ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 1

ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏ဘဝေနဝင္ခ်ိန္

1ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ အသက္ႀကီး၍အိုမင္းလာေသာအခါ အေႏြးထည္မ်ား ဝတ္ေပးေသာ္လည္း မေႏြးႏိုင္ေတာ့ေပ။ 2ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အမႈထမ္းတို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး၊ အရွင္မင္းႀကီးအဖို႔ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ ရွာေပးပါရေစ။ သူ႔ကို အရွင္မင္းႀကီးထံအခစားဝင္၍ ျပဳစုေစေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး ေႏြးေထြးဖို႔ သူသည္ အရွင္မင္းႀကီး၏ရင္ခြင္၌ အိပ္ပါေစ”ဟု သူ႔အား ေလွ်ာက္တင္ၾက၏။ 3ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ အဆင္းလွေသာမိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ဦးကို အစၥေရးတစ္ျပည္လုံးတြင္ လိုက္လံရွာေဖြရာ ရႈနင္ၿမိဳ႕သူအဘိရွက္ကို ေတြ႕သျဖင့္ ရွင္ဘုရင္ထံ ေခၚေဆာင္လာၾက၏။ 4သူသည္ အလြန္အဆင္းလွေသာမိန္းမပ်ိဳေလးျဖစ္၏။ သူသည္ ရွင္ဘုရင္ထံ၌ခစားလ်က္ ျပဳစုေပးေသာ္လည္း ရွင္ဘုရင္သည္ သူ႔ကို ေျခေတာ္မတင္ေခ်။

အေဒါနိယက အာဏာလုရန္ႀကံစည္ျခင္း

5တစ္ေန႔တြင္ ဟဂၢိတ္၏သားအေဒါနိယက “ငါရွင္ဘုရင္လုပ္မည္”ဟု ဆိုလ်က္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္၏။ မိမိအဖို႔ ျမင္းရထား၊ ျမင္းစီးသူရဲမ်ားႏွင့္ ေရွ႕ေတာ္ေျပးအေယာက္ငါးဆယ္ကို ျပင္ဆင္ထား၏။ 6သူ႔ခမည္းေတာ္သည္ သူစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ “သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ျပဳသနည္း”ဟု တစ္ခါမွ်မဆိုဖူးေပ။ အေဒါနိယသည္ အဗရွလုံ၏ညီျဖစ္ၿပီး ႐ုပ္ရည္အလြန္ေခ်ာသူျဖစ္၏။ 7သူသည္ ေဇ႐ုယာ၏သားယြာဘ၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဗ်ာသာတို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးရာ သူတို႔က အေဒါနိယကို အားေပးေျမႇာက္ပင့္ၾက၏။ 8သို႔ေသာ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္၊ ေယာယဒ၏သားေဗနာယ၊ ပေရာဖက္နာသန္၊ ရွိမိ၊ ေရဣႏွင့္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏စစ္သူရဲတို႔ကား အေဒါနိယဘက္၌ မေနၾကေပ။

9အေဒါနိယသည္ ဘုရင့္သားေတာ္ျဖစ္ေသာ မိမိညီအစ္ကိုအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ခမည္းေတာ္၏အမႈထမ္းမ်ားျဖစ္ေသာ ယုဒအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔ကို ဖိတ္ေခၚၿပီး အေရၤာေဂလအရပ္ႏွင့္နီးေသာ ေဇာေဟလက္ေက်ာက္ဖ်ာေပၚတြင္ သိုး၊ ႏြားႏွင့္ ဆူၿဖိဳးေသာအေကာင္တို႔ကို ယဇ္ပူေဇာ္၏။ 10သို႔ေသာ္ ပေရာဖက္နာသန္၊ ေဗနာယ၊ စစ္သူရဲမ်ားႏွင့္ သူ႔ညီေရွာလမုန္တို႔ကိုမူ မဖိတ္ေခၚေပ။

