ПОСЛОВИЦИ 23:29-35

Кому ах? Кому: леле? Кому: препирки? Кому: воздишки? Кому: рани за ништо? Кому: заматени очи? На оние што седат доцна покрај виното, што дошле да го испитуваат зачинетото вино. Не гледај на виното кога се црвенее, кога се прелева светливо во чашата: се пие така глатко, а на крај каснува како змија и жилосува како змија лутица. Твоите очи ќе гледаат туѓи жени и срцето ќе зборува развратно. И ти ќе бидеш како да лежиш среде морето или како да седиш на врвот на јарбол. „Ме избија, ама не ме заболе, ме претепаа, ама не почувствував; кога ќе отрезнам, уште ќе барам.“