Изреки 12:1-14
Изреки 12:1-14 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (66 книги) (MK2006)
Кој ја сака поуката, го сака знаењето; а кој го мрази изобличувањето – неразумен е. Добриот добива благодат од Господ, а на подмолниот Тој ќе му суди. Човек нема да се зацврсти со беззаконие; а коренот на праведните е неподвижен. Добродетелна жена е венец за мажот свој, а онаа, што го срамоти, е како гнилеж во коските негови. Мислите на праведните се правда, а плановите на безбожниците – подмолност. Зборовите на нечестивите се заседа за пролевање крв, а устата на праведните ги спасува. Каде и да се свртат нечестивите – исчезнуваат, а домот на праведните останува. Човекот го фалат според разумот негов, а развратниот по срце ќе биде презрен. Подобро да си мал, но да работиш за себеси, отколку да се правиш големец, а да немаш леб. Праведникот се грижи и за животот на добитокот свој, а срцето на безбожникот е жестоко. Кој ја обработува земјата своја, ќе се наситува со леб; а кој оди по стапките на безработниците, неразумен е. Желбата на грешникот е стапица од зло; но коренот на праведниците дава плод. Нечесниот се фаќа во мрежа преку гревовите на устата своја; но праведниот ќе се спаси од неа. Од плодот на устата своја човекот се наситува со добро, и на човек му се дава според делата на неговите раце.
Изреки 12:1-14 Библија: Стариот и Новиот Завет, Константинов (MKB)
Кој ја љуби поуката, го љуби знаењето, а кој го мрази укорувањето неук е. Добриот добива милост од Господа, а подмолниот осуда. Човекот не се зацврстува со беззаконие, а коренот на праведникот не се помрднува. Добродетелната жена е венец на својот маж, а срамотната е како гнилеж во неговите коски. Мислите на праведните се справедливи, а сплетките на нечесните се измамливи. Зборовите на нечесните се заседа за крвопроливање, а праведните ги избавува нивната уста. Нечесните се сосипуваат и веќе ги нема, а домот на праведникот останува. Човекот бидува пофалуван според остроумноста на својот разум, а опакиот во срцето ќе биде презрен. Подобро е да бидеш мал и да имаш само еден слуга, отколку да се издигаш, а да немаш ни леб. Праведникот внимава и на животот на својот добиток, додека на нечесниот срцето му е свирепо. Кој ја обработува својата земја, наситен е со леб, а кој трча по суетата, неразумен е. Копнежот на нечесниот е мрежа од зло, а коренот на праведникот дава плод. На нечесниот стапица му е гревот на неговата уста, а праведникот се избавува од беда. Од плодот на својата уста секој ќе се насити изобилно, а она што го направил со рацете, ќе му се врати.