နာသန္ႏွင့္ဗာသေရွဘတို႔၏အသနားခံခ်က္

11နာသန္သည္ ေရွာလမုန္၏မယ္ေတာ္ဗာသေရွဘအား “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏သခင္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးမသိဘဲ ဟဂၢိတ္၏သားအေဒါနိယသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မင္းေျမႇာက္လိုက္ေၾကာင္းကို သင္မၾကားသေလာ။ 12ထို႔ေၾကာင့္ ယခု သင့္အသက္ႏွင့္ သင့္သားေရွာလမုန္အသက္ ေဘးကင္းမည့္အေၾကာင္း သင့္ကို အႀကံေပးပါရေစ။ 13ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံ အခစားဝင္၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီးက သခင့္ကြၽန္မအား “သင့္သားေရွာလမုန္သည္ ငါ့နန္းေမြကို ဆက္ခံရမည္။ ငါ၏ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံေနရမည္”ဟု က်ိန္ဆိုခဲ့ၿပီမဟုတ္ေလာ။ ယခုမွာ အေဒါနိယသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ မင္းျဖစ္ရပါသနည္း’ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလာ့။ 14သင္ ဤသို႔ရွင္ဘုရင္ထံေလွ်ာက္တင္ေနစဥ္ အကြၽႏ္ုပ္သည္လည္းဝင္လာ၍ သင့္စကားကိုေထာက္ခံေပးမည္”ဟု အႀကံေပးေလ၏။

15ထို႔ေၾကာင့္ ဗာသေရွဘသည္ ရွင္ဘုရင္ရွိရာအတြင္းေဆာင္သို႔ ဝင္သြား၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ အိုမင္းၿပီျဖစ္၍ ရႈနင္ၿမိဳ႕သူအဘိရွက္လည္း ရွင္ဘုရင္ကို ျပဳစုေပးလ်က္ရွိ၏။ 16ဗာသေရွဘသည္ ရွင္ဘုရင္ေရွ႕၌ ဦးၫႊတ္ပ်ပ္ဝပ္လွ်င္ ရွင္ဘုရင္က “အဘယ္အေၾကာင္းရွိသနည္း”ဟု ေမး၏။

17ဗာသေရွဘက “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္၊ သခင့္ကြၽန္မအား ‘သင့္သားေရွာလမုန္သည္ ငါ့နန္းေမြကို ဆက္ခံရမည္။ ငါ၏ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံေနရမည္’ဟု အရွင္မင္းႀကီး၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို အရွင္မင္းႀကီး တိုင္တည္က်ိန္ဆိုခဲ့ပါၿပီ။ 18ယခုမွာ ၾကည့္ပါေလာ့။ အေဒါနိယသည္ ဘုရင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဤအမႈကို အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး သိေတာ္မမူ။ 19သူသည္ သိုး၊ ႏြားႏွင့္ ဆူၿဖိဳးေသာအေကာင္အေျမာက္အျမားျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲကို က်င္းပပါၿပီ။ ဘုရင့္သားေတာ္အေပါင္းႏွင့္တကြ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဗ်ာသာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ယြာဘတို႔ကို ဖိတ္ေခၚ၍ သခင့္သား ေရွာလမုန္ကိုမူ မဖိတ္ေခၚပါ။ 20အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး၊ အစၥေရးတစ္မ်ိဳးႏြယ္လုံးက အရွင္မင္းႀကီးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး၏ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ မည္သူစံျမန္းမည္၊ နန္းေမြဆက္ခံမည္ကို သူတို႔အား မိန႔္ေတာ္မူပါ။ 21သို႔မဟုတ္လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီးသည္ ဘိုးေဘးတို႔ႏွင့္အတူအိပ္ေပ်ာ္ၿပီးေနာက္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္၏သားေရွာလမုန္သည္ ရာဇဝတ္သားမ်ား ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။

22ထိုသို႔ ရွင္ဘုရင္ထံေလွ်ာက္တင္ေနစဥ္တြင္ ပေရာဖက္နာသန္ ေရာက္လာ၏။ 23“ပေရာဖက္နာသန္ လာသည္”ဟု ရွင္ဘုရင္အား ၾကားေလွ်ာက္ၾကၿပီးလွ်င္ နာသန္သည္ ဘုရင့္ထံပါး အခစားဝင္၍ ဦးၫႊတ္ပ်ပ္ဝပ္၏။

