Bibla Shqip 2018 "Së bashku" Ka kaluar rreth një shekull e gjysmë qëkur Kostandin Kristoforidhi përktheu Dhiatën e Re në shqip për llogari të Shoqërisë Biblike. Sërish në 2007 ajo ka përkthyer dhe botuar, një përkthim të ri të Dhiatës së Re. Menjëherë pas përfundimit të punës për përkthimin e Dhiatës së Re, Shoqëria Biblike nisi punën për përkthimin e plotë të Biblës. Një pjesë e madhe e Dhiatës së vjetër tashmë ka përfunduar së përkthyeri. Falë Zotit, gjatë këtyre viteve të pas-komunizmit, kanë parë dritën e botimit edhe përkthime të tjera të Dhiatës së Re dhe Dhiatës së vjetër në shqip. Pikërisht, ky përkthim i ri i Shoqërisë Biblike ka marrë jetë duke ndërtuar mbi këtë përvojë të vyer, si dhe duke u mbështetur te profesionalizmi i Shoqërive Biblike të Bashkuara (United Bible Societies) në fushën e përkthimit dhe botimit të Biblës. Teksti origjinal greqisht, prej nga u krye përkthimi, është: The Greek New Testament, Fourth Revised Edition, botuar nga United Bible Societies. Ndërsa për Dhiatën e vjetër, teksti origjinal hebre është marrë nga: Biblia Hebraica Stuttgartensia. Gjatë tërë punës, përkthyesit kanë mbajtur parasysh dy synime kryesore: së pari të nxjerrin një tekst në shqip që të jetë sa më i kuptueshëm për lexuesin shqiptar sot; së dyti t’i qëndrojnë sa më besnik tekstit origjinal. Ky botim ka edhe veçantinë se është frut i punës së përbashkët i të gjitha konfesioneve të krishtera të pranishme në Shqipëri. © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale 2018 Albanian Bible 2018 "Së bashku" More than one century has past since Kostandin Kristoforidhi translated the New Testament in Albanian for the British and Foreign Bible Society (BFBS). In 2007 the Interconfessional Bible Society of Albania has been able to publish a new translation of the New Testament. Immediately after publishing the Albanian New Testament Së bashku, the Bible Society also started working on the Old Testament in Albanian, translating from the original language in Hebrew. The translation is now almost finished and will be ready to be published soon. Thanks God, during the years of the post communism, there have been different publications of the Bible in Albanian. This new translation from the Bible Society has taken life, taking to account the precious experience of the past translations and has been guided by the professionalism and long history of the United Bible Societies in the field of Bible translation and publishing. The original text from which this New Testament was translated is the Greek New Testament, Fourth Revised Edition, published by the United Bible Societies (UBS). For the Old Testament translation, the original text is taken from Biblia Hebraica Stuttgartensia. Throughout their work, the translators have been guided by two major principles: firstly the translation had to carry out a text in an understandable Albanian for the Albanian reader of today; and secondly to stay faithful to the original text. This publication is special also because it is a fruit of the common work of all the Christian confessions in Albania: Orthodox, Catholic and Protestant, hence its name Së bashku which means altogether. © Interconfessional Bible Society of Albania 2018

