Lucas 22-ൽ നിന്നുള്ള പ്രശസ്ത ബൈബിൾ വചനങ്ങൾ

പങ്ക് വെക്കു

“Amahan,” miingon siya, “kon buot ka, kuhaa kining kupa gikan kanako. Apan dili ang akong pagbuot kondili ang imo maoy matuman.” [

Apan nag-ampo ako alang kanimo, Simon, aron dili mabuntog ang imong pagtuo. Ug inigbalik na nimo kanako, kinahanglan lig-onon mo ang imong kaigsoonan.”

Gikuha niya ang pan ug nagpasalamat siya sa Dios unya gipikaspikas niya kini ug gihatag kanila nga nag-ingon, “Mao kini ang akong lawas [nga gihatag alang kaninyo. Buhata ninyo kini aron paghandom kanako.”

Human sa panihapon, gikuha usab niya ang kupa ug nagpasalamat siya sa Dios. Gihatag niya kini kanila ug miingon siya, “Kining kupa mao ang bag-ong kasabotan sa Dios, tiniman-an sa akong dugo nga giula alang kaninyo].

Ug samtang nag-antos siya sa hilabihang kasakit, nag-ampo siya sa labi pa ka mainiton gayod. Ang iyang singot sama sa dagkong tulo sa dugo nga nangahulog sa yuta.]

Apan ayaw ninyo kini buhata. Hinuon, ang labing dako kaninyo kinahanglan magpakasama sa kinamanghoran ug ang pangulo kinahanglan magpakasama sa sulugoon.

Miingon si Jesus, “Sultihan ko ikaw, Pedro, nga dili motuktugaok ang manok niining adlawa hangtod nga ilimod mo ako sa makatulo.”