 An Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017  Ann an 1993 sgrìobh an t-Àrd‑Oll. Dòmhnall Meek gun robh “an diofar a th' eadar ‘Gàidhlig a' Bhìobaill’ agus ‘Gàidhlig an latha an‑diugh’ air a bhith air fhaicinn gu ìre fada nas motha tro thìm – gu h‑àraid am measg luchd cleachdaidh na Gàidhlig a tha nas òige … – iadsan nach eil, ann an cumantas, cho eòlach air ‘Gàidhlig na cùbaid’ 's a bha an sinnsirean.” Ma bha sin fìor is follaiseach an uair sin, tha e nas motha buileach mar sin an‑diugh. 'S e sin an t‑adhbhar gu bheil sinne a' clò-bhualadh na h‑iris seo an‑dràsta. Bhruidhinn ar Tighearna 's ar Slànaighear Ìosa Crìosd gu pearsanta, na cànan fhèin, ri Màiri Magdalen às dèidh na h‑aiseirigh, airson dòchas a thoirt dhi (Eòin 20:16). Tha sinne cuideachd ag iarraidh gum bruidhinn Facal Dhè ri daoine sa chànan anns a bheil iad fhèin a' bruidhinn, a' sgrìobhadh, a' smaoineachadh 's ag aisling an‑diugh.  An Tiomnadh Nuadh 1767  Chaidh an Tiomnadh Nuadh eadar-theangachadh gu Gàidhlig na h-Alba on Ghreugais an toiseach leis an t-Urr. Seumas Stiùbhart, ministear Chill-Fhìnn, agus chaidh a chlò-bhualadh ann an 1767 – beagan 's fichead bliadhna an dèidh blàr Chùil Lodair. B' e a mhac, Iain, ministear Lus, am prìomh eadar-theangair airson an t-Seann Tiomnaidh, a chaidh a chrìochnachadh ann an 1801. O chionn ghoirid, tha suidheachadh na Gàidhlig san àm ri teachd air mòran aire fhaighinn, leis a' chànan a’ dèanamh adhartais agus a’ faighinn inbhe shònraichte ann am beatha na dùthcha. A dh'aindeoin sin tha an sgaradh eadar Gàidhlig làitheil agus an gnè Gàidhlig a tha ann an eadar-theagachadh 1801 a' leudachadh.   An Tiomnadh Nuadh 2017  Tha an eadar-theangachadh seo a' tighinn a-mach 250 bliadhna an dèidh a' chiad eadar-theagachadh dhen Tiomnadh Nuadh on Ghreugais gu Gàidhlig a bhith air a chlò-bhualadh.  Tha an eadar-theangachadh ùr ag amas air a bhith a' toirt ri chèile dìlseachd dhan Ghreugais thùsail le briathrachas làitheal, agus soilleireachd le urram. Tha an obair seo a' nochdadh aig àm nuair a tha cothroman air leth ann airson adhartas na Gàidhlig. Agus tha sinn an dòchas gum bi e feumail airson fòghlaim agus airson nan eaglaisean, a thuilleadh air leughadh phearsanta. Le bhith ag eadar-theangachadh Facal Dhè a Ghàidhlig an latha an‑diugh tha an sgioba againn an dòchas gun cluinn iadsan uile a leughas 's a chluinneas e guth Dhè a' bruidhinn riutha gu soilleir, agus, mar sin, gun tig iad gu eòlas air an t‑sìth 's air an t‑slàinte a tha rim faotainn tro Chrìosd a‑mhàin. 'S e miann na sgioba gum biodh gach moladh, urram agus cliù a' dol thuigesan agus thuigesan a‑mhàin. © Comann Bhìoball na h-Alba 2017 New Gaelic Translation 2017  In 1993 Prof. Donald Meek wrote that “the difference between ‘Bible Gaelic’ and ‘Today’'sGaelic’ has increased over time – especially among young users of Gaelic – those who, for the most part, are not so used to ‘Pulpit Gaelic’, as their forebears were.” If that was apparent then, it is even more so today. That is the reason that we are publishing this translation now.  Our Lord and Saviour spoke personally and in her own language, to Mary Magdalen after the resurrection, to give her hope (John 20:16). We also desire that God’s Word would speak to people in their own language which they speak, write, think and dream in today.   