ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 17:1-30
ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 17:1-30 MSBZ
ယခုတစ္ဖန္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ စစ္တိုက္ရန္ စစ္သည္တို႔ကို စုစည္းၾက၏။ သူတို႔သည္ ေစာေခါၿမိဳ႕တြင္ စုေဝး၍ ယုဒျပည္၊ ေစာေခါၿမိဳ႕ႏွင့္ အေဇကာၿမိဳ႕ၾကားရွိဧဖက္ဒမိမ္အရပ္တြင္ စခန္းခ်ၾက၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးႏွင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔မူကား ဧလာခ်ိဳင့္တြင္ စုေဝးစခန္းခ်ၾကၿပီး ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရန္ စစ္ေရးျပင္ဆင္ၾက၏။ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေတာင္တစ္ဖက္တြင္ တပ္ခ်၍ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေတာင္အျခားတစ္ဖက္တြင္ တပ္ခ်ၾက၏။ သူတို႔ၾကားတြင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းရွိ၏။ ဖိလိတၱိတပ္စခန္းဘက္မွ ေဂါလ်တ္ဟုအမည္ရွိ၍ အရပ္ေျခာက္ေတာင္တစ္ထြာရွိေသာ ဂါသၿမိဳ႕သား လူစြမ္းေကာင္းတစ္ဦး ထြက္လာ၏။ သူသည္ ေခါင္းတြင္ ေၾကးနီသံခေမာက္ေဆာင္းထား၍ သံခ်ပ္အက်ႌကို ဝတ္ထား၏။ ထိုသံခ်ပ္အက်ႌ၏အေလးခ်ိန္မွာ ေၾကးနီရွယ္ကယ္ငါးေထာင္ခန႔္ရွိ၏။ သူ၏ေျခေထာက္တြင္လည္း ေၾကးနီညိဳ႕သက်ည္းကာပါရွိၿပီး ပခုံးတြင္လည္း ေၾကးနီလွံရွည္ လြယ္ထား၏။ သူ၏လွံ႐ိုးမွာ ရက္ကန္းလိပ္တုံးတမွ်ရွိ၍ လွံသြားအေလးခ်ိန္မွာ သံရွယ္ကယ္ေျခာက္ရာ ရွိ၏။ သူ႔ေရွ႕တြင္ ဒိုင္းလႊားကိုင္သူတစ္ဦး ပါရွိ၏။ သူသည္ ရပ္၍ အစၥေရးစစ္သည္တို႔အား “သင္တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ စစ္ခင္းက်င္းရန္ ထြက္လာၾကသနည္း။ ငါသည္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးျဖစ္၏။ သင္တို႔ကား ေရွာလု၏အမႈထမ္းမ်ားမဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔ထဲမွ လူတစ္ေယာက္ကိုေ႐ြးၿပီး ငါ့ထံသို႔လာေစပါ။ အကယ္၍ သူသည္ ငါ့ကိုတိုက္၍ သတ္ႏိုင္လွ်င္ ငါတို႔သည္ သင္တို႔ထံ ကြၽန္ခံမည္။ သို႔မဟုတ္ ငါသည္ သူ႔ကိုႏိုင္၍ သတ္ႏိုင္လွ်င္ သင္တို႔သည္ ငါတို႔ထံ ကြၽန္ခံ၍ အလုပ္လုပ္ေပးရမည္”ဟု ေအာ္ဟစ္ေျပာဆို၏။ ထို႔ျပင္ ထိုဖိလိတၱိျပည္သားက “ယေန႔ ငါသည္ အစၥေရးစစ္သည္တို႔ကို စိန္ေခၚ၏။ ငါႏွင့္တိုက္မည့္သူတစ္ဦးကို ငါ့ထံ လႊတ္လိုက္ပါ”ဟု ဆို၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးႏွင့္တကြ အစၥေရးစစ္သည္အားလုံးတို႔သည္ ထိုဖိလိတၱိျပည္သား၏စကားကို ၾကားေသာအခါ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားလ်က္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကကုန္၏။ ဒါဝိဒ္သည္ ယုဒျပည္၊ ဗက္လင္ၿမိဳ႕မွ ေယရွဲအမည္ရွိ ဧဖရတ္အမ်ိဳးသားတစ္ဦး၏သား ျဖစ္၏။ ေယရွဲ၌ သားရွစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူသည္ ေရွာလုမင္းႀကီးလက္ထက္တြင္ အသက္ႀကီး၍အိုမင္းေလၿပီ။ ေယရွဲ၏သားအႀကီးသုံးေယာက္တို႔သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးေနာက္လိုက္ေသာစစ္မႈထမ္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ထိုစစ္မႈထမ္းေသာ သားသုံးေယာက္၏အမည္မွာ သားဦးဧလ်ာဘ၊ ဒုတိယသားအဘိနဒပ္ႏွင့္ တတိယသားရွမၼ ျဖစ္၏။ ဒါဝိဒ္သည္ အငယ္ဆုံးသားျဖစ္၏။ သားအႀကီးသုံးေယာက္သည္ ေရွာလုမင္းႀကီးေနာက္သို႔ လိုက္ၾကေသာ္လည္း ဒါဝိဒ္သည္ ဗက္လင္ၿမိဳ႕ရွိ ဖခင္၏သိုးမ်ားကိုထိန္းေက်ာင္းရသျဖင့္ ေရွာလုမင္းႀကီးထံသြားလိုက္ ဖခင္ထံျပန္လိုက္လုပ္ေနရ၏။ ထိုဖိလိတၱိျပည္သားသည္ နံနက္တစ္ႀကိမ္၊ ညေနတစ္ႀကိမ္ ရက္ေလးဆယ္ပတ္လုံး လူလုံးထြက္ျပေလ့ရွိ၏။ ေယရွဲက မိမိ၏သားဒါဝိဒ္အား “သင့္အစ္ကိုတို႔အတြက္ ဤမုန႔္ဆန္းတစ္ဧဖာႏွင့္ မုန႔္ဆယ္လုံးကိုယူ၍ သင့္အစ္ကိုတို႔ရွိရာတပ္စခန္းသို႔ အျမန္သြားေလာ့။ ဤဒိန္ခဲဆယ္ခဲကိုလည္း သူတို႔၏လူတစ္ေထာင္အုပ္အတြက္ ယူသြားေလာ့။ သင့္အစ္ကိုတို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိသည္ကို သင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း သက္ေသယူလာျပေလာ့”ဟု မွာလိုက္ေလ၏။ ေရွာလုမင္းႀကီးမွစ၍ ဒါဝိဒ္၏အစ္ကိုတို႔ႏွင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ ဧလာခ်ိဳင့္၌ စခန္းခ်ေနၾက၏။ ဒါဝိဒ္သည္ နံနက္ေစာေစာထ၍ မိမိသိုးအုပ္ကို သိုးထိန္းတစ္ဦးႏွင့္ အပ္ထားခဲ့ၿပီးလွ်င္ ဖခင္ေယရွဲမွာလိုက္သည့္အတိုင္း စားစရာမ်ားကို ယူ၍ ထြက္သြား၏။ သူသည္ တပ္စခန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ စစ္သည္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္သို႔ ခ်ီတက္ၿပီး စစ္ျငာသံေပးလ်က္ အစၥေရးလူမ်ိဳးႏွင့္ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳးတို႔သည္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စစ္ခင္းက်င္းေနၾက၏။ ဒါဝိဒ္သည္ သူႏွင့္အတူပါလာေသာပစၥည္းမ်ားကို ပစၥည္းထိန္းလက္၌ အပ္ထားခဲ့ၿပီး