24ထို႔ေနာက္ နာသန္က “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး၊ အရွင္မင္းႀကီးက ‘အေဒါနိယအား ငါ၏နန္းေမြကိုဆက္ခံၿပီး ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံျမန္းေစမည္’ဟု မိန႔္ဆိုၿပီေလာ။ 25ယေန႔ သူသည္ သိုး၊ ႏြားမွစ၍ ဆူၿဖိဳးေသာအေကာင္အေျမာက္အျမားကို သြား၍ယဇ္ပူေဇာ္ပါၿပီ။ ဘုရင့္သားေတာ္အေပါင္းတို႔အပါအဝင္ စစ္မႈထမ္းအႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဗ်ာသာတို႔ကို ဖိတ္ေခၚၿပီး စားေသာက္ၾကလ်က္ ‘အေဒါနိယမင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ’ဟု ေႂကြးေၾကာ္ၾကပါၿပီ။ 26သို႔ေသာ္ အရွင့္အေစအပါးအကြၽႏ္ုပ္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္၊ ေယာယဒသားေဗနာယႏွင့္ အရွင့္အေစအပါးေရွာလမုန္တို႔ကိုမူ မဖိတ္ေခၚပါ။ 27အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီး၏ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ မည္သူစံျမန္းမည္၊ မည္သူနန္းေမြဆက္ခံမည္ကို အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္အရွင္မင္းႀကီးသည္ သခင့္အေစအပါးတို႔အား အသိမေပးဘဲ ဤအမႈကိုျပဳေတာ္မူၿပီေလာ”ဟု ေလွ်ာက္တင္ေလ၏။

ေရွာလမုန္အား ရွင္ဘုရင္အျဖစ္အတည္ျပဳျခင္း

28ထိုအခါ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးက “ဗာသေရွဘကို ငါ့ထံေခၚလာပါ”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္ ဗာသေရွဘသည္ ရွင္ဘုရင့္ေရွ႕ေတာ္သို႔ဝင္၍ ရပ္ေန၏။ 29ရွင္ဘုရင္က “ငါ့အသက္ကို ေဘးအႏၲရာယ္အေပါင္းမွ ကယ္တင္ေတာ္မူေသာ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ 30‘သင့္သားေရွာလမုန္သည္ ငါ့နန္းေမြကို ဆက္ခံရမည္။ ငါ့ရာဇပလႅင္၊ ငါ့ေနရာတြင္ စံျမန္းရမည္’ဟု အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားကို တိုင္တည္က်ိန္ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း ယေန႔တြင္ ဤအမႈကို ငါျပဳမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။

31ထိုအခါ ဗာသေရွဘသည္ ရွင္ဘုရင္ေရွ႕ေတာ္တြင္ ဦးၫႊတ္ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ “အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ”ဟု ႁမြက္ဆိုေလ၏။

32ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးကလည္း “ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္၊ ပေရာဖက္နာသန္၊ ေယာယဒ၏သားေဗနာယတို႔ကို ငါ့ထံေခၚလာပါ”ဟု မိန႔္ဆိုလွ်င္ သူတို႔သည္ ရွင္ဘုရင္ေရွ႕ေတာ္သို႔ အခစားဝင္ၾက၏။ 33ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က သူတို႔အား “သင္တို႔ႏွင့္အတူ သင္တို႔သခင္၏အမႈထမ္းတို႔ကိုေခၚၿပီး သားေတာ္ေရွာလမုန္ကို ငါစီးေသာလားကိုစီးေစ၍ သူ႔ကို ဂိဟုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္သြားေလာ့။ 34ထိုၿမိဳ႕တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္ႏွင့္ ပေရာဖက္နာသန္တို႔သည္ သူ႔ကို အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရင္အျဖစ္ ဘိသိက္ေပးရမည္။ ၿပီးမွ တံပိုးမႈတ္လ်က္ ‘ေရွာလမုန္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ’ဟု ေႂကြးေၾကာ္ၾကရမည္။ 35ထို႔ေနာက္ သင္တို႔သည္ သူႏွင့္အတူျပန္လိုက္လာရမည္။ သူသည္ ငါ့ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံျမန္းရမည္။ ငါ့နန္းေမြကို ဆက္ခံရမည္။ ယခု သူ႔ကို အစၥေရးလူမ်ိဳးႏွင့္ ယုဒလူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္အျဖစ္ ငါခန႔္ထားၿပီ”ဟု မိန႔္ဆို၏။