New Testament 1767  The New Testament was first translated into Scottish Gaelic by Rev James Stuart, minister of Killin, and published in 1767 – barely 20 years after the battle of Culloden. His son John, minister of Luss, was the main translator of the Old Testament, completed in 1801. In recent years, the future of Gaelic in education and public life has received much attention as the language flourishes. However, the gap between everyday Gaelic in common use and the Gaelic in the most recent Bible edition continues to widen.   New Testament 2017  This new translation comes 250 years after the first translation of the New Testament from Greek into Gaelic was published.  This new translation aims to combine faithfulness to the Greek original with vocabulary in normal use, and clarity with dignity. The work comes at a time of opportunity in the development of Gaelic. It is our desire that this new translation will be useful in education and for the churches, as well as for personal use. In translating God's Word into the today's Gaelic, our translation team hope that all who read will hear the voice of God speaking clearly to them, and, in that way, that they will know the peace and the salvation that are found only in Christ. It is the desire of the team, that all praise, honour, and glory be God’s and his alone.  © Scottish Bible Society 2017

℗ Comann Bhìoball na h‑Alba 2022 ℗ Scottish Bible Society 2022

An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

<div class="version vid1562 iso6393gla" data-vid="1562" data-iso6393="gla">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="LUK.10">
 <div class="label">10</div><div class="s1">&#204;osa a' Cur a&#8209;mach an t&#8209;Seachdad is Dithis</div><div class="p"> 1&#192;s d&#232;idh seo shuidhich an Tighearna seachdad [is dithis#10:1 Tha cuid dhe na l&#224;mh&#8209;sgr&#236;obhainnean a' f&#224;gail seo &#224;s.] neach eile agus chuir e iad air thoiseach air, dithis is dithis, dha gach baile is &#224;ite a bha e fh&#232;in gus a dhol thuige. 2Thuirt e riutha, &#8220;Gu dearbh tha am fogharadh m&#242;r, ach tha an luchd&#8209;obrach gann. Guidhibh, mar sin, gun cuir Tighearna an fhogharaidh luchd&#8209;obrach a&#8209;mach dhan fhogharadh aige fh&#232;in. 3Thallaibh! Seall, tha mise gur cur a&#8209;mach mar uain am measg mhadaidhean&#8209;allaidh. 4Na gi&#249;lainibh sporan, no poca, no cuarain, agus na cuiribh f&#224;ilte air neach sam bith air an t&#8209;slighe.</div><div class="p"> 5&#8220;Ge b' e taigh dhan t&#232;id sibh a&#8209;steach, canaibh an toiseach, &#8216;S&#236;th dhan taigh seo!&#8217; 6Agus ma bhios mac s&#236;the an sin, n&#236; ur s&#236;th t&#224;mh air. Ach mura bi, tillidh ur s&#236;th air ais thugaibh. 7Fanaibh san taigh sin, ag ithe 's ag &#242;l nan rudan a th&#232;id a thoirt dhuibh, oir is airidh am fear&#8209;obrach air a thuarastal. Na bithibh a' falbh o thaigh gu taigh.</div><div class="p"> 8&#8220;Ge b' e baile dhan t&#232;id sibh a&#8209;steach is gun gabh iad ribh, ithibh na th' air a chur mur coinneamh. 9Leighisibh an fheadhainn a tha tinn ann, agus canaibh riutha, &#8216;Tha r&#236;oghachd Dh&#232; air tighinn faisg oirbh.&#8217; 10Ach ge b' e baile dhan t&#232;id sibh a&#8209;steach is nach gabh iad ribh, thallaibh a&#8209;mach air a shr&#224;idean ag r&#224;dh, 11&#8216;Fi&#249; 's dust ur baile a leanas ri ar casan tha sinn a' suathadh dhinn nur n&#8209;aghaidh&#8209;se. A dh'aindeoin sin, biodh fios agaibh gu bheil r&#236;oghachd Dh&#232; air tighinn faisg oirbh.&#8217; 12Tha mise ag innse dhuibh gum bi e nas fhasa do Shodom fulang san latha ud na dhan bhaile sin.</div><div class="p"> 13&#8220;Is mairg dhut, a Chorasin! Is mairg dhut, a Bhetsaida! Oir nan robh na h&#8209;obraichean cumhachdach a bh' air an d&#232;anamh annaibhse air an d&#232;anamh ann an T&#236;rus is ann an S&#236;don, is fhada on a bhiodh iad air aithreachas a dh&#232;anamh, nan suidhe ann an saic&#8209;aodach 's ann an luaithre. 14Ach bidh e nas fhasa do Th&#236;rus is do Sh&#236;don fulang anns a' bhreitheanas na bhios e dhuibhse. 15Agus thusa, a Chapern&#224;um, am bi thu air do thogail suas a n&#232;amh? Bidh thu air do thoirt s&#236;os a dh'Ifrinn!</div><div class="p"> 16&#8220;An neach a dh'&#232;isteas ribhse, &#232;istidh e riumsa; an neach a dhi&#249;ltas sibhse, di&#249;ltaidh e mise; agus an neach a dhi&#249;ltas mise, tha e a' di&#249;ltadh an Aoin a chuir a&#8209;mach mi.&#8221;</div><div class="p"> 17Thill an seachdad [is dithis#10:17 Tha cuid dhe na l&#224;mh&#8209;sgr&#236;obhainnean a' f&#224;gail seo &#224;s.] le aoibhneas, ag r&#224;dh, &#8220;A Thighearna, tha fi&#249; 's na deamhain fo smachd againne trod ainm&#8209;sa.&#8221;</div><div class="p"> 18Thuirt e riutha, &#8220;Chunnaic mi S&#224;tan a' tuiteam mar dhealanach o n&#232;amh. 19Tha mi a' toirt cumhachd dhuibh airson saltairt air nathraichean is sgorpionan is air cumhachd an n&#224;mhaid gu l&#232;ir, agus cha d&#232;an n&#236; sam bith cron idir oirbh. 20A dh'aindeoin sin, na d&#232;anaibh g&#224;irdeachas a chionn 's gu bheil na spioradan fo ur smachd, ach d&#232;anaibh g&#224;irdeachas a chionn 's gu bheil ur n&#8209;ainmean sgr&#236;obhte ann an n&#232;amh.&#8221;</div><div class="p"> 21Aig an &#224;m sin fh&#232;in rinn &#204;osa g&#224;irdeachas anns an Spiorad Naomh, agus thuirt e, &#8220;Tha mi a' toirt taing dhut, O Athair, a Thighearna n&#232;imh is na talmhainn, gun do dh'fhalaich thu na rudan sin o dhaoine glic is tuigseach, agus gun do dh'fhoillsich thu iad do leanabanan. Seadh, Athair, oir b' e a leithid sin do r&#249;n gr&#224;smhor&#8209;sa.</div><div class="p"> 22&#8220;Chaidh a h&#8209;uile rud a thoirt dh&#242;mhsa lem Athair, agus chan aithne do neach sam bith c&#242; e am Mac ach an t&#8209;Athair; cha mhotha as aithne do neach sam bith c&#242; e an t&#8209;Athair ach am Mac agus neach sam bith dhan toigh leis a' Mhac fhoillseachadh.&#8221;</div><div class="p"> 23An uair sin, a' tionndadh gu a dheisciobail gu h&#8209;uaigneach, thuirt e, &#8220;Is beannaichte na s&#249;ilean a ch&#236; na rudan a tha sibhse a' faicinn. 24Oir tha mi ag innse dhuibh gum b' iomadh f&#224;idh is r&#236;gh a mhiannaich na rudan fhaicinn a tha sibhse a' faicinn ach nach fhaca iad, agus na rudan a chluinntinn a tha sibhse a' cluinntinn ach nach cuala iad.&#8221;</div><div class="s1">Cosamhlachd an t&#8209;Samaritanaich Ch&#242;ir</div><div class="p"> 25Agus seall, sheas fear&#8209;lagha suas airson a dhearbhadh, ag r&#224;dh, &#8220;Fhir&#8209;Teagaisg, d&#232; a n&#236; mi airson 's gun sealbhaich mi a' bheatha sh&#236;orraidh?&#8221;</div><div class="p"> 26Thuirt e ris, &#8220;D&#232; a tha sgr&#236;obhte san lagh? Ciamar a tha thu ga leughadh?&#8221;</div><div class="p"> 27Agus fhreagair e, &#8220;&#8216;Gr&#224;dhaichidh tu an Tighearna do Dhia led uile chridhe agus led uile anam agus led uile neart agus led uile inntinn,&#8217; agus &#8216;do choimhearsnach mar thu fh&#232;in.