ႕တို႔သည္လည္း သူႏွင့္အတူလိုက္သြားၾက၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ သူသည္ ဆီဇာရီးယားၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေလ၏။ ေကာ္ေနလိသည္ မိမိ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြမ်ားကို စု႐ုံးထားလ်က္ သူတို႔ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေန၏။ ေပတ႐ုဝင္လာေသာအခါ ေကာ္ေနလိသည္ သူ႔ကိုႀကိဳဆို၍ သူ၏ေျခရင္း၌ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ရွိခိုးေလ၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ုသည္ သူ႔ကိုထူမ၍ “ထပါ။ ငါကိုယ္တိုင္လည္း သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေကာ္ေနလိႏွင့္စကားေျပာရင္း အိမ္ထဲသို႔ဝင္လွ်င္ လူမ်ားစြာတို႔စုေဝးေနၾကသည္ကို ေတြ႕ေလ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုက “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔အတြက္ လူမ်ိဳးျခားထံ အလည္အပတ္သြားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သူတို႔ႏွင့္ေပါင္းေဖာ္ျခင္းသည္ တရားေတာ္ႏွင့္မညီေၾကာင္း သင္တို႔သိၾက၏။ သို႔ေသာ္ မည္သူ႔ကိုမွ် ညစ္ညဴးေသာသူ၊ သို႔မဟုတ္ မစင္ၾကယ္ေသာသူဟူ၍ မေခၚရမည့္အေၾကာင္း ဘုရားသခင္သည္ ငါ့အား ျပသေတာ္မူၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ေခၚဖိတ္ျခင္းခံရေသာအခါ မျငင္းဆိုဘဲ လာခဲ့၏။ သို႔ျဖစ္၍ ငါ့အား မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေခၚဖိတ္ၾကသည္ကို ငါေမးလိုသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ေကာ္ေနလိကလည္း “လြန္ခဲ့ေသာသုံးရက္က ဤအခ်ိန္မြန္းလြဲသုံးနာရီတြင္ အကြၽႏ္ုပ္အိမ္၌ အကြၽႏ္ုပ္ဆုေတာင္းေနစဥ္ ေတာက္ပသည့္အဝတ္ကို ဝတ္ထားေသာလူတစ္ဦးသည္ အကြၽႏ္ုပ္ေရွ႕၌ရပ္လ်က္ ‘ေကာ္ေနလိ၊ သင္၏ဆုေတာင္းသံကို ဘုရားသခင္နားေညာင္းေတာ္မူ၍ သင္၏ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲျခင္းတို႔သည္လည္း ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ေအာက္ေမ့စရာျဖစ္ေလၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယုေပၸၿမိဳ႕သို႔ လူလႊတ္၍ ေပတ႐ုဟုေခၚေသာရွိမုန္ကို ေခၚဖိတ္ေလာ့။ သူသည္ ပင္လယ္ကမ္းနားရွိ သားေရနယ္သမားရွိမုန္၏အိမ္၌ တည္းခိုေန၏’ဟု ႁမြက္ဆိုခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သင့္ထံသို႔ ခ်က္ခ်င္းလူလႊတ္ခဲ့ပါသည္။ သင္သည္လည္း ႂကြေရာက္လာေသာေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္တို႔အားလုံးသည္ သင့္အား သခင္ဘုရားမိန႔္မွာေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ၾကားနာရန္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ရွိေနၾကပါသည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုသည္ ႏႈတ္ကိုဖြင့္၍ “ဘုရားသခင္သည္ မ်က္ႏွာလိုက္ျခင္းမရွိဘဲ မည္သည့္လူမ်ိဳးမဆို ကိုယ္ေတာ္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ ေျဖာင့္မတ္စြာျပဳက်င့္လွ်င္ ႏွစ္သက္လက္ခံေတာ္မူေၾကာင္း ငါအမွန္ပင္သေဘာေပါက္ၿပီ။ ဘုရားသခင္သည္ လူအေပါင္းတို႔၏အရွင္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ေယရႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကိုေဟာေျပာ၍ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ထံသို႔ ေပးပို႔ေတာ္မူေသာႏႈတ္ကပတ္တရားကို သင္တို႔သိၾက၏။