YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 17:1-30

ဓမၼရာဇဝင္ပထမေစာင္ 17:1-30 MSBZ

ယခု​တစ္ဖန္ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ စစ္တိုက္​ရန္ စစ္သည္​တို႔​ကို စုစည္း​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ေစာေခါ​ၿမိဳ႕​တြင္ စုေဝး​၍ ယုဒ​ျပည္​၊ ေစာေခါ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္ အေဇကာ​ၿမိဳ႕​ၾကား​ရွိ​ဧဖက္ဒမိမ္​အရပ္​တြင္ စခန္းခ်​ၾက​၏​။ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ႏွင့္ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​မူကား ဧလာ​ခ်ိဳင့္​တြင္ စုေဝး​စခန္းခ်​ၾက​ၿပီး ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို ရင္ဆိုင္​တိုက္ခိုက္​ရန္ စစ္ေရး​ျပင္ဆင္​ၾက​၏​။ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ေတာင္​တစ္ဖက္​တြင္ တပ္ခ်​၍ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ေတာင္​အျခား​တစ္ဖက္​တြင္ တပ္ခ်​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​ၾကား​တြင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္း​ရွိ​၏​။ ဖိလိတၱိ​တပ္စခန္း​ဘက္​မွ ေဂါလ်တ္​ဟု​အမည္​ရွိ​၍ အရပ္​ေျခာက္​ေတာင္​တစ္ထြာ​ရွိ​ေသာ ဂါသ​ၿမိဳ႕သား လူစြမ္းေကာင္း​တစ္​ဦး ထြက္လာ​၏​။ သူ​သည္ ေခါင္း​တြင္ ေၾကးနီ​သံခေမာက္​ေဆာင္း​ထား​၍ သံခ်ပ္အက်ႌ​ကို ဝတ္​ထား​၏​။ ထို​သံခ်ပ္အက်ႌ​၏​အေလးခ်ိန္​မွာ ေၾကးနီ​ရွယ္ကယ္​ငါး​ေထာင္​ခန႔္​ရွိ​၏​။ သူ​၏​ေျခေထာက္​တြင္​လည္း ေၾကးနီ​ညိဳ႕သက်ည္းကာ​ပါရွိ​ၿပီး ပခုံး​တြင္​လည္း ေၾကးနီ​လွံရွည္ လြယ္​ထား​၏​။ သူ​၏​လွံ႐ိုး​မွာ ရက္ကန္းလိပ္တုံး​တမွ်​ရွိ​၍ လွံသြား​အေလးခ်ိန္​မွာ သံ​ရွယ္ကယ္​ေျခာက္​ရာ ရွိ​၏​။ သူ႔​ေရွ႕​တြင္ ဒိုင္းလႊား​ကိုင္​သူ​တစ္​ဦး ပါရွိ​၏​။ သူ​သည္ ရပ္​၍ အစၥေရး​စစ္သည္​တို႔​အား “​သင္​တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ စစ္​ခင္းက်င္း​ရန္ ထြက္လာ​ၾက​သနည္း​။ ငါ​သည္ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​ျဖစ္​၏​။ သင္​တို႔​ကား ေရွာလု​၏​အမႈထမ္း​မ်ား​မ​ဟုတ္​ေလာ​။ သင္​တို႔​ထဲမွ လူ​တစ္​ေယာက္​ကို​ေ႐ြး​ၿပီး ငါ့​ထံသို႔​လာ​ေစ​ပါ​။ အကယ္၍ သူ​သည္ ငါ့​ကို​တိုက္​၍ သတ္​ႏိုင္​လွ်င္ ငါ​တို႔​သည္ သင္​တို႔​ထံ ကြၽန္ခံ​မည္​။ သို႔မဟုတ္ ငါ​သည္ သူ႔​ကို​ႏိုင္​၍ သတ္​ႏိုင္​လွ်င္ သင္​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ထံ ကြၽန္ခံ​၍ အလုပ္လုပ္​ေပး​ရ​မည္​”​ဟု ေအာ္ဟစ္​ေျပာဆို​၏​။ ထို႔ျပင္ ထို​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​က “​ယေန႔ ငါ​သည္ အစၥေရး​စစ္သည္​တို႔​ကို စိန္ေခၚ​၏​။ ငါ​ႏွင့္​တိုက္​မည့္​သူ​တစ္​ဦး​ကို ငါ့​ထံ လႊတ္​လိုက္​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ႏွင့္တကြ အစၥေရး​စစ္သည္​အားလုံး​တို႔​သည္ ထို​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​၏​စကား​ကို ၾကား​ေသာအခါ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား​လ်က္ အလြန္​ေၾကာက္႐ြံ႕​ၾက​ကုန္​၏​။ ဒါဝိဒ္​သည္ ယုဒ​ျပည္​၊ ဗက္လင္​ၿမိဳ႕​မွ ေယရွဲ​အမည္​ရွိ ဧဖရတ္​အမ်ိဳးသား​တစ္​ဦး​၏​သား ျဖစ္​၏​။ ေယရွဲ​၌ သား​ရွစ္​ေယာက္​ရွိ​၏​။ သူ​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​လက္ထက္​တြင္ အသက္ႀကီး​၍​အိုမင္း​ေလ​ၿပီ​။ ေယရွဲ​၏​သား​အႀကီး​သုံး​ေယာက္​တို႔​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ေနာက္​လိုက္​ေသာ​စစ္မႈထမ္း​မ်ား ျဖစ္​ၾက​၏​။ ထို​စစ္မႈထမ္း​ေသာ သား​သုံး​ေယာက္​၏​အမည္​မွာ သားဦး​ဧလ်ာဘ​၊ ဒုတိယ​သား​အဘိနဒပ္​ႏွင့္ တတိယ​သား​ရွမၼ ျဖစ္​၏​။ ဒါဝိဒ္​သည္ အငယ္ဆုံး​သား​ျဖစ္​၏​။ သား​အႀကီး​သုံး​ေယာက္​သည္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ေနာက္သို႔ လိုက္​ၾက​ေသာ္လည္း ဒါဝိဒ္​သည္ ဗက္လင္​ၿမိဳ႕​ရွိ ဖခင္​၏​သိုး​မ်ား​ကို​ထိန္းေက်ာင္း​ရ​သျဖင့္ ေရွာလု​မင္းႀကီး​ထံ​သြား​လိုက္ ဖခင္​ထံ​ျပန္​လိုက္လုပ္​ေန​ရ​၏​။ ထို​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​သည္ နံနက္​တစ္ႀကိမ္​၊ ညေန​တစ္ႀကိမ္ ရက္​ေလးဆယ္​ပတ္လုံး လူလုံးထြက္ျပ​ေလ့​ရွိ​၏​။ ေယရွဲ​က မိမိ​၏​သား​ဒါဝိဒ္​အား “​သင့္​အစ္ကို​တို႔​အတြက္ ဤ​မုန႔္ဆန္း​တစ္​ဧဖာ​ႏွင့္ မုန႔္​ဆယ္​လုံး​ကို​ယူ​၍ သင့္​အစ္ကို​တို႔​ရွိ​ရာ​တပ္စခန္း​သို႔ အျမန္သြား​ေလာ့​။ ဤ​ဒိန္ခဲ​ဆယ္​ခဲ​ကို​လည္း သူ​တို႔​၏​လူ​တစ္ေထာင္အုပ္​အတြက္ ယူသြား​ေလာ့​။ သင့္​အစ္ကို​တို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း​ရွိ​သည္​ကို သင္​ျမင္ေတြ႕​ခဲ့​ရ​ေၾကာင္း သက္ေသ​ယူလာ​ျပ​ေလာ့​”​ဟု မွာလိုက္​ေလ​၏​။ ေရွာလု​မင္းႀကီး​မွစ၍ ဒါဝိဒ္​၏​အစ္ကို​တို႔​ႏွင့္ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​အေပါင္း​တို႔​သည္ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို တိုက္ခိုက္​ရန္ ဧလာ​ခ်ိဳင့္​၌ စခန္းခ်​ေန​ၾက​၏​။ ဒါဝိဒ္​သည္ နံနက္​ေစာေစာထ​၍ မိမိ​သိုးအုပ္​ကို သိုးထိန္း​တစ္​ဦး​ႏွင့္ အပ္ထား​ခဲ့​ၿပီးလွ်င္ ဖခင္​ေယရွဲ​မွာလိုက္​သည့္​အတိုင္း စားစရာ​မ်ား​ကို ယူ​၍ ထြက္သြား​၏​။ သူ​သည္ တပ္စခန္း​သို႔​ေရာက္​ေသာအခါ စစ္သည္​တို႔​သည္ စစ္ေျမျပင္​သို႔ ခ်ီတက္​ၿပီး စစ္​ျငာသံ​ေပး​လ်က္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ႏွင့္ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စစ္ခင္းက်င္း​ေန​ၾက​၏​။ ဒါဝိဒ္​သည္ သူ​ႏွင့္အတူ​ပါလာ​ေသာ​ပစၥည္း​မ်ား​ကို ပစၥည္းထိန္း​လက္​၌ အပ္ထား​ခဲ့​ၿပီး စစ္ေျမျပင္​သို႔​ေျပးသြား​ကာ အစ္ကို​တို႔​ကို သြား​၍​ေတြ႕ဆုံႏႈတ္ဆက္​၏​။ ထိုသို႔ သူ​သည္ အစ္ကို​တို႔​ႏွင့္​စကားေျပာ​ေနစဥ္ ေဂါလ်တ္​အမည္​ရွိ​ေသာ ဖိလိတၱိ​လူမ်ိဳး​၊ ဂါသ​ၿမိဳ႕သား​၊ လူစြမ္းေကာင္း​တစ္​ဦး​သည္ ဖိလိတၱိ​တပ္​ထဲမွ​ထြက္လာ​၍ ယခင္က​ကဲ့သို႔ စိန္ေခၚ​ေသာ​စကား​မ်ား​ကို ဒါဝိဒ္​ၾကား​ရ​၏​။ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​အေပါင္း​တို႔​သည္​လည္း ထို​သူ​ကို​ျမင္​လွ်င္ အလြန္​ေၾကာက္႐ြံ႕​၍ ထြက္ေျပး​ၾက​၏​။ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​က “​ယခု ထြက္လာ​ေသာ​သူ​ကို သင္​တို႔​ျမင္​သေလာ​။ စင္စစ္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို ေစာ္ကား​ရန္​ထြက္လာ​ျခင္း​ျဖစ္​၏​။ သူ႔​ကို​သတ္​ႏိုင္​ေသာ​သူ​အား ရွင္ဘုရင္​သည္ ဓနဥစၥာ​အမ်ားအျပား​ခ်ီးျမႇင့္​၍ သမီး​ေတာ္​ႏွင့္​ထိမ္းျမား​ေပး​မည္​။ သူ႔​အိမ္သူအိမ္သား​တို႔​ကို​လည္း အစၥေရး​ႏိုင္ငံ​တြင္ အခြန္​လြတ္ၿငိမ္း​ခြင့္​ျပဳ​မည္​”​ဟု ေျပာဆို​ေန​ၾက​၏​။ ဒါဝိဒ္​သည္ မိမိ​အနား​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​လူ​တို႔​အား “​ဤ​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​ကို​သတ္​ၿပီး အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တို႔ ေစာ္ကား​ခံ​ေန​ရ​သည္​ကို ဖယ္ရွား​ေပး​ႏိုင္​ေသာ​သူ​အား မည္သို႔​ျပဳ​ေပး​မည္နည္း​။ အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​ေသာ​ဘုရားသခင္​၏​စစ္သည္​တို႔​ကို ေစာ္ကားေျပာဆို​ေန​ရ​ေအာင္ ဤ​အေရဖ်ားလွီး​ျခင္း​မ​ခံ​ေသာ​ဖိလိတၱိ​ျပည္သား​ကား မည္သူ​နည္း​”​ဟု ေမး​၏​။ ထိုအခါ လူ​တို႔​က ယခင္ ေျပာဆို​ခဲ့​ၾက​သည့္​အတိုင္း သူ႔​အား “ထို​သူ​ကို သတ္​ႏိုင္​ေသာ​သူ​အား ထိုသို႔​ျပဳ​ေပး​မည္​”​ဟု ေျပာျပ​ၾက​၏​။ ထိုသို႔ ဒါဝိဒ္​ႏွင့္​လူ​တို႔ ေျပာဆို​ေန​ၾက​သည္​ကို ဒါဝိဒ္​၏​အစ္ကို​အႀကီးဆုံး​ျဖစ္​သူ ဧလ်ာဘ​ၾကားသိ​လွ်င္ ဒါဝိဒ္​ကို​အမ်က္ထြက္​၍ “​သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤ​ေနရာ​သို႔ ဆင္းလာ​သနည္း​။ ေတာကႏၲာရ​မွ သိုး​အနည္းငယ္​ကို မည္သူ​ႏွင့္ ထားခဲ့​သနည္း​။ သင္​၌​မာန္မာန​ရွိ​ေၾကာင္း​၊ မေကာင္း​ေသာ​စိတ္ကူး​ရွိ​ေန​ေၾကာင္း ငါ​သိ​၏​။ တိုက္ပြဲ​ကို ၾကည့္​လို​၍ သင္​လာ​ခဲ့​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ​”​ဟု သူ႔​အား ေျပာဆို​ေလ​၏​။ ဒါဝိဒ္​က​လည္း “​ယခု အကြၽႏ္ုပ္ မည္သို႔​ျပဳ​မိ​သနည္း​။ ဤ​အေၾကာင္းအရာ​ကို ေမး​ခြင့္​မ​ရွိ​သေလာ​”​ဟု ျပန္ေျပာ​ၿပီး ဧလ်ာဘ​ထံမွ လွည့္ထြက္​သြား​၍ အျခား​သူ​တို႔​အား ထို​အေၾကာင္းအရာ​ကို ေမးျမန္း​ရာ သူ​တို႔​က ယခင္​ေျဖ​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း ျပန္ေျဖ​ၾက​၏​။