36ထိုအခါ ေယာယဒ၏သား ေဗနာယက ရွင္ဘုရင္အား “အာမင္။ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ အရွင္မင္းႀကီး၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္လည္း ထိုသို႔ မိန႔္ေတာ္မူပါေစေသာ။ 37ထာဝရဘုရားသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ အရွင္မင္းႀကီးႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူသကဲ့သို႔ ေရွာလမုန္ႏွင့္လည္း အတူရွိေတာ္မူပါေစေသာ။ အကြၽႏ္ုပ္၏သခင္ အရွင္မင္းႀကီးဒါဝိဒ္၏ရာဇပလႅင္ထက္ သူ၏ရာဇပလႅင္ကို သာ၍ႀကီးျမတ္ေစေတာ္မူပါေစေသာ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္တင္၏။

38ထို႔ေနာက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္၊ ပေရာဖက္နာသန္၊ ေယာယဒ၏သား ေဗနာယတို႔အပါအဝင္ ေခရသိလူမ်ိဳး၊ ေပလသိလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရွာလမုန္ကို ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏လားေပၚတင္၍ ဂိဟုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္သြားၾက၏။ 39ထို႔ေနာက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္သည္ ဆီထည့္ထားေသာခ်ိဳကို တဲေတာ္ထဲမွယူ၍ ေရွာလမုန္ကို ဘိသိက္ေပး၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ တံပိုးကိုမႈတ္လွ်င္ လူအေပါင္းတို႔က “ေရွာလမုန္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ”ဟု ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ 40လူအေပါင္းတို႔သည္ သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္လ်က္၊ ပေလြမႈတ္လ်က္ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေႂကြးေၾကာ္ၾကေလ၏။ သူတို႔၏ေႂကြးေၾကာ္သံသည္ ေျမႀကီးကြဲမတတ္ ျဖစ္ေလ၏။

ေရွာလမုန္၏နန္းတက္ပြဲအေၾကာင္း အေဒါနိယၾကားသိျခင္း

41အေဒါနိယႏွင့္ ဖိတ္ေခၚထားေသာသူအားလုံးတို႔သည္လည္း စားေသာက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ထိုအသံကို ၾကားေလ၏။ ယြာဘကလည္း တံပိုးမႈတ္သံကိုၾကားလွ်င္ “ၿမိဳ႕ထဲမွဆူညံသံကား အဘယ္နည္း”ဟု ေမး၏။ 42ထိုသို႔ေမးျမန္းေနစဥ္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အဗ်ာသာ၏သား ေယာနသန္ေရာက္လာသျဖင့္ အေဒါနိယက “ဝင္ခဲ့ပါ။ သင္သည္ လူေကာင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သတင္းေကာင္းပါလိမ့္မည္”ဟု ဆို၏။

43ေယာနသန္ကလည္း အေဒါနိယအား “ထိုသို႔မဟုတ္ပါ။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏သခင္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးသည္ ေရွာလမုန္ကို မင္းေျမႇာက္ပါၿပီ။ 44ရွင္ဘုရင္သည္ သူ၏လားေတာ္ကို ေရွာလမုန္အား စီးေစၿပီး သူႏွင့္အတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္၊ ပေရာဖက္နာသန္၊ ေယာယဒ၏သားေဗနာယတို႔အပါအဝင္ ေခရသိလူမ်ိဳး၊ ေပလသိလူမ်ိဳးတို႔ကို ဂိဟုန္ၿမိဳ႕သို႔ေစလႊတ္ပါ၏။ 45ယဇ္ပုေရာဟိတ္ဇာဒုတ္ႏွင့္ ပေရာဖက္နာသန္တို႔သည္ ဂိဟုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေရွာလမုန္ကို ဘုရင္အျဖစ္ဘိသိက္ေပးၾကၿပီး ဝမ္းေျမာက္စြာျပန္လာၾက၍ တစ္ၿမိဳ႕လုံး အုတ္အုတ္က်က္က်က္ျဖစ္ေနၾကပါ၏။ သင္ၾကားရေသာအသံမွာလည္း ထိုအသံပင္ျဖစ္ပါ၏။ 46ေရွာလမုန္သည္လည္း ဘုရင့္ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ စံျမန္းေနပါၿပီ။

