ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 11:6-16
ဓမၼရာဇဝင္ဒုတိယေစာင္ 11:6-16 MSBZ
ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ယြာဘထံသို႔ လူလႊတ္၍ “ဟိတၱိလူမ်ိဳး ဥရိယကို ငါ့ထံ လႊတ္လိုက္ပါ”ဟု ဆိုသျဖင့္ ယြာဘသည္ ဥရိယကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ လႊတ္လိုက္ေလ၏။ ဥရိယေရာက္လာေသာအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ယြာဘႏွင့္ စစ္သည္တို႔၏အေျခအေန၊ စစ္ပြဲအေျခအေန တို႔ကို ေမးျမန္း၏။ ထို႔ေနာက္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဥရိယအား “သင့္အိမ္သို႔ျပန္သြားၿပီး ေျခေဆးပါ”ဟု မိန႔္ဆိုသျဖင့္ ဥရိယလည္း ဘုရင့္နန္းေတာ္မွထြက္သြား၏။ ရွင္ဘုရင္က သူ႔အဖို႔ စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္မ်ားလည္း ေပးလိုက္ေသး၏။ သို႔ေသာ္ ဥရိယသည္ အိမ္မျပန္ဘဲ မိမိသခင္၏အမႈထမ္းအေပါင္းတို႔ႏွင့္အတူ ဘုရင့္နန္းေတာ္တံခါးဝတြင္ အိပ္ေလ၏။ “ဥရိယသည္ သူ႔အိမ္သို႔မျပန္ပါ”ဟူေသာသတင္းကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးၾကားသိ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဥရိယအား “သင္သည္ ခရီးေဝးကျပန္လာရသည္မဟုတ္ေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင့္အိမ္သို႔မျပန္သနည္း”ဟု ေမး၏။ ထိုအခါ ဥရိယက ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးအား “ေသတၱာေတာ္ႏွင့္တကြ အစၥေရးလူမ်ိဳး၊ ယုဒလူမ်ိဳးတို႔သည္ တဲမ်ား၌သာ ေနၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ ယြာဘႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္သခင္၏စစ္သည္တို႔သည္လည္း ကြင္းျပင္၌သာ စခန္းခ်ၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္မူကား အိမ္သို႔ျပန္ၿပီး စားေသာက္လ်က္၊ မယားႏွင့္အိပ္လ်က္ ေနသင့္ပါသေလာ။ မင္းႀကီးအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ အကြၽႏ္ုပ္ ထိုသို႔မျပဳသင့္ပါ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက ဥရိယအား “ယေန႔ သည္မွာေနပါ။ မနက္ျဖန္မွ သင့္ကို ျပန္လႊတ္မည္”ဟု ဆိုသျဖင့္ ဥရိယသည္ ေနာက္တစ္ေန႔အထိ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕တြင္ ေန၏။ ေနာက္မွ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ သူ႔ကို စားေသာက္ပြဲသို႔ ဖိတ္ၿပီး မူးေအာင္ ေသာက္ေစ၏။ သို႔ေသာ္ ေနဝင္ခ်ိန္တြင္ သူသည္ အိမ္သို႔မျပန္ဘဲ သူ႔သခင္၏အေစအပါးမ်ားႏွင့္အတူ သြားအိပ္ေလ၏။ နံနက္ေရာက္လွ်င္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ယြာဘထံသို႔ စာတစ္ေစာင္ေရးၿပီး ဥရိယႏွင့္ ပို႔လိုက္၏။ ထိုစာ၌ “တိုက္ပြဲျပင္းထန္ေသာေနရာတြင္ ဥရိယကို ေရွ႕တန္းတက္ေစၿပီး သင္တို႔က ေနာက္ျပန္ဆုတ္ပါ။ သူအတိုက္ခိုက္ခံရၿပီး ေသပါေစ”ဟု ေရးထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယြာဘသည္ ၿမိဳ႕ကိုေသခ်ာေစာင့္ၾကည့္ထား၍ ရဲစြမ္းသတၱိထက္ျမက္ေသာစစ္သည္တို႔ ရွိသည့္ေနရာကို သိလွ်င္ ဥရိယကို ထိုေနရာတြင္ ခ်ထား၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