℗ 2007 Hosanna © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale 2018

Albanian - Interconfessional Version (NT)

<div class="version vid292 iso6393sqi" data-vid="292" data-iso6393="sqi">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="LUK.7">
 <div class="label">7</div><div class="s1">Besimi i kryeqind&#235;sit</div><div class="r">(Mt 8.5-13; Gjn 4.43-54)</div><div class="p"> 1Kur mbaroi s&#235; th&#235;ni t&#235; gjitha fjal&#235;t p&#235;r popullin q&#235; po e d&#235;gjonte, Jezui shkoi n&#235; Kafarnaum. 2Aty gjendej nj&#235; kryeqind&#235;s q&#235; kishte nj&#235; sh&#235;rb&#235;tor, t&#235; cilin e vler&#235;sonte shum&#235;, por q&#235; ishte shum&#235; i s&#235;mur&#235;, gati duke vdekur. 3Kur d&#235;gjoi p&#235;r Jezuin, kryeqind&#235;si d&#235;rgoi tek ai disa pleq t&#235; judenjve, q&#235; t'i luteshin t&#235; vinte p&#235;r t'i sh&#235;ruar sh&#235;rb&#235;torin. 4Si arrit&#235;n te Jezui, ata iu lut&#235;n me k&#235;mb&#235;ngulje e i than&#235;: &#171;Ai e meriton ta ndihmosh, 5sepse e do popullin ton&#235; e na ka nd&#235;rtuar edhe sinagog&#235;n&#187;. 6At&#235;her&#235; Jezui shkoi me ta, por nuk ishin larg nga sht&#235;pia kur kryeqind&#235;si d&#235;rgoi disa miq p&#235;r t'i th&#235;n&#235;: &#171;O Zot, mos u shqet&#235;so! Un&#235; nuk jam i denj&#235; t&#235; hysh n&#235;n &#231;atin&#235; time. 7Prandaj nuk m'u duk vetja i denj&#235; t&#235; vija vet&#235;, por thuaj nj&#235; fjal&#235; e sh&#235;rb&#235;tori im do t&#235; sh&#235;rohet. 8Sepse edhe un&#235; jam n&#235;n urdhrat e epror&#235;ve t&#235; mi e kam n&#235;n vete ushtar&#235;. Kur i them nj&#235;rit &#8220;shko&#8221;, ai shkon dhe kur i them tjetrit &#8220;eja&#8221;, ai vjen. Kur i them sh&#235;rb&#235;torit tim &#8220;b&#235;je k&#235;t&#235;&#8221;, ai e b&#235;n&#187;. 9Kur d&#235;gjoi k&#235;to fjal&#235;, Jezui u mrekullua me kryeqind&#235;sin. At&#235;her&#235; u kthye e i tha turm&#235;s q&#235; po e ndiqte: &#171;Po ju them se as n&#235; Izrael nuk e kam gjetur nj&#235; besim kaq t&#235; madh&#187;.</div><div class="p"> 10Pastaj t&#235; d&#235;rguarit u kthyen n&#235; sht&#235;pin&#235; e kryeqind&#235;sit dhe e gjet&#235;n sh&#235;rb&#235;torin t&#235; sh&#235;ruar.</div><div class="s1">Ngjallja e djalit t&#235; vejush&#235;s</div><div class="p"> 11Jezui shkoi n&#235; nj&#235; qytet q&#235; quhej Nain, i shoq&#235;ruar nga dishepujt e tij dhe nga nj&#235; turm&#235; e madhe. 12Kur iu afruan port&#235;s s&#235; qytetit, pa se po &#231;onin p&#235;r t&#235; varrosur nj&#235; t&#235; vdekur. Ai kishte qen&#235; djal&#235; i vet&#235;m dhe e &#235;ma ishte e ve. Nj&#235; turm&#235; e madhe nga qyteti po e shoq&#235;ronte. 13Kur Zoti e pa, ndjeu dhembshuri p&#235;r t&#235; e i tha: &#171;Mos qaj!&#187;. 14Pastaj u afrua dhe preku vigun. Ata q&#235; e mbanin, u ndal&#235;n. Jezui tha: &#171;Djalosh, po t&#235; them: ngrihu!&#187;. 