47ဘုရင့္မႉးမတ္တို႔သည္လည္း အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏သခင္ဒါဝိဒ္မင္းႀကီးထံသို႔လာ၍ ‘ဘုရားသခင္သည္ အရွင္မင္းႀကီး၏နာမထက္ ေရွာလမုန္၏နာမကို သာ၍ထင္ရွားေစေတာ္မူပါေစေသာ။ အရွင္မင္းႀကီး၏ရာဇပလႅင္ထက္ သူ၏ရာဇပလႅင္ကို သာ၍ႀကီးျမတ္ေစေတာ္မူပါေစေသာ’ဟု ေကာင္းခ်ီးေထာမနာျပဳၾကေလၿပီ။ အရွင္မင္းႀကီးသည္လည္း သလြန္ေတာ္ေပၚမွ ဦးၫႊတ္လ်က္ 48‘အစၥေရးလူမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းေထာမနာျပဳပါ၏။ ယေန႔ အကြၽႏ္ုပ္၏ရာဇပလႅင္တြင္ စံျမန္းရမည့္သူကို ေပးသနားေတာ္မူ၍ အကြၽႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ရေလၿပီ’ဟူ၍ ႁမြက္ဆိုခဲ့ပါ၏”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။

49ထိုအခါ အေဒါနိယဖိတ္ၾကားထားသူအေပါင္းတို႔သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ၾကသျဖင့္ ထ၍ ကိုယ့္လမ္းသို႔ အသီးသီးျပန္သြားၾကေလ၏။ 50အေဒါနိယသည္လည္း ေရွာလမုန္ကို ေၾကာက္သျဖင့္ ထသြား၍ ယဇ္ပလႅင္ရွိဦးခ်ိဳတို႔ကို ဆုပ္ကိုင္လ်က္ေနေလ၏။

51“အေဒါနိယက ေရွာလမုန္မင္းႀကီးကိုေၾကာက္၍ ယဇ္ပလႅင္ရွိခ်ိဳတို႔ကိုဆုပ္ကိုင္လ်က္ ‘ေရွာလမုန္မင္းႀကီးသည္ ယေန႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို ဓားႏွင့္မကြပ္မ်က္ပါဟု က်ိန္ဆိုပါေစေသာ’ဟု ဆိုေလၿပီ”ဟူေသာသတင္းကို ေရွာလမုန္မင္းႀကီးအား ၾကားေလွ်ာက္ၾက၏။ 52ထိုအခါ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးက “သူသည္ ေျဖာင့္မွန္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ သူ႔ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္မွ် ေျမေပၚမက်ေစရ။ သို႔ေသာ္ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူျဖစ္လွ်င္ အမွန္ေသရမည္”ဟု မိန႔္ဆို၏။ 53ထို႔ေနာက္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးသည္ လူလႊတ္၍ သူ႔ကို ယဇ္ပလႅင္ထက္မွ ဆင္းေစ၏။ သူသည္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးထံလာ၍ပ်ပ္ဝပ္လွ်င္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးက သူ႔အား “သင့္နန္းေဆာင္သို႔ ျပန္ေလာ့”ဟု မိန႔္ဆို၏။

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 1: MSBZ

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ

မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ

ျမန္မာ့စံမီသမၼာက်မ္ အေၾကာင္းကို ပို၍ သင္ယူပါ။

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 1