Lioka 1:57-80

Nony tonga ny andro hiterahan’i Elizabeta dia niteraka zazalahy izy. Ary nandre ny mpiaramonina taminy sy ny havany fa efa nohalehibeazin’ny Tompo ny famindrampony taminy; dia niara-nifaly taminy ireo. Tamin’ny andro fahavalo dia tonga hamora ny zaza izy ireo, koa efa saika hantsoiny araka ny anaran’ny rainy hoe Zakaria, izy. Fa hoy ny reniny: Tsy izany, fa hatao hoe Jaona izy. Fa hoy izy ireo taminy: Tsy misy na dia iray akory aza amin’ny havanao izay manana izany anarana izany. Ary nanao baiko moana tamin’ny rainy izy ireo ka nanontany ny amin’izay tiany hatao anarany. Dia nangataka solaitra iray izy ka nanoratra hoe: Jaona no anarany. Dia gaga avokoa izy rehetra. Ary nisokatra niaraka tamin’izay ny vavany ka afaka niteny ny lelany; dia niteny izy ka nidera an’Andriamanitra. Dia raiki-tahotra izay rehetra niara-monina taminy; ary niely teny amin’ny tany be havoana any Jodia* rehetra ny lazan’izany rehetra izany. Izay rehetra nandre koa dia nandatsaka izany tao am-pony ka niteny hoe: Ho zaza toy inona re io? Fa ny tanan’ny Tompo no nomba azy. Dia feno ny Fanahy Masina i Zakaria rainy ka naminany hoe: Isaorana anie ny Tompo Andriamanitry ny Israely; fa nitsinjo ny olony Izy ka nanao fanavotana ho azy, ary nanangana tandro-pamonjena ho antsika ao amin’ny taranak’i Davida mpanompony Izy, araka izay nampilazainy ny mpaminaniny masina hatramin’ny fahagola, dia famonjena antsika amin’ny fahavalontsika sy amin’ny tanan’izay rehetra mankahala antsika. Manefa famindrampo amin’ny razantsika Izy sady mahatsiaro ny fanekeny masina, dia ny fianianana izay nianianany tamin’i Abrahama razantsika mba hahazoantsika hanompo Azy tsy amin-tahotra, satria afaka amin’ny fahavalontsika isika, amin’ny fahamasinana sy ny fahamarinana eo anatrehany, amin’ny andro rehetra hiainantsika. Ary ianao, ry zaza, dia hatao hoe Mpaminanin’ny Avo Indrindra; satria hialoha eo anatrehan’ny Tompo ianao, hamboatra ny lalany. Hanome ny olony ny fahalalam-pamonjena amin’ny famelàna ny helony, noho ny halehiben’ny famindrampon’Andriamanitsika. Izany no hiposahan’ny mazava avy any amin’ny avo ho antsika mba hanazava izay mipetraka ao amin’ny maizina sy ao amin’ny aloky ny fahafatesana sady hanitsy ny diantsika ho amin’ny lalam-piadanana. Ary nihalehibe ny zazakely ka nitombo hery am-panahy; nitoetra tany an-tany efitra izy ambara-pahatongan’ny andro nisehoany tamin’ny Israely.