ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 17:34-37

သို႔ေသာ္ ဒါဝိဒ္​က ေရွာလု​မင္းႀကီး​အား “​အရွင့္​အေစအပါး​သည္ ဖခင္​၏​သိုး​မ်ား​ကို ထိန္းေက်ာင္း​ေန​စဥ္ ျခေသၤ့​၊ ဝက္ဝံ​တို႔​သည္ လာ​၍ သိုးအုပ္​ထဲမွ သိုးသငယ္​ကို ကိုက္ဆြဲ​ပါ​၏​။ ထိုအခါ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ျခေသၤ့​၊ ဝက္ဝံ​တို႔​ကို လိုက္​၍ တိုက္ခိုက္​ၿပီး ထို​အေကာင္​တို႔​၏​ပါးစပ္​မွ သိုး​တို႔​ကို ကယ္​ခဲ့​ပါ​၏​။ ထို​အေကာင္​က အကြၽႏ္ုပ္​ကို ျပန္လည္​တိုက္ခိုက္​လွ်င္ ထို​အေကာင္​၏​မုတ္ဆိတ္​ကို​ဖမ္းဆြဲ​ၿပီး ႐ိုက္​သတ္​ပါ​၏​။ ထိုသို႔ ျခေသၤ့​ႏွင့္ ဝက္ဝံ​တို႔​ကို အရွင့္​အေစအပါး သတ္​ခဲ့​ပါ​၏​။ အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​ေသာ​ဘုရားသခင္​၏​စစ္သည္​တို႔​ကို ေစာ္ကား​ေန​သည့္ အေရဖ်ားလွီး​ျခင္း​မ​ခံ​ေသာ ဤ​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​သည္​လည္း ထို​အေကာင္​ထဲမွ​တစ္​ေကာင္​ကဲ့သို႔သာ ျဖစ္​ပါ​သည္”​ဟု ေလွ်ာက္တင္​၏​။ ထို႔ျပင္ ဒါဝိဒ္​က “​ျခေသၤ့​လက္​၊ ဝက္ဝံ​လက္​မွ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ကယ္​ေတာ္မူ​ေသာ​ထာဝရဘုရား​သည္ ထို​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​၏​လက္​မွ​လည္း ကယ္​ေတာ္မူ​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​လွ်င္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​က ဒါဝိဒ္​အား “​သို႔ျဖစ္လွ်င္ သြား​ပါ​ေလာ့​။ ထာဝရဘုရား​သည္ သင္​ႏွင့္အတူ ရွိ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​”​ဟု ဆို​ၿပီး