&#8217;#Deut. 6:5; Lebh. 19:18&#8221;</div><div class="p"> 28Agus thuirt e ris, &#8220;Fhreagair thu gu ceart; d&#232;an thusa seo agus bidh thu be&#242;.#Lebh. 18:5&#8221;</div><div class="p"> 29Ach bha esan ag iarraidh e fh&#232;in fh&#236;reanachadh, agus thuirt e ri &#204;osa, &#8220;Agus c&#242; e mo choimhearsnach?&#8221;</div><div class="p"> 30Fhreagair &#204;osa, &#8220;Bha duine a' dol s&#236;os o Ierusalem gu Iericho, agus thuit e am measg mh&#232;irleach. R&#249;isg is lot iad e agus rinn iad &#224;s, ga fh&#224;gail leth&#8209;mharbh. 31Thachair gun robh sagart a' dol s&#236;os an rathad sin, agus nuair a chunnaic e e, ghabh e seachad air an taobh eile. 32Mar sin cuideachd L&#232;bhitheach: nuair a th&#224;inig e chun an &#224;ite is a chunnaic e e, ghabh e seachad air an taobh eile. 33Ach fhad 's a bha Samaritanach air a thuras, th&#224;inig e far an robh e, agus nuair a chunnaic e e, ghabh e truas ris. 34Chaidh e thuige agus cheangail e suas a lotan, a' d&#242;rtadh ola agus f&#236;on annta. An uair sin chuir e air a bheathach fh&#232;in e, agus thug e gu taigh&#8209;&#242;sta e, agus ghabh e a ch&#249;ram. 35Agus an l&#224;rna&#8209;mh&#224;ireach thug e a&#8209;mach d&#224; bhonn airgid#10:35 Gu lit.: &#8220;d&#224; dhenarius&#8221; agus thug e dhan &#242;stair iad, ag r&#224;dh, &#8216;Gabh a ch&#249;ram, agus ge b' e d&#232; a bharrachd a chaitheas tu, d&#236;olaidh mi dhut e nuair a thilleas mi air ais.&#8217;</div><div class="p"> 36&#8220;C&#242; dhen tri&#249;ir seo a shaoileas tu a bu choimhearsnach dh&#224;san a thuit am measg nam m&#232;irleach?&#8221;</div><div class="p"> 37Fhreagair esan, &#8220;An neach a rinn tr&#242;cair air.&#8221;</div><div class="p">Thuirt &#204;osa ris, &#8220;Thalla thusa, agus d&#232;an san aon d&#242;igh.&#8221;</div><div class="s1">Aig Dachaigh Marta is M&#224;iri</div><div class="p"> 38Fhad 's a lean iad orra air an t&#8209;slighe aca, chaidh &#204;osa a&#8209;steach do bhaile, far an do chuir boireannach dham b' ainm Marta f&#224;ilte air a&#8209;steach dha taigh fh&#232;in. 39Agus bha piuthar aice air an robh an t&#8209;ainm M&#224;iri, a shuidh aig casan &#204;osa is a dh'&#232;ist ri fhacal. 40Ach bha aire Mharta air a tarraing air falbh le m&#242;ran frithealaidh. Th&#224;inig i thuige agus thuirt i, &#8220;A Thighearna, nach eil dragh idir agad gun do dh'fh&#224;g mo phiuthar mise nam aonar a' frithealadh? Can rithe mo chuideachadh!&#8221;</div><div class="p"> 41Ach fhreagair an Tighearna i, &#8220;A Mharta, a Mharta, tha thusa iomagaineach agus draghail mu mh&#242;ran rudan, 42ach tha aon rud feumail. Tha M&#224;iri air a' chuid mhath a thaghadh, agus cha bhi i air a toirt air falbh uaipe.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Às dèidh seo shuidhich an Tighearna seachdad [is dithis] neach eile agus chuir e iad air thoiseach air, dithis is dithis, dha gach baile is àite a bha e fhèin gus a dhol thuige. Thuirt e riutha, “Gu dearbh tha am fogharadh mòr, ach tha an luchd‑obrach gann. Guidhibh, mar sin, gun cuir Tighearna an fhogharaidh luchd‑obrach a‑mach dhan fhogharadh aige fhèin. Thallaibh! Seall, tha mise gur cur a‑mach mar uain am measg mhadaidhean‑allaidh. Na giùlainibh sporan, no poca, no cuarain, agus na cuiribh fàilte air neach sam bith air an t‑slighe.