15I vdekuri u ngrit e filloi t&#235; fliste. Jezui e &#231;oi tek e &#235;ma. 16T&#235; gjith&#235; i zuri frika dhe p&#235;rl&#235;vdonin Per&#235;ndin&#235; duke th&#235;n&#235;: &#171;Nj&#235; profet i madh &#235;sht&#235; shfaqur mes nesh&#187; dhe: &#171;Per&#235;ndia i ka kthyer syt&#235; mbi popullin e vet&#187;.</div><div class="p"> 17At&#235;her&#235; u p&#235;rhap fjala p&#235;r t&#235; n&#235; mbar&#235; Juden&#235; e n&#235; krahinat p&#235;rreth.</div><div class="s1">T&#235; d&#235;rguarit e Gjon Pag&#235;zorit</div><div class="r">(Mt 11.2-19)</div><div class="p"> 18Dishepujt e Gjonit i treguan atij p&#235;r gjith&#231;ka. Gjoni thirri dy prej tyre 19e i d&#235;rgoi te Zoti p&#235;r ta pyetur: &#171;A je ti ai q&#235; duhet t&#235; vij&#235; apo duhet t&#235; presim nj&#235; tjet&#235;r?&#187;. 20Kur arrit&#235;n te Jezui i than&#235;: &#171;Gjon Pag&#235;zori na ka d&#235;rguar te ti p&#235;r t&#235; t&#235; pyetur: &#8220;A je ti ai q&#235; duhet t&#235; vij&#235; apo duhet t&#235; presim nj&#235; tjet&#235;r?&#8221;&#187;. 21Jezui sapo kishte sh&#235;ruar shum&#235; njer&#235;z nga s&#235;mundjet e nga mundimet, i kishte &#231;liruar nga shpirtrat e k&#235;qij e u kishte kthyer shikimin shum&#235; t&#235; verb&#235;rve. 22At&#235;her&#235; u p&#235;rgjigj: &#171;Shkoni e i tregoni Gjonit p&#235;r ato q&#235; pat&#235; e d&#235;gjuat. T&#235; verbrit po shohin p&#235;rs&#235;ri e t&#235; &#231;al&#235;t po ecin, t&#235; lebrosurit po pastrohen e t&#235; shurdhrit po d&#235;gjojn&#235;, t&#235; vdekurit po ngjallen e t&#235; varf&#235;rve po u shpallet ungjilli. 23Lum ai, t&#235; cilit un&#235; nuk i b&#235;hem penges&#235;&#187;.</div><div class="p"> 24Kur u larguan t&#235; d&#235;rguarit e Gjonit, Jezui filloi t'u fliste turmave p&#235;r Gjonin e tha: &#171;&#199;far&#235; shkuat t&#235; shihnit n&#235; shkret&#235;tir&#235;? Nj&#235; kallam q&#235; e l&#235;kund era? 25&#199;far&#235; shkuat t&#235; shihnit, pra? Nj&#235; njeri t&#235; veshur me rroba t&#235; buta? Ata q&#235; vishen me rroba t&#235; kushtueshme e q&#235; jetojn&#235; n&#235; k&#235;naq&#235;si gjenden n&#235; pallatet mbret&#235;rore. 26&#199;far&#235; shkuat t&#235; shihnit, at&#235;her&#235;? Nj&#235; profet? Po, po ju them, madje m&#235; shum&#235; se nj&#235; profet. 27Gjoni &#235;sht&#235; ai p&#235;r t&#235; cilin &#235;sht&#235; shkruar:</div><div class="q1"> ja, un&#235; po d&#235;rgoj lajm&#235;tarin tim</div><div class="q2"> p&#235;rpara teje,</div><div class="q1"> q&#235; t&#235; p&#235;rgatis&#235; udh&#235;n t&#235;nde.</div><div class="m"> 28Me t&#235; v&#235;rtet&#235; po ju them se asnj&#235; grua nuk ka lindur njeri m&#235; t&#235; madh se Gjon Pag&#235;zorin. Por m&#235; i vogli n&#235; mbret&#235;rin&#235; e Per&#235;ndis&#235; &#235;sht&#235; m&#235; i madh se ai&#187;.</div><div class="p"> 29T&#235; gjith&#235; ata q&#235; e d&#235;gjuan k&#235;t&#235; gj&#235;, p&#235;rfshir&#235; edhe tagrambledh&#235;sit, pranuan se Per&#235;ndia &#235;sht&#235; i drejt&#235; dhe u pag&#235;zuan nga Gjoni. 30Por farisenjt&#235; dhe m&#235;suesit e ligjit iu kund&#235;rvun&#235; vullnetit t&#235; Per&#235;ndis&#235; e nuk u pag&#235;zuan nga Gjoni.