YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 11

11
ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဗာသေရွဘႏွင့္အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္ျခင္း
1ထို​ႏွစ္ ေႏြဦးရာသီ​၊ ရွင္ဘုရင္​တို႔ စစ္ထြက္တိုက္​ခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ယြာဘ​ႏွင့္​တပ္မႉး​မ်ား​အပါအဝင္ အစၥေရး​စစ္သည္​အေပါင္း​တို႔​ကို စစ္ထြက္တိုက္​ေစ​၏​။ သူ​တို႔​သည္ အမၼဳန္​အမ်ိဳးသား​တို႔​ကို တိုက္ခိုက္​ဖ်က္ဆီး​ၿပီး ရဗၺာ​ၿမိဳ႕​ကို​လည္း ဝိုင္းထား​လိုက္​ၾက​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​မူကား ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၌ ေနရစ္​ခဲ့​၏​။
2တစ္ညေန​တြင္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ အိပ္ရာ​မွ​ထလာ​ၿပီး ဘုရင့္​နန္းေတာ္​ေခါင္မိုးျပင္​သို႔​တက္​၍ စႀကႍေလွ်ာက္​ေနစဥ္ အလြန္​အဆင္းလွ​ေသာ​မိန္းမ​တစ္ဦး ေရခ်ိဳး​ေန​သည္​ကို ထို​ေခါင္မိုးျပင္​မွ လွမ္းျမင္​ရ​၏​။ 3ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ လူ​လႊတ္​၍ ထို​မိန္းမ​အေၾကာင္း​ကို ေမးျမန္း​ေစ​ရာ “​သူ​သည္ ဧလ်ံ​၏​သမီး​၊ ဟိတၱိ​လူမ်ိဳး ဥရိယ​၏​မယား ဗာသေရွဘ ျဖစ္​ပါ​၏​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ၾက​၏​။
4ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ တမန္​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၍ ေခၚ​ေစ​သျဖင့္ ထို​မိန္းမ​ေရာက္လာ​လွ်င္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ သူ​ႏွင့္​အိပ္​ေလ​၏​။ (ဗာသေရွဘ​သည္ မစင္ၾကယ္​ျခင္း​မွ သန႔္စင္​ၿပီး​ခ်ိန္​ျဖစ္​၏​။) ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ အိမ္​သို႔ ျပန္သြား​၏​။ 5ထို​မိန္းမ​သည္ ကိုယ္ဝန္ရ​လာ​သျဖင့္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔ လူ​လႊတ္​၍ “​အကြၽႏ္ုပ္​၌ ကိုယ္ဝန္ရွိ​ေန​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေစ​၏​။
6ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ယြာဘ​ထံသို႔ လူ​လႊတ္​၍ “​ဟိတၱိ​လူမ်ိဳး ဥရိယ​ကို ငါ့​ထံ လႊတ္လိုက္​ပါ​”​ဟု ဆို​သျဖင့္ ယြာဘ​သည္ ဥရိယ​ကို ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံ လႊတ္လိုက္​ေလ​၏​။ 7ဥရိယ​ေရာက္လာ​ေသာအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ယြာဘ​ႏွင့္ စစ္သည္​တို႔​၏​အေျခအေန​၊ စစ္ပြဲ​အေျခအေန တို႔​ကို ေမးျမန္း​၏​။ 8ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဥရိယ​အား “​သင့္​အိမ္​သို႔​ျပန္သြား​ၿပီး ေျခ​ေဆး​ပါ​”​ဟု မိန႔္ဆို​သျဖင့္ ဥရိယ​လည္း ဘုရင့္​နန္းေတာ္​မွ​ထြက္သြား​၏​။ ရွင္ဘုရင္​က သူ႔​အဖို႔ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္​မ်ား​လည္း ေပးလိုက္​ေသး​၏​။ 9သို႔ေသာ္ ဥရိယ​သည္ အိမ္​မ​ျပန္​ဘဲ မိမိ​သခင္​၏​အမႈထမ္း​အေပါင္း​တို႔​ႏွင့္အတူ ဘုရင့္​နန္းေတာ္​တံခါးဝ​တြင္ အိပ္​ေလ​၏​။