စစ္ေျမျပင္သို႔ေျပးသြားကာ အစ္ကိုတို႔ကို သြား၍ေတြ႕ဆုံႏႈတ္ဆက္၏။ ထိုသို႔ သူသည္ အစ္ကိုတို႔ႏွင့္စကားေျပာေနစဥ္ ေဂါလ်တ္အမည္ရွိေသာ ဖိလိတၱိလူမ်ိဳး၊ ဂါသၿမိဳ႕သား၊ လူစြမ္းေကာင္းတစ္ဦးသည္ ဖိလိတၱိတပ္ထဲမွထြက္လာ၍ ယခင္ကကဲ့သို႔ စိန္ေခၚေသာစကားမ်ားကို ဒါဝိဒ္ၾကားရ၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္လည္း ထိုသူကိုျမင္လွ်င္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕၍ ထြက္ေျပးၾက၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔က “ယခု ထြက္လာေသာသူကို သင္တို႔ျမင္သေလာ။ စင္စစ္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို ေစာ္ကားရန္ထြက္လာျခင္းျဖစ္၏။ သူ႔ကိုသတ္ႏိုင္ေသာသူအား ရွင္ဘုရင္သည္ ဓနဥစၥာအမ်ားအျပားခ်ီးျမႇင့္၍ သမီးေတာ္ႏွင့္ထိမ္းျမားေပးမည္။ သူ႔အိမ္သူအိမ္သားတို႔ကိုလည္း အစၥေရးႏိုင္ငံတြင္ အခြန္လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ျပဳမည္”ဟု ေျပာဆိုေနၾက၏။ ဒါဝိဒ္သည္ မိမိအနား၌ရပ္ေနေသာလူတို႔အား “ဤဖိလိတၱိျပည္သားကိုသတ္ၿပီး အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ ေစာ္ကားခံေနရသည္ကို ဖယ္ရွားေပးႏိုင္ေသာသူအား မည္သို႔ျပဳေပးမည္နည္း။ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏စစ္သည္တို႔ကို ေစာ္ကားေျပာဆိုေနရေအာင္ ဤအေရဖ်ားလွီးျခင္းမခံေသာဖိလိတၱိျပည္သားကား မည္သူနည္း”ဟု ေမး၏။ ထိုအခါ လူတို႔က ယခင္ ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည့္အတိုင္း သူ႔အား “ထိုသူကို သတ္ႏိုင္ေသာသူအား ထိုသို႔ျပဳေပးမည္”ဟု ေျပာျပၾက၏။ ထိုသို႔ ဒါဝိဒ္ႏွင့္လူတို႔ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ဒါဝိဒ္၏အစ္ကိုအႀကီးဆုံးျဖစ္သူ ဧလ်ာဘၾကားသိလွ်င္ ဒါဝိဒ္ကိုအမ်က္ထြက္၍ “သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤေနရာသို႔ ဆင္းလာသနည္း။ ေတာကႏၲာရမွ သိုးအနည္းငယ္ကို မည္သူႏွင့္ ထားခဲ့သနည္း။ သင္၌မာန္မာနရွိေၾကာင္း၊ မေကာင္းေသာစိတ္ကူးရွိေနေၾကာင္း ငါသိ၏။ တိုက္ပြဲကို ၾကည့္လို၍ သင္လာခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ”ဟု သူ႔အား ေျပာဆိုေလ၏။ ဒါဝိဒ္ကလည္း “ယခု အကြၽႏ္ုပ္ မည္သို႔ျပဳမိသနည္း။ ဤအေၾကာင္းအရာကို ေမးခြင့္မရွိသေလာ”ဟု ျပန္ေျပာၿပီး ဧလ်ာဘထံမွ လွည့္ထြက္သြား၍ အျခားသူတို႔အား ထိုအေၾကာင္းအရာကို ေမးျမန္းရာ သူတို႔က ယခင္ေျဖခဲ့သည့္အတိုင္း ျပန္ေျဖၾက၏။