</div><div class="p"> 31Pastaj Jezui tha: &#171;Me k&#235; t'i krahasoj njer&#235;zit e k&#235;saj breznie, me k&#235; ngjajn&#235;? 32Ata u ngjajn&#235; f&#235;mij&#235;ve q&#235; ulen shesheve dhe i th&#235;rrasin nj&#235;ri-tjetrit e i thon&#235;:</div><div class="q1">&#8220;I ram&#235; fyellit p&#235;r ju</div><div class="q2">e nuk k&#235;rcyet,</div><div class="q1">vajtuam</div><div class="q2">e ju nuk qat&#235;&#8221;.</div><div class="m"> 33Erdhi Gjon Pag&#235;zori, q&#235; as ha buk&#235; e as pi ver&#235;, e ju thoni: &#8220;&#203;sht&#235; i pushtuar nga djalli&#8221;. 34Erdhi Biri i njeriut, q&#235; ha e pi, e ju thoni: &#8220;Ja gryk&#235;si e pijaneci, miku i tagrambledh&#235;sve e i m&#235;katar&#235;ve&#8221;. 35Por urtia e Per&#235;ndis&#235; del e drejt&#235; nga t&#235; gjith&#235; bijt&#235; e saj&#187;.</div><div class="s1">Falja e gruas m&#235;katare</div><div class="p"> 36Nj&#235; farise e ftoi Jezuin p&#235;r t&#235; ngr&#235;n&#235; me t&#235;. Jezui shkoi n&#235; sht&#235;pin&#235; e fariseut dhe u ul n&#235; tryez&#235;. 37Nj&#235; grua nga ai qytet, q&#235; ishte m&#235;katare, kur mori vesh se Jezui ishte n&#235; sht&#235;pin&#235; e fariseut, solli nj&#235; en&#235; alabastri me mirr&#235;. 38Ajo rrinte prapa Jezuit te k&#235;mb&#235;t e tij duke qar&#235; e filloi t'ia lagte k&#235;mb&#235;t me lot e t'ia thante me flok&#235;t e saj. Pastaj vazhdoi t'ia puthte k&#235;mb&#235;t e t'ia lyente me mirr&#235;. 39Kur fariseu q&#235; e kishte ftuar Jezuin e pa k&#235;t&#235; gj&#235;, tha me vete: &#171;Po t&#235; ishte profet ky njeri, do ta dinte kush &#235;sht&#235; e &#231;far&#235; &#235;sht&#235; kjo grua q&#235; po e prek: ajo &#235;sht&#235; m&#235;katare&#187;. 40Jezui i tha fariseut: &#171;Simon, kam di&#231;ka p&#235;r t&#235; t&#235; th&#235;n&#235;&#187;. Simoni iu p&#235;rgjigj: &#171;Fol, m&#235;sues&#187;. 41I tha: &#171;Dy njer&#235;z kishin detyrime ndaj nj&#235; huadh&#235;n&#235;si. Nj&#235;ri detyrohej pes&#235;qind denar&#235; e tjetri pes&#235;dhjet&#235;. 42Meq&#235; as nj&#235;ri e as tjetri nuk mund ta shlyenin detyrimin, ai ua fali at&#235; t&#235; dyve. Cili prej t&#235; dyve do ta doj&#235; m&#235; shum&#235;?&#187;. 43Simoni iu p&#235;rgjigj: &#171;Ma do mendja se ai t&#235; cilit i fali detyrimin m&#235; t&#235; madh&#187;. E Jezui i tha: &#171;Ke gjykuar drejt&#187;. 44Pastaj u kthye nga gruaja e i tha Simonit: &#171;A e sheh k&#235;t&#235; grua? Erdha n&#235; sht&#235;pin&#235; t&#235;nde e ti nuk m&#235; dhe as uj&#235; p&#235;r k&#235;mb&#235;t, nd&#235;rsa ajo m'i lau me lot&#235;t e saj e m'i thau me flok&#235;t e saj. 45Ti nuk m&#235; p&#235;rsh&#235;ndete me puthje, nd&#235;rsa ajo nuk ka pushuar s&#235; puthuri k&#235;mb&#235;t e mia sapo hyra brenda. 46Ti nuk ma leve kok&#235;n me mirr&#235;, nd&#235;rsa ajo m'i leu k&#235;mb&#235;t me mirr&#235;. 47Po t&#235; them se dashuria e madhe q&#235; ajo shfaqi tregon se m&#235;katet e saj t&#235; shumta jan&#235; falur. Por ai t&#235; cilit i &#235;sht&#235; falur pak, tregon pak dashuri&#187;. 