Lioka 1:57-80

ARY tonga ny andro hahaveloman’i Elizabeta, dia niteraka zazalahy izy. Ary ny niara-monina taminy sy ny havany nandre fa efa nohalehibiazin’ny Tompo ny famindrampony taminy; dia niara-nifaly taminy ireo. Ary tamin’ny andro fahavalo dia tonga hamora ny zaza izy, ka efa saiky hataony hoe Zakaria araka ny anaran-drainy ny anarany. Fa ny reniny namaly ka nanao hoe: Tsy izany, fa hatao hoe Jaona izy. Fa hoy izy ireo taminy: Tsy misy na dia iray akory aza amin’ny havanao izay manana izany anarana izany. Ary nanao baikon’ny moana tamin’ny rainy izy ireo, izay tokony ho tiany hatao anarany. Ary nangataka fàfana izy ka nanoratra hoe: Jaona no anarany. Dia gaga avokoa izy rehetra. Ary dia nisokatra niaraka tamin’izay ny vavany, ka afaka niteny ny lelany; dia niteny izy ka nidera an’Andriamanitra. Dia raiki-tahotra izay rehetra niara-monina taminy; ary niely teny amin’ny tany havoan’i Jodia rehetra ny lazan’izany rehetra izany. Ary izay rehetra nandre dia nandatsaka izany tam-pony ka nanao hoe: Ho zaza hanao ahoana re io? Fa ny tànan’ny Tompo nomba azy. Ary dia feno ny Fanahy Masina Zakaria rainy ka naminany hoe: Isaorana anie ny Tompo Andriamanitry ny Isiraely; Fa nitsinjo ny olony Izy ka nanao fanavotana ho azy, Ary nanangana tandro-pamonjena ho antsika Amin’ny taranak’i Davida mpanompony Izy. (Araka izay nampilazainy ny mpaminaniny masina hatramin’ny fahagola), Dia famonjena antsika amin’ny fahavalontsika, Sy amin’ny tànan’izay rehetra mankahala antsika; Manefa famindrampo amin’ny razantsika Izy Sady mahatsiaro ny fanekeny masina, Dia ny fianianana izay nianianany tamin’i Abrahama razantsika, Hanao izay hahazoantsika hanompo Azy tsy amin-tahotra, Satria afaka amin’ny fahavalontsika isika, Amin’ny fahamasinana sy ny fahamarinana eo anatrehany amin’ny andro rehetra hiainantsika. Ary hianao, ry zaza, dia hatao hoe mpaminanin’ny Avo Indrindra; Fa hialoha eo anatrehan’ny Tompo hianao hamboatra ny làlany. Hanome ny olony ny fahalalam-pamonjena Amin’ny famelana ny helony, Noho ny halehiben’ny famindrampon’Andriamanitsika, izay hiposahan’ ny mazava avy any amin’ny avo ho antsika. Hamirapiratra amin’izay mipetraka ao amin’ny maizina sy ao amin’ny aloky ny fahafatesana, Hanitsy ny diantsika ho amin’ny làlam-piadanana. Ary ny zazakely nitombo ka nihahery tam-panahy; ary nitoetra tany an-efitra izy ambara-pahatongan’ny andro nisehoany tamin’ny Isiraely.