YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 1:28-53

ဓမၼရာဇဝင္တတိယေစာင္ 1:28-53 MSBZ

ထိုအခါ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က “ဗာသေရွဘ​ကို ငါ့​ထံ​ေခၚလာ​ပါ​”​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္ ဗာသေရွဘ​သည္ ရွင္ဘုရင့္​ေရွ႕​ေတာ္​သို႔​ဝင္​၍ ရပ္​ေန​၏​။ ရွင္ဘုရင္​က “​ငါ့​အသက္​ကို ေဘးအႏၲရာယ္​အေပါင္း​မွ ကယ္တင္​ေတာ္မူ​ေသာ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​သည္​ႏွင့္အညီ ‘​သင့္​သား​ေရွာလမုန္​သည္ ငါ့​နန္းေမြ​ကို ဆက္ခံ​ရ​မည္​။ ငါ့​ရာဇပလႅင္​၊ ငါ့​ေနရာ​တြင္ စံျမန္း​ရ​မည္​’​ဟု အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား​ကို တိုင္တည္က်ိန္ဆို​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း ယေန႔​တြင္ ဤ​အမႈ​ကို ငါ​ျပဳ​မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။ ထိုအခါ ဗာသေရွဘ​သည္ ရွင္ဘုရင္​ေရွ႕​ေတာ္​တြင္ ဦးၫႊတ္​ပ်ပ္ဝပ္​လ်က္ “​အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္​ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္​ပါေစ​”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏​။ ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​က​လည္း “​ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​၊ ပေရာဖက္​နာသန္​၊ ေယာယဒ​၏​သား​ေဗနာယ​တို႔​ကို ငါ့​ထံ​ေခၚလာ​ပါ​”​ဟု မိန႔္ဆို​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ ရွင္ဘုရင္​ေရွ႕​ေတာ္​သို႔ အခစားဝင္​ၾက​၏​။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္​က သူ​တို႔​အား “​သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ သင္​တို႔​သခင္​၏​အမႈထမ္း​တို႔​ကို​ေခၚ​ၿပီး သား​ေတာ္​ေရွာလမုန္​ကို ငါ​စီး​ေသာ​လား​ကို​စီး​ေစ​၍ သူ႔​ကို ဂိဟုန္​ၿမိဳ႕​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​ေလာ့​။ ထို​ၿမိဳ႕​တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​ႏွင့္ ပေရာဖက္​နာသန္​တို႔​သည္ သူ႔​ကို အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ဘုရင္​အျဖစ္ ဘိသိက္ေပး​ရ​မည္​။ ၿပီးမွ တံပိုး​မႈတ္​လ်က္ ‘​ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္​ပါေစ​’​ဟု ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​ရ​မည္​။ ထို႔ေနာက္ သင္​တို႔​သည္ သူ​ႏွင့္အတူ​ျပန္လိုက္လာ​ရ​မည္​။ သူ​သည္ ငါ့​ရာဇပလႅင္​ေပၚတြင္ စံျမန္း​ရ​မည္​။ ငါ့​နန္းေမြ​ကို ဆက္ခံ​ရ​မည္​။ ယခု သူ႔​ကို အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ႏွင့္ ယုဒ​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​ဘုရင္​အျဖစ္ ငါ​ခန႔္ထား​ၿပီ​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထိုအခါ ေယာယဒ​၏​သား ေဗနာယ​က ရွင္ဘုရင္​အား “​အာမင္​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​၏​ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား​သည္​လည္း ထိုသို႔ မိန႔္​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​။ ထာဝရဘုရား​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​ႏွင့္အတူ ရွိ​ေတာ္မူ​သကဲ့သို႔ ေရွာလမုန္​ႏွင့္​လည္း အတူ​ရွိ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္ အရွင္မင္းႀကီး​ဒါဝိဒ္​၏​ရာဇပလႅင္​ထက္ သူ​၏​ရာဇပလႅင္​ကို သာ၍​ႀကီးျမတ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္တင္​၏​။ ထို႔ေနာက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​၊ ပေရာဖက္​နာသန္​၊ ေယာယဒ​၏​သား ေဗနာယ​တို႔​အပါအဝင္ ေခရသိ​လူမ်ိဳး​၊ ေပလသိ​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္ ေရွာလမုန္​ကို ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​၏​လား​ေပၚ​တင္​၍ ဂိဟုန္​ၿမိဳ႕​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​၏​။ ထို႔ေနာက္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​သည္ ဆီ​ထည့္​ထား​ေသာ​ခ်ိဳ​ကို တဲ​ေတာ္​ထဲမွ​ယူ​၍ ေရွာလမုန္​ကို ဘိသိက္ေပး​၏​။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ တံပိုး​ကို​မႈတ္​လွ်င္ လူ​အေပါင္း​တို႔​က “​ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္​ပါေစ​”​ဟု ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​၏​။ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ သူ႔​ေနာက္သို႔​လိုက္​လ်က္​၊ ပေလြ​မႈတ္​လ်က္ အလြန္​ဝမ္းေျမာက္​ေပ်ာ္႐ႊင္​စြာ ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​ေလ​၏​။ သူ​တို႔​၏​ေႂကြးေၾကာ္သံ​သည္ ေျမႀကီး​ကြဲမတတ္ ျဖစ္​ေလ​၏​။ အေဒါနိယ​ႏွင့္ ဖိတ္ေခၚ​ထား​ေသာ​သူ​အားလုံး​တို႔​သည္​လည္း စားေသာက္​ၿပီး​ခ်ိန္​တြင္ ထို​အသံ​ကို ၾကား​ေလ​၏​။ ယြာဘ​က​လည္း တံပိုးမႈတ္သံ​ကို​ၾကား​လွ်င္ “​ၿမိဳ႕​ထဲမွ​ဆူညံသံ​ကား အဘယ္နည္း​”​ဟု ေမး​၏​။ ထိုသို႔​ေမးျမန္း​ေန​စဥ္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အဗ်ာသာ​၏​သား ေယာနသန္​ေရာက္လာ​သျဖင့္ အေဒါနိယ​က “​ဝင္​ခဲ့​ပါ​။ သင္​သည္ လူေကာင္း​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ သတင္းေကာင္း​ပါ​လိမ့္မည္​”​ဟု ဆို​၏​။ ေယာနသန္​က​လည္း အေဒါနိယ​အား “​ထိုသို႔​မ​ဟုတ္​ပါ​။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​သခင္​ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​သည္ ေရွာလမုန္​ကို မင္းေျမႇာက္​ပါ​ၿပီ​။ ရွင္ဘုရင္​သည္ သူ​၏​လား​ေတာ္​ကို ေရွာလမုန္​အား စီး​ေစ​ၿပီး သူ​ႏွင့္အတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​၊ ပေရာဖက္​နာသန္​၊ ေယာယဒ​၏​သား​ေဗနာယ​တို႔​အပါအဝင္ ေခရသိ​လူမ်ိဳး​၊ ေပလသိ​လူမ်ိဳး​တို႔​ကို ဂိဟုန္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေစလႊတ္​ပါ​၏​။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​ဇာဒုတ္​ႏွင့္ ပေရာဖက္​နာသန္​တို႔​သည္ ဂိဟုန္​ၿမိဳ႕​တြင္ ေရွာလမုန္​ကို ဘုရင္​အျဖစ္​ဘိသိက္ေပး​ၾက​ၿပီး ဝမ္းေျမာက္​စြာ​ျပန္လာ​ၾက​၍ တစ္ၿမိဳ႕လုံး အုတ္အုတ္က်က္က်က္​ျဖစ္​ေန​ၾက​ပါ​၏​။ သင္​ၾကား​ရ​ေသာ​အသံ​မွာ​လည္း ထို​အသံ​ပင္​ျဖစ္​ပါ​၏​။ ေရွာလမုန္​သည္​လည္း ဘုရင့္​ရာဇပလႅင္​ေပၚတြင္ စံျမန္း​ေန​ပါ​ၿပီ​။ ဘုရင့္​မႉးမတ္​တို႔​သည္​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​သခင္​ဒါဝိဒ္​မင္းႀကီး​ထံသို႔​လာ​၍ ‘​ဘုရားသခင္​သည္ အရွင္မင္းႀကီး​၏​နာမ​ထက္ ေရွာလမုန္​၏​နာမ​ကို သာ၍​ထင္ရွား​ေစ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​။ အရွင္မင္းႀကီး​၏​ရာဇပလႅင္​ထက္ သူ​၏​ရာဇပလႅင္​ကို သာ၍​ႀကီးျမတ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါေစေသာ​’​ဟု ေကာင္းခ်ီးေထာမနာ​ျပဳ​ၾက​ေလ​ၿပီ​။ အရွင္မင္းႀကီး​သည္​လည္း သလြန္ေတာ္​ေပၚမွ ဦးၫႊတ္​လ်က္ ‘​အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ဘုရားသခင္​ကို ခ်ီးမြမ္းေထာမနာ​ျပဳ​ပါ​၏​။ ယေန႔ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ရာဇပလႅင္​တြင္ စံျမန္း​ရ​မည့္​သူ​ကို ေပးသနား​ေတာ္မူ​၍ အကြၽႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္​ျမင္ေတြ႕​ရ​ေလ​ၿပီ​’​ဟူ၍ ႁမြက္ဆို​ခဲ့​ပါ​၏​”​ဟု ျပန္ေျပာ​ေလ​၏​။ ထိုအခါ အေဒါနိယ​ဖိတ္ၾကား​ထား​သူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္​ၾက​သျဖင့္ ထ​၍ ကိုယ့္​လမ္း​သို႔ အသီးသီး​ျပန္သြား​ၾက​ေလ​၏​။ အေဒါနိယ​သည္​လည္း ေရွာလမုန္​ကို ေၾကာက္​သျဖင့္ ထ​သြား​၍ ယဇ္ပလႅင္​ရွိ​ဦးခ်ိဳ​တို႔​ကို ဆုပ္ကိုင္​လ်က္​ေန​ေလ​၏​။ “​အေဒါနိယ​က ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​ကို​ေၾကာက္​၍ ယဇ္ပလႅင္​ရွိ​ခ်ိဳ​တို႔​ကို​ဆုပ္ကိုင္​လ်က္ ‘​ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​သည္ ယေန႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​ကို ဓား​ႏွင့္​မ​ကြပ္မ်က္​ပါ​ဟု က်ိန္ဆို​ပါေစေသာ​’​ဟု ဆို​ေလ​ၿပီ​”​ဟူေသာ​သတင္း​ကို ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​အား ၾကားေလွ်ာက္​ၾက​၏​။ ထိုအခါ ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​က “​သူ​သည္ ေျဖာင့္မွန္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​လွ်င္ သူ႔​ဆံခ်ည္​တစ္​မွ်င္​မွ် ေျမ​ေပၚ​မ​က်​ေစ​ရ​။ သို႔ေသာ္ မေကာင္းမႈ​ျပဳ​ေသာ​သူ​ျဖစ္​လွ်င္ အမွန္​ေသ​ရ​မည္​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။ ထို႔ေနာက္ ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​သည္ လူ​လႊတ္​၍ သူ႔​ကို ယဇ္ပလႅင္​ထက္​မွ ဆင္း​ေစ​၏​။ သူ​သည္ ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​ထံ​လာ​၍​ပ်ပ္ဝပ္​လွ်င္ ေရွာလမုန္​မင္းႀကီး​က သူ႔​အား “​သင့္​နန္းေဆာင္​သို႔ ျပန္​ေလာ့​”​ဟု မိန႔္ဆို​၏​။