10“​ဥရိယ​သည္ သူ႔​အိမ္​သို႔​မ​ျပန္​ပါ​”​ဟူေသာ​သတင္း​ကို ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ၾကားသိ​၏​။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဥရိယ​အား “​သင္​သည္ ခရီးေဝး​က​ျပန္လာ​ရ​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင့္​အိမ္​သို႔​မ​ျပန္​သနည္း​”​ဟု ေမး​၏​။
11ထိုအခါ ဥရိယ​က ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​အား “​ေသတၱာ​ေတာ္​ႏွင့္တကြ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၊ ယုဒ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ တဲ​မ်ား​၌​သာ ေန​ၾက​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ ယြာဘ​ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္​သခင္​၏​စစ္သည္​တို႔​သည္​လည္း ကြင္းျပင္​၌​သာ စခန္းခ်​ၾက​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​မူကား အိမ္​သို႔​ျပန္​ၿပီး စား​ေသာက္​လ်က္​၊ မယား​ႏွင့္​အိပ္​လ်က္ ေန​သင့္​ပါ​သေလာ​။ မင္းႀကီး​အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​သည္​ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္ ထိုသို႔​မ​ျပဳ​သင့္​ပါ​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။
12ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က ဥရိယ​အား “​ယေန႔ သည္မွာ​ေန​ပါ​။ မနက္ျဖန္​မွ သင့္​ကို ျပန္လႊတ္​မည္​”​ဟု ဆို​သျဖင့္ ဥရိယ​သည္ ေနာက္တစ္ေန႔​အထိ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္ ေန​၏​။ 13ေနာက္မွ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ သူ႔​ကို စား​ေသာက္​ပြဲ​သို႔ ဖိတ္​ၿပီး မူး​ေအာင္ ေသာက္​ေစ​၏​။ သို႔ေသာ္ ေနဝင္ခ်ိန္​တြင္ သူ​သည္ အိမ္​သို႔​မ​ျပန္​ဘဲ သူ႔​သခင္​၏​အေစအပါး​မ်ား​ႏွင့္အတူ သြား​အိပ္​ေလ​၏​။
ဥရိယေသဆုံးေအာင္ႀကံစည္ျခင္း
14နံနက္​ေရာက္​လွ်င္ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ယြာဘ​ထံသို႔ စာ​တစ္​ေစာင္​ေရး​ၿပီး ဥရိယ​ႏွင့္ ပို႔​လိုက္​၏​။ 15ထို​စာ​၌ “​တိုက္ပြဲ​ျပင္းထန္​ေသာ​ေနရာ​တြင္ ဥရိယ​ကို ေရွ႕တန္း​တက္​ေစ​ၿပီး သင္​တို႔​က ေနာက္ျပန္ဆုတ္​ပါ​။ သူ​အတိုက္ခိုက္​ခံရ​ၿပီး ေသ​ပါေစ​”​ဟု ေရးထား​၏​။ 16ထို႔ေၾကာင့္ ယြာဘ​သည္ ၿမိဳ႕​ကို​ေသခ်ာ​ေစာင့္ၾကည့္​ထား​၍ ရဲစြမ္းသတၱိ​ထက္ျမက္​ေသာ​စစ္သည္​တို႔ ရွိ​သည့္​ေနရာ​ကို သိ​လွ်င္ ဥရိယ​ကို ထို​ေနရာ​တြင္ ခ်ထား​၏​။ 17ၿမိဳ႕​ထဲမွ​စစ္သည္​တို႔ ထြက္လာ​ၿပီး ယြာဘ​ႏွင့္ တိုက္ခိုက္​ေသာအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​စစ္မႈထမ္း​ထဲမွ စစ္သည္​အခ်ိဳ႕ က်ဆုံး​ၾက​၏​။ ဟိတၱိ​လူမ်ိဳး ဥရိယ​လည္း က်ဆုံး​ေလ​၏​။