“Ge b' e taigh dhan tèid sibh a‑steach, canaibh an toiseach, ‘Sìth dhan taigh seo!’ Agus ma bhios mac sìthe an sin, nì ur sìth tàmh air. Ach mura bi, tillidh ur sìth air ais thugaibh. Fanaibh san taigh sin, ag ithe 's ag òl nan rudan a thèid a thoirt dhuibh, oir is airidh am fear‑obrach air a thuarastal. Na bithibh a' falbh o thaigh gu taigh.
“Ge b' e baile dhan tèid sibh a‑steach is gun gabh iad ribh, ithibh na th' air a chur mur coinneamh. Leighisibh an fheadhainn a tha tinn ann, agus canaibh riutha, ‘Tha rìoghachd Dhè air tighinn faisg oirbh.’ Ach ge b' e baile dhan tèid sibh a‑steach is nach gabh iad ribh, thallaibh a‑mach air a shràidean ag ràdh, ‘Fiù 's dust ur baile a leanas ri ar casan tha sinn a' suathadh dhinn nur n‑aghaidh‑se. A dh'aindeoin sin, biodh fios agaibh gu bheil rìoghachd Dhè air tighinn faisg oirbh.’ Tha mise ag innse dhuibh gum bi e nas fhasa do Shodom fulang san latha ud na dhan bhaile sin.
“Is mairg dhut, a Chorasin! Is mairg dhut, a Bhetsaida! Oir nan robh na h‑obraichean cumhachdach a bh' air an dèanamh annaibhse air an dèanamh ann an Tìrus is ann an Sìdon, is fhada on a bhiodh iad air aithreachas a dhèanamh, nan suidhe ann an saic‑aodach 's ann an luaithre. Ach bidh e nas fhasa do Thìrus is do Shìdon fulang anns a' bhreitheanas na bhios e dhuibhse. Agus thusa, a Chapernàum, am bi thu air do thogail suas a nèamh? Bidh thu air do thoirt sìos a dh'Ifrinn!
“An neach a dh'èisteas ribhse, èistidh e riumsa; an neach a dhiùltas sibhse, diùltaidh e mise; agus an neach a dhiùltas mise, tha e a' diùltadh an Aoin a chuir a‑mach mi.”
Thill an seachdad [is dithis] le aoibhneas, ag ràdh, “A Thighearna, tha fiù 's na deamhain fo smachd againne trod ainm‑sa.”
Thuirt e riutha, “Chunnaic mi Sàtan a' tuiteam mar dhealanach o nèamh. Tha mi a' toirt cumhachd dhuibh airson saltairt air nathraichean is sgorpionan is air cumhachd an nàmhaid gu lèir, agus cha dèan nì sam bith cron idir oirbh. A dh'aindeoin sin, na dèanaibh gàirdeachas a chionn 's gu bheil na spioradan fo ur smachd, ach dèanaibh gàirdeachas a chionn 's gu bheil ur n‑ainmean sgrìobhte ann an nèamh.”
Aig an àm sin fhèin rinn Ìosa gàirdeachas anns an Spiorad Naomh, agus thuirt e, “Tha mi a' toirt taing dhut, O Athair, a Thighearna nèimh is na talmhainn, gun do dh'fhalaich thu na rudan sin o dhaoine glic is tuigseach, agus gun do dh'fhoillsich thu iad do leanabanan. Seadh, Athair, oir b' e a leithid sin do rùn gràsmhor‑sa.
