Лого на YouVersion
Икона за пребарување

Повторени закони 1

1
ПРВ ГОВОР НА МОЈСЕЈ
1 # 4,45-49; 5,1 Ова се зборовите што им ги кажа Мојсеј на сите Израелци, уште кога беа источно од Јордан, во пустинската рамнина спрема Суф, меѓу Фаран и Тофел, Лаван, Хацерот и Ди-Захав; 2а од Хорив, преку планината Сеир, до Кадис-Барнеа има единаесет дена пат. 3На четириесеттата година, на единаесеттиот месец, во првиот ден од ме­сецот, им кажа Мојсеј на синовите из­раелски сѐ, што му беше заповедал Гос­под за нив. 4#4 Мојс 21,21-35Откако го порази аморејскиот цар Сихон, кој живееше во Есевон, и ба­шанскиот цар Ог во Едреи, кој живее­ше во Аштарот, 5од онаа страна на Јордан, во земјата моавска, Мојсеј почна да го објаснува тој закон и рече:
Бог му заповеда на Израел да тргне
6Господ, Бог наш, ни говореше на Хорив и рече: „Доста живеевте во таа планина; 7свртете се и кренете, па одете во планинските предели на Аморејците и кај сите нивни соседи, во рамнината, по планините и по долините, и во јужните краишта и во приморската земја хананска, и во Ливан, дури до големата река, реката Еуфрат! 8#1 Мојс 12,7; 28,13Ете, ви ја давам таа земја, одете, земете ја земјата во наследство, која Господ со клетва им вети дека ќе им ја даде на предците ваши – на Авраам, Исак и Јаков, ним и на потомството нивно.“
Мојсеј поставува судии
9 # 4 Мојс 11,11-17 И јас ви реков во она време: „Не можам сам да ве водам; 10#10,22; 1 Мојс 15,5; 22,17Господ, вашиот Бог, ве умножи, и еве, вие сте сега многубројни како ѕвез­дите небески: 11Господ, Бог на предците ваши, нека даде да се намножите и илјадапати повеќе, отколку што сте сега и нека ве благослови, како што ви говореше! 12Како ќе ги носам сам страдањата ваши, тежините ваши и расправиите ваши? 13#16,18-20Изберете си од вашите племиња луѓе мудри, разумни и искусни, а јас ќе ви ги поставам за началници.“ 14Вие ми одговоривте тогаш и ре­ковте: „Тоа што го велиш е добро да го направиме.“ 15И ги зедов првенците на вашите племиња, мажи мудри и искусни, и ги поставив за началници над вас: илјада­началници, стоначалници, педесетна­чал­ници, десетначалници и за записничари во племињата ваши. 16#Јн 7,51И им заповедав на судиите ваши во тоа време, и им реков: „Ислушувајте ги браќата свои и судете справедливо како брат спрема брат, а така постапувајте и со придојдениот кај него. 17#10,17; 3 Мојс 19,15; Изреки 24,23-25Во судот не правете разлика меѓу луѓето, ислушувајте го и малиот, и го­лемиот: не плашете се од никого, би­дејќи судот е Божји; а ако имате дело, кое е тешко за вас, обратете се до мене, и јас ќе пресудам.“ 18И во тоа време ви заповедав за сѐ што треба да правите.
Непослушноста на Израел на влезот од ветената земја
19И откако тргнавме од Хорив, одев­ме по целата таа голема и страшна пустина, што ја видовте, по патот кон Аморејската планина, како што беше заповедал Господ, нашиот Бог; и стигнавме во Кадис-Барнеа. 20Тогаш јас ви реков: „Вие стигнавте на Аморејската планина, која Господ, Бог наш, ви ја дава; 21#Ис.Н. 1,6-9ете, Господ, Бог ваш, ви ја предаде оваа земја; одете и земете ја во владение, како што им рече Господ, Бог на вашите предци: не бојте се и не пла­шете се!“ 22Но вие сите дојдовте при мене и рековте: „Да испратиме пред нас луѓе, да ја разгледаат земјата и да ни донесат известување за патот по кој ќе одиме, и за градовите, во кои ќе влеземе.