18ယြာဘ​သည္ စစ္ပြဲ​သတင္း​အလုံးစုံ​ကို ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံ လူ​လႊတ္​၍ ၾကားေျပာ​ေစ​၏​။ 19ယြာဘ​က ေစတမန္​အား “​သင္​သည္ စစ္ပြဲ​သတင္း​မ်ား​ကို ရွင္ဘုရင္​အား အလုံးစုံ​ေျပာၾကား​ၿပီးေနာက္ 20အကယ္၍ ရွင္ဘုရင္​အမ်က္ထြက္​ၿပီး သင့္​အား ‘​သင္​တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕​နား​ကပ္​ၿပီး တိုက္ခိုက္​ၾက​သနည္း​။ ၿမိဳ႕႐ိုး​ေပၚ​မွ​ေန​၍ သူ​တို႔​ပစ္ခတ္​ႏိုင္​သည္​ကို မ​သိ​ၾက​သေလာ​။ 21ေယ႐ုေဗရွက္​၏​သား အဘိမလက္​ကို မည္သူ​သတ္​သနည္း​။ ေသဗက္​ၿမိဳ႕​တြင္ မိန္းမ​တစ္​ေယာက္​ၿမိဳ႕႐ိုး​ေပၚ​မွ​ေန​၍​ႀကိတ္ဆုံ​ေက်ာက္​ကို ပစ္ခ်​သျဖင့္ သူ​ေသ​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ သင္​တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕႐ိုး​နား​သို႔ ကပ္သြား​ရ​သနည္း​’​ဟု ဆို​လွ်င္ ‘​အရွင့္​အေစအပါး ဟိတၱိ​လူမ်ိဳး ဥရိယ​လည္း က်ဆုံး​ၿပီ​’​ဟူ၍ ေလွ်ာက္တင္​ေလာ့​”​ဟု ၫႊန္ၾကား​လိုက္​၏​။ 22တမန္​သည္​လည္း ထြက္လာ​၍ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​ေရာက္​ေသာအခါ ယြာဘ​မွာလိုက္​သမွ်​အတိုင္း ၾကားေလွ်ာက္​ေလ​၏​။ 23တမန္​က ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​အား “​ထို​ၿမိဳ႕သား​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ထက္ ခြန္အားႀကီး​ၾက​၏​။ ၿမိဳ႕ျပင္​အထိ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို ထြက္တိုက္​ၾက​၏​။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​လည္း သူ​တို႔​ကို ၿမိဳ႕​တံခါးဝ​အထိ ျပန္တိုက္​ပါ​၏​။ 24ေလးသည္ေတာ္​တို႔​သည္ ၿမိဳ႕႐ိုး​ေပၚ​မွ​ေန​၍ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​တို႔​ကို ေလး​ႏွင့္​ပစ္​ၾက​ရာ ရွင္ဘုရင္​၏​လူ​အခ်ိဳ႕ က်ဆုံး​ၾက​ပါ​၏​။ အရွင့္​အမႈထမ္း ဟိတၱိ​လူမ်ိဳး ဥရိယ​လည္း က်ဆုံး​ပါ​ၿပီ​”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏​။
25ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က တမန္​အား “​သင္​သည္ ယြာဘ​အား ‘​ဤ​အမႈ​ကား ဆိုး​လွ​သည္​ဟု သင္​မ​ျမင္​ႏွင့္​။ ဓား​သည္ တစ္ေယာက္​မ​ဟုတ္​တစ္ေယာက္ ဝါးမ်ိဳ​တတ္​၏​။ ၿမိဳ႕​ကို​သာ ဖိတိုက္​ၿပီး ဖ်က္ဆီး​ပစ္​ပါ​’​ဟု ျပန္ေျပာ​ေလာ့​။ သူ႔​ကို​လည္း အားေပး​ေလာ့​”​ဟု ဆို​၏​။
26ဥရိယ​၏​မယား​သည္ သူ​၏​ခင္ပြန္း​ဥရိယ​က်ဆုံး​ေၾကာင္း ၾကားသိ​ေသာအခါ ခင္ပြန္း​အတြက္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္း​ေလ​၏​။ 27ငိုေႂကြးျမည္တမ္း​ခ်ိန္​လြန္​ေသာအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ လူ​လႊတ္​၍ သူ႔​ကို နန္းေတာ္​သို႔ ေခၚလာ​ေစ​၏​။ သူ​သည္ မိဖုရား​ျဖစ္လာ​ၿပီး သား​ကို​ေမြးဖြား​၏​။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ျပဳ​ေသာ​အမႈ​သည္ ထာဝရဘုရား​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ဆိုးညစ္​ေသာ​အမႈ​ျဖစ္​၏​။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 11: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

None

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