48Pastaj i tha asaj: &#171;T&#235; jan&#235; falur m&#235;katet&#187;. 49Por ata q&#235; ishin me t&#235; n&#235; tryez&#235; filluan t&#235; thoshin me nj&#235;ri-tjetrin: &#171;Kush &#235;sht&#235; ky q&#235; falka edhe m&#235;katet?&#187;. 50Nd&#235;rsa Jezui i tha gruas: &#171;Besimi yt t&#235; shp&#235;toi, shko n&#235; paqe&#187;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Kur mbaroi së thëni të gjitha fjalët për popullin që po e dëgjonte, Jezui shkoi në Kafarnaum. Aty gjendej një kryeqindës që kishte një shërbëtor, të cilin e vlerësonte shumë, por që ishte shumë i sëmurë, gati duke vdekur. Kur dëgjoi për Jezuin, kryeqindësi dërgoi tek ai disa pleq të judenjve, që t'i luteshin të vinte për t'i shëruar shërbëtorin. Si arritën te Jezui, ata iu lutën me këmbëngulje e i thanë: «Ai e meriton ta ndihmosh, sepse e do popullin tonë e na ka ndërtuar edhe sinagogën». Atëherë Jezui shkoi me ta, por nuk ishin larg nga shtëpia kur kryeqindësi dërgoi disa miq për t'i thënë: «O Zot, mos u shqetëso! Unë nuk jam i denjë të hysh nën çatinë time. Prandaj nuk m'u duk vetja i denjë të vija vetë, por thuaj një fjalë e shërbëtori im do të shërohet. Sepse edhe unë jam nën urdhrat e eprorëve të mi e kam nën vete ushtarë. Kur i them njërit “shko”, ai shkon dhe kur i them tjetrit “eja”, ai vjen. Kur i them shërbëtorit tim “bëje këtë”, ai e bën». Kur dëgjoi këto fjalë, Jezui u mrekullua me kryeqindësin. Atëherë u kthye e i tha turmës që po e ndiqte: «Po ju them se as në Izrael nuk e kam gjetur një besim kaq të madh».
Pastaj të dërguarit u kthyen në shtëpinë e kryeqindësit dhe e gjetën shërbëtorin të shëruar.

Jezui shkoi në një qytet që quhej Nain, i shoqëruar nga dishepujt e tij dhe nga një turmë e madhe. Kur iu afruan portës së qytetit, pa se po çonin për të varrosur një të vdekur. Ai kishte qenë djalë i vetëm dhe e ëma ishte e ve. Një turmë e madhe nga qyteti po e shoqëronte. Kur Zoti e pa, ndjeu dhembshuri për të e i tha: «Mos qaj!». Pastaj u afrua dhe preku vigun. Ata që e mbanin, u ndalën. Jezui tha: «Djalosh, po të them: ngrihu!». I vdekuri u ngrit e filloi të fliste. Jezui e çoi tek e ëma. Të gjithë i zuri frika dhe përlëvdonin Perëndinë duke thënë: «Një profet i madh është shfaqur mes nesh» dhe: «Perëndia i ka kthyer sytë mbi popullin e vet».
Atëherë u përhap fjala për të në mbarë Judenë e në krahinat përreth.


Dishepujt e Gjonit i treguan atij për gjithçka. Gjoni thirri dy prej tyre e i dërgoi te Zoti për ta pyetur: «A je ti ai që duhet të vijë apo duhet të presim një tjetër?». Kur arritën te Jezui i thanë: «Gjon Pagëzori na ka dërguar te ti për të të pyetur: “A je ti ai që duhet të vijë apo duhet të presim një tjetër?”». Jezui sapo kishte shëruar shumë njerëz nga sëmundjet e nga mundimet, i kishte çliruar nga shpirtrat e këqij e u kishte kthyer shikimin shumë të verbërve. Atëherë u përgjigj: «Shkoni e i tregoni Gjonit për ato që patë e dëgjuat. Të verbrit po shohin përsëri e të çalët po ecin, të lebrosurit po pastrohen e të shurdhrit po dëgjojnë, të vdekurit po ngjallen e të varfërve po u shpallet ungjilli. Lum ai, të cilit unë nuk i bëhem pengesë».
Kur u larguan të dërguarit e Gjonit, Jezui filloi t'u fliste turmave për Gjonin e tha: «Çfarë shkuat të shihnit në shkretëtirë? Një kallam që e lëkund era? Çfarë shkuat të shihnit, pra? Një njeri të veshur me rroba të buta? Ata që vishen me rroba të kushtueshme e që jetojnë në kënaqësi gjenden në pallatet mbretërore. Çfarë shkuat të shihnit, atëherë? Një profet? Po, po ju them, madje më shumë se një profet. Gjoni është ai për të cilin është shkruar:
ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim
përpara teje,
që të përgatisë udhën tënde.
Me të vërtetë po ju them se asnjë grua nuk ka lindur njeri më të madh se Gjon Pagëzorin. Por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai».
Të gjithë ata që e dëgjuan këtë gjë, përfshirë edhe tagrambledhësit, pranuan se Perëndia është i drejtë dhe u pagëzuan nga Gjoni. Por farisenjtë dhe mësuesit e ligjit iu kundërvunë vullnetit të Perëndisë e nuk u pagëzuan nga Gjoni.
Pastaj Jezui tha: «Me kë t'i krahasoj njerëzit e kësaj breznie, me kë ngjajnë? Ata u ngjajnë fëmijëve që ulen shesheve dhe i thërrasin njëri-tjetrit e i thonë:
“I ramë fyellit për ju
e nuk kërcyet,
vajtuam
e ju nuk qatë”.
Erdhi Gjon Pagëzori, që as ha bukë e as pi verë, e ju thoni: “Është i pushtuar nga djalli”. Erdhi Biri i njeriut, që ha e pi, e ju thoni: “Ja grykësi e pijaneci, miku i tagrambledhësve e i mëkatarëve”. Por urtia e Perëndisë del e drejtë nga të gjithë bijtë e saj».

Një farise e ftoi Jezuin për të ngrënë me të. Jezui shkoi në shtëpinë e fariseut dhe u ul në tryezë. Një grua nga ai qytet, që ishte mëkatare, kur mori vesh se Jezui ishte në shtëpinë e fariseut, solli një enë alabastri me mirrë. Ajo rrinte prapa Jezuit te këmbët e tij duke qarë e filloi t'ia lagte këmbët me lot e t'ia thante me flokët e saj. Pastaj vazhdoi t'ia puthte këmbët e t'ia lyente me mirrë. Kur fariseu që e kishte ftuar Jezuin e pa këtë gjë, tha me vete: «Po të ishte profet ky njeri, do ta dinte kush është e çfarë është kjo grua që po e prek: ajo është mëkatare». Jezui i tha fariseut: «Simon, kam diçka për të të thënë». Simoni iu përgjigj: «Fol, mësues». I tha: «Dy njerëz kishin detyrime ndaj një huadhënësi. Njëri detyrohej pesëqind denarë e tjetri pesëdhjetë. Meqë as njëri e as tjetri nuk mund ta shlyenin detyrimin, ai ua fali atë të dyve. Cili prej të dyve do ta dojë më shumë?». Simoni iu përgjigj: «Ma do mendja se ai të cilit i fali detyrimin më të madh». E Jezui i tha: «Ke gjykuar drejt». Pastaj u kthye nga gruaja e i tha Simonit: «A e sheh këtë grua? Erdha në shtëpinë tënde e ti nuk më dhe as ujë për këmbët, ndërsa ajo m'i lau me lotët e saj e m'i thau me flokët e saj. Ti nuk më përshëndete me puthje, ndërsa ajo nuk ka pushuar së puthuri këmbët e mia sapo hyra brenda. Ti nuk ma leve kokën me mirrë, ndërsa ajo m'i leu këmbët me mirrë. Po të them se dashuria e madhe që ajo shfaqi tregon se mëkatet e saj të shumta janë falur. Por ai të cilit i është falur pak, tregon pak dashuri». Pastaj i tha asaj: «Të janë falur mëkatet». Por ata që ishin me të në tryezë filluan të thoshin me njëri-tjetrin: «Kush është ky që falka edhe mëkatet?». Ndërsa Jezui i tha gruas: «Besimi yt të shpëtoi, shko në paqe».

കേൾക്കുക Luka 7