Дуулал 142:1-7

Дуу хоолойгоороо ЭЗЭНд чангаар хашхирлаа, би Дуу хоолойгоороо ЭЗЭНээс гуйлаа, би. Түүний өмнө гомдолоо уудалж, Зовлон шаналангаа Түүний өмнө ярилаа, би. Сүнс минь миний дотор сульдахад Зам мөрийг минь Та мэдэж байжээ. Явах тэр замд минь Надад тэд урхи нуусан байжээ. Баруун тал уруу би харж ажиглалаа. Намайг тоох хэн ч алга. Надад хоргодох газар ч үлдсэнгүй. Сэтгэлийг минь эрэлхийлэгч нэг ч үгүй. Аяа ЭЗЭН, би Танд хашхирч, хэлэхдээ “Миний хоргодох газар, Амьдын нутагт миний хувь Та юм. Хашхирах дууг минь анхааран сонсооч. Учир нь би маш дорд болгогджээ. Миний хувьд тэд хэт хүчтэй тул Намайг мөшгөгчдөөс минь авраач! Сэтгэлийг минь шоронгоос гаргаач! Би Таны нэрд талархал өргөе. Та надад өгөөмөр хандах учир Зөвтүүд намайг хүрээлнэ” гэсэн.