ARY tamin’ny Sabata anankiray dia nandeha namaky ny tanimbary Jesosy; ary ny mpianany nanoty ny salohim-bary, ka rehefa nokosokosohiny tamin’ny tànany, dia nohaniny. Fa ny Fariseo sasany nanao hoe: Nahoana hianareo no manao izay tsy mety hatao amin’ny Sabata?
Ary Jesosy namaly azy ka nanao hoe: Tsy mbola novakinareo va ny teny milaza ilay nataon’i Davida, raha noana izy mbamin’izay nanaraka azy, fa niditra tao an-tranon’Andriamanitra izy ka nandray ny mofo aseho ary nihinana sady nanome ho an’izay nanaraka azy koa, nefa mahadiso raha misy homana izany, afa-tsy ny mpisorona ihany? Ary hoy Izy taminy: Tompon’ny Sabata ny Zanak’olona.
ARY nony tamin’ny Sabata hafa koa dia niditra tao amin’ny synagoga Jesosy ka nampianatra; ary nisy lehilahy anankiray maty tànana ankavanana tao. Ary ny mpanora-dalàna sy ny Fariseo nizaha taratra Azy, na hahasitrana amin’ny Sabata Izy, na tsia, mba hahitany izay hiampangana Azy. Fa Jesosy nahalala ny hevitr’ireo, ka dia niteny tamin-dralehilahy maty tànana hoe: Mitsangàna, ka mijoroa etsy afovoany. Dia nitsangana izy ka nijoro.
Ary hoy Jesosy tamin’ireo: Manontany anareo Aho: Moa ny manao soa va no mety hatao amin’ny Sabata, sa ny manao ratsy? ny mamonjy aina va, sa ny mahavery aina? Ary nijery azy rehetra manodidina Izy, dia nanao tamin-dralehilahy hoe: Ahinjiro ny tànanao. Dia nataony izany, ka sitrana ny tànany.
Dia safotry ny hatezerana izy ireo ka nioko ny amin’izay hanaovany an’i Jesosy.
ARY tamin’izany andro izany dia lasy nankany an-tendrombohitra Jesosy mba hivavaka; ary naharitra nivavaka tamin’Andriamanitra nandritra ny alina Izy.
Ary nony maraina ny andro, dia nantsoiny hanatona Azy ny mpianany, ka nifidianany roa ambin’ny folo lahy, izay nataony hoe Apostoly, dia Simona, izay nataony hoe koa Petera, sy Andrea rahalahiny, sy Jakoba sy Jaona sy Filipo sy Bartolomeo sy Matio sy Tomasy sy Jakoba, zanak’i Alfeo, sy Simona, izay atao hoe Zelota, sy Jodasy, zanak’i Jakoba, ary Jodasy Iskariota, ilay tonga namadika.
Ary Jesosy niara-nidina tamin’ireo, dia nijanona teo an-kamarenana Izy sy ny mpianany maro mbamin’ny vahoaka betsaka avy tany Jodia rehetra sy Jerosalema, ary avy tany amoron-dranomasina any Tyro sy Sidona, izay tonga mba hihaino Azy sy hositranina amin’ny aretiny; ary izay nampahorin’ny fanahy maloto dia nositranina. Ary ny vahoaka rehetra nitady hanendry Azy, satria nisy hery niala taminy ka nahasitrana azy rehetra.
Ary Jesosy dia nanopy ny masony tamin’ny mpianany ka nanao hoe:
Sambatra hianareo malahelo, fa anareo ny fanjakan’Andriamanitra.
Sambatra hianareo noana ankehitriny, fa hovokisana hianareo.
Sambatra hianareo mitomany ankehitriny, fa hihomehy hianareo.
Sambatra hianareo, raha halan’ny olona ka ariany sy haratsiny, ary laviny toy ny zava-dratsy ny anaranareo, noho ny amin’ny Zanak’olona. Mifalia hianareo amin’izany andro izany, ka mibitaha; fa, indro, lehibe ny valim-pitianareo any an-danitra; fa izany no nataon’ny razany tamin’ny mpaminany.
Fa lozanareo izay manan-karena kosa! fa efa azonareo izay nahafa-po anareo.
Lozanareo izay voky ankehitriny! fa mbola ho noana hianareo.
Lozanareo izay mihomehy ankehitriny! fa mbola ho ory sy hitomany hianareo.
Lozanareo, raha milaza soa anareo ny olona rehetra! fa izany no nataon’ny razany tamin’ny mpaminany sandoka.