वाळवंटातून धडेनमुना

शिस्तबद्ध राहण्याचे प्रशिक्षण

कोणताही खेळ पाहताना, पडद्याआडून घेतलेल्या प्रखर प्रशिक्षणाच्या आधारे खेळाडू मैदानावर कशी कामगिरी करतात हे आपण पाहतो. प्रत्येक खेळाडूसाठी त्यांच्या खेळाच्या आणि पराक्रमावर आधारित प्रशिक्षण वेगळे असते. त्यांना केवळ उत्कृष्टतेसाठी प्रशिक्षित केले जात नाही, तर त्यांना शिस्तबद्ध होण्यासाठी देखील प्रशिक्षित केले जाते. काळजीपूर्वक तयार केलेले जेवण खात असताना त्यांना दररोज विशिष्ट तासांसाठी व्यायाम करणे आवश्यक आहे. हे वाटाघाटी न करण्यायोग्य आहेत. ख्रिस्तासाठी, आमचे बहुतेक प्रशिक्षण वाळवंटातील ओसाड भूमीत होते. आपल्याला परिपक्वता प्राप्त होण्यासाठी आणि देवाने आपल्याला बोलावलेल्या आणि ज्यासाठी आपल्याला निर्माण केले आहे त्या सर्व गोष्टींमध्ये पाऊल ठेवण्यासाठी आपल्याला प्रशिक्षित केले जाते.

आपण ज्या प्रशिक्षणातून जातो ते आपल्या जीवनात शिस्त आणते. वाळवंट आपल्याला प्रत्येक दिवसाला गंभीर दृष्टीकोनातून पाहण्यास भाग पाडेल. आपल्या जीवनातील विविध क्षेत्रांमध्ये आपल्याला शिस्तीचा अभाव दिसून येईल. देव आपल्या जीवनात पुनरुज्जीवन करू इच्छित असलेले मुख्य क्षेत्र म्हणजे आपले आध्यात्मिक विषय.

अध्यात्मिक विषय मुख्यतः देव आणि तुमच्याभोवती फिरतात. यास प्रारंभ करणार्‍यांसाठी हेतुपुरस्सरपणा आणि नियमितता आवश्यक असेल. दररोज सकाळी एक मानक शांत वेळ सुरू करण्यासाठी एक चांगली जागा आहे. तरीही तिथे कायमचे राहावे लागत नाही. देवाचे वचन वाचण्यासाठी, प्रार्थना करण्यासाठी आणि त्याला तुमच्याशी बोलण्याची परवानगी देण्याची आध्यात्मिक शिस्त ख्रिस्ती जीवनाच्या प्रत्येक ऋतूसाठी आवश्यक आहे. या शिस्त सुरू करण्यासाठी आणि वाढवण्यासाठी वाळवंट हे एक उत्तम ठिकाण आहे. स्तोत्र 81 हे आपल्याला सूचित करते की देवाची इच्छा आहे की त्याच्या लोकांनी त्याचे जीवन ऐकावे आणि आपण असे केल्यावर आशीर्वाद आणि विजयाचे वचन ऐकावे.

आणखी एक महत्त्वाची शिस्त म्हणजे तुमच्या साप्ताहिक वेळापत्रकात विश्रांतीसाठी एक दिवस समाविष्ट आहे. शब्बाथची स्थापना एका सर्वज्ञ देवाने केली होती ज्याला पूर्ण आठवडाभर काम केल्यानंतर आपला आत्मा, आत्मा आणि शरीर बरे होण्यासाठी आपल्याला किती विश्रांतीची आवश्यकता आहे याची खात्री होती. या शिस्त म्हणजे रिकाम्या पुनरावृत्तीचे विधी बनण्यासाठी नसून देवाशी सखोल संवाद साधण्याचा अर्थपूर्ण काळ आहे.

जर तुम्ही आणि मी वाळवंटात या अध्यात्मिक विषयांचा विकास केला नाही, तर पुढच्या ऋतूंमध्ये आपण ते विकसित करणार नाही अशी शक्यता आहे.