“ 23Ми се свидоа тие зборови, а јас зе­дов од вас дванаесет души, по еден човек од секое племе. 24Тие тргнаа, се качија на планината, дојдоа до долината Ешкол, и ја разгледаа; 25па зедоа во рацете свои плодови од земјата, ни донесоа, и нѐ известија, ве­лејќи: „Добра е земјата, што Господ, Бог наш, ни ја дава.“ 26Но вие не сакавте да одите и се оглушивте од заповедта на Господ, вашиот Бог, 27и негодувавте во шаторите свои, велејќи: „Господ, од омраза спрема нас, нѐ изведе од земјата египетска, за да нѐ предаде во рацете на Аморејците и да нѐ истреби; 28каде ќе одиме? Нашите браќа нѐ обесхрабрија, велејќи: оној народ е поголем и посилен од нас; таму гра­довите се поголеми и оградени со ѕи­дови до небеса, па и луѓе исполини видовме таму.“ 29Тогаш јас ви реков: „Не ужасувајте се и не плашете се од нив; 30#7,19Господ, Бог ваш, оди пред вас; Тој ќе се бори за вас, исто онака, како што направи со вас во Египет, пред очите ваши. 31И во оваа пустина, како што ви­довте, Господ, Бог твој, те пазеше, како што човек го пази синот свој, по целиот пат по кој минавте, додека стигнавте на ова место.“ 32#29,3; Ос 11,3-4Но и покрај тоа вие не Му верувавте на Господ, вашиот Бог, 33#2 Мојс 13,21Кој одеше пред вас по патот, за да ви одбере место, каде да запрете, ноќе со оган, за да ви го посочува патот по кој одите, а дење со облак. 34И кога Господ ги чу зборовите ва­ши, се разгневи, и се заколна, велејќи: 35„Никој од овие луѓе, од овој зол род, нема да ја види добрата земја, за која им се заколнав на предците нивни дека ќе им ја дадам; 36#4 Мојс 14,24само Халев, Јефунеовиот син, тој ќе ја види; нему ќе му ја дадам земјата, во која влезе, и на синовите негови, зашто Му се покоруваше на Господ.“ 37#4,21Господ се разгневи и на мене заради вас, велејќи: „И ти нема да влезеш та­му; 38#3,21; 4 Мојс 27,18-23Исус, синот Навинов, кој е при тебе, тој ќе влезе таму; него поткрепи го, бидејќи тој ќе му ја даде на Израел во наследство; 39#4 Мојс 14,3и децата ваши, за кои говоревте дека ќе станат плен на непријателите, и синовите ваши, кои засега не знаат што е добро, и што зло, тие ќе влезат таму; ним ќе им ја дадам, и тие ќе ја наследат. 40А вие свртете и тргнете кон пустината, по патот кон Црвеното Море.“ 41Вие одговоривте тогаш и ми рековте: „Згрешивме пред Господ; ќе оди­ме и ќе се бориме како што ни беше заповедал Господ, Бог наш.“ И вие го опашавте секој своето бојно оружје, па се собравте и се искачивте на планината. 42#31,17Но Господ ми рече – кажи им: „Не одете и не војувајте, зашто Јас нема да бидам меѓу вас, за да не бидете разбиени од непријателите ваши.“ 43И јас ви го кажав тоа, но вие не ме послушавте и ја престапивте Госпо­до­вата заповед и своеволно се искачивте на планината. 44#Пс 118,12Тогаш излегоа против вас Амо­рејците, кои живееја по таа планина, и ве прогнаа, како што прават пчелите, и ве разбиваа од Сеир дури до Хорма. 45Вие тогаш се вративте и почнавте да плачете пред Господ, но Господ не го чу плачот ваш и не ве послуша. 46И останавте во Кадис многу време: колку што бевте таму.

Нагласи

Сподели

Копирај

None

Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се

YouVersion користи колачиња за да го персонализира вашето искуство. Со користење на нашата веб-страница, ја прифаќате употребата на колачиња како што е опишано во нашата Политика за приватност