“Chaidh a h‑uile rud a thoirt dhòmhsa lem Athair, agus chan aithne do neach sam bith cò e am Mac ach an t‑Athair; cha mhotha as aithne do neach sam bith cò e an t‑Athair ach am Mac agus neach sam bith dhan toigh leis a' Mhac fhoillseachadh.”
An uair sin, a' tionndadh gu a dheisciobail gu h‑uaigneach, thuirt e, “Is beannaichte na sùilean a chì na rudan a tha sibhse a' faicinn. Oir tha mi ag innse dhuibh gum b' iomadh fàidh is rìgh a mhiannaich na rudan fhaicinn a tha sibhse a' faicinn ach nach fhaca iad, agus na rudan a chluinntinn a tha sibhse a' cluinntinn ach nach cuala iad.”

Agus seall, sheas fear‑lagha suas airson a dhearbhadh, ag ràdh, “Fhir‑Teagaisg, dè a nì mi airson 's gun sealbhaich mi a' bheatha shìorraidh?”
Thuirt e ris, “Dè a tha sgrìobhte san lagh? Ciamar a tha thu ga leughadh?”
Agus fhreagair e, “‘Gràdhaichidh tu an Tighearna do Dhia led uile chridhe agus led uile anam agus led uile neart agus led uile inntinn,’ agus ‘do choimhearsnach mar thu fhèin.’”
Agus thuirt e ris, “Fhreagair thu gu ceart; dèan thusa seo agus bidh thu beò.”
Ach bha esan ag iarraidh e fhèin fhìreanachadh, agus thuirt e ri Ìosa, “Agus cò e mo choimhearsnach?”
Fhreagair Ìosa, “Bha duine a' dol sìos o Ierusalem gu Iericho, agus thuit e am measg mhèirleach. Rùisg is lot iad e agus rinn iad às, ga fhàgail leth‑mharbh. Thachair gun robh sagart a' dol sìos an rathad sin, agus nuair a chunnaic e e, ghabh e seachad air an taobh eile. Mar sin cuideachd Lèbhitheach: nuair a thàinig e chun an àite is a chunnaic e e, ghabh e seachad air an taobh eile. Ach fhad 's a bha Samaritanach air a thuras, thàinig e far an robh e, agus nuair a chunnaic e e, ghabh e truas ris. Chaidh e thuige agus cheangail e suas a lotan, a' dòrtadh ola agus fìon annta. An uair sin chuir e air a bheathach fhèin e, agus thug e gu taigh‑òsta e, agus ghabh e a chùram. Agus an làrna‑mhàireach thug e a‑mach dà bhonn airgid agus thug e dhan òstair iad, ag ràdh, ‘Gabh a chùram, agus ge b' e dè a bharrachd a chaitheas tu, dìolaidh mi dhut e nuair a thilleas mi air ais.’
“Cò dhen triùir seo a shaoileas tu a bu choimhearsnach dhàsan a thuit am measg nam mèirleach?”
Fhreagair esan, “An neach a rinn tròcair air.”
Thuirt Ìosa ris, “Thalla thusa, agus dèan san aon dòigh.”

Fhad 's a lean iad orra air an t‑slighe aca, chaidh Ìosa a‑steach do bhaile, far an do chuir boireannach dham b' ainm Marta fàilte air a‑steach dha taigh fhèin. Agus bha piuthar aice air an robh an t‑ainm Màiri, a shuidh aig casan Ìosa is a dh'èist ri fhacal. Ach bha aire Mharta air a tarraing air falbh le mòran frithealaidh. Thàinig i thuige agus thuirt i, “A Thighearna, nach eil dragh idir agad gun do dh'fhàg mo phiuthar mise nam aonar a' frithealadh? Can rithe mo chuideachadh!”
Ach fhreagair an Tighearna i, “A Mharta, a Mharta, tha thusa iomagaineach agus draghail mu mhòran rudan, ach tha aon rud feumail. Tha Màiri air a' chuid mhath a thaghadh, agus cha bhi i air a toirt air falbh uaipe.”

കേൾക്കുക Lùcas 10