Kolosiana 1:1-20

PAOLY, Apostolin’i Kristy Jesosy noho ny sitrapon’Andriamanitra, ary Timoty rahalahy, mamangy ny olona masina any Kolosia, dia ny rahalahy mahatoky ao amin’i Kristy: ho aminareo anie ny fahasoavana sy ny fiadanana avy amin’Andriamanitra Raintsika. Misaotra an’Andriamanitra, Rain’i Jesosy Kristy Tompontsika, izahay amin’ny fangatahanay mandrakariva ho anareo, rehefa renay ny finoanareo an’i Kristy Jesosy sy ny fitiavanareo ny olona masina rehetra, noho ny fanantenana izay tehirizina any an-danitra ho anareo, dia ilay efa renareo fahiny tamin’ny tenin’ny fahamarinan’ny filazantsara, izay efa mby eo aminareo, tahaka ny eny amin’izao tontolo izao koa, sady vokatra sy mitombo tahaka ny eo aminareo koa hatramin’ny andro nandraisanareo sy nahalalanareo tsara ny fahasoavan’Andriamanitra araka ny marina; tahaka ny efa renareo tamin’i Epafra, mpanompo namanay sady malala, izay mpanompon’i Kristy mahatoky ho anay, sady efa nanambara taminay koa ny fitiavanareo ao amin’ny Fanahy. ARY noho izany izahay koa hatramin’ny andro nandrenesanay dia tsy mitsahatra mivavaka sy mangataka ho anareo, mba hofenoina fahalalana tsara ny sitrapony hianareo amin’ny fahendrena sy ny fahazavan-tsaina rehetra avy amin’ny Fanahy, mba handehananareo mendrika ny Tompo, hanaovana ny sitrapony amin’ny zavatra rehetra, dia mahavokatra amin’ny asa tsara rehetra sady mitombo amin’ny fahalalana tsara an’Andriamanitra, ary ampahatanjahina amin’ny hery rehetra araka ny herin’ny voninahiny ho amin’ny faharetana rehetra sy ny fandeferana amin’ny hafaliana, ka misaotra ny Ray, Izay nampahamendrika antsika hanana anjara amin’ny lovan’ny olona masina eo amin’ny mazava, sady nahafaka antsika tamin’ny fahefan’ny maizina ka namindra antsika ho amin’ny fanjakan’ny Zanany malalany, Izay ananantsika fanavotana, dia ny famelana ny helotsika. Izy no endrik’Andriamanitra tsy hita, ny Lahimatoa talohan’izao zavatra ary rehetra izao; fa tao aminy no nahariana ny zavatra rehetra any an-danitra sy etỳ ambonin’ny tany, dia ny hita sy ny tsy hita, na fiandrianana, na fanjakana, na fanapahana, na fahefana, Izy no nahariana ny zavatra rehetra, sady ho Azy izany; ary Izy no talohan’ny zavatra rehetra, sady ao aminy no aharetan’ny zavatra rehetra. Ary Izy no Lohan’ny tena, dia ny fiangonana; Izy no voalohany, dia ny Lahimatoa tamin’ny maty, mba ho Lohany amin’ny zavatra rehetra Izy. Fa sitraky ny Ray ho ao aminy no hitoeran’ny fahafenoana rehetra, sady Izy no hampihavanany ny zavatra rehetra aminy, ka dia ny rany teo amin’ny hazofijaliana no nanaovany fampihavanana–eny, Izy, hoy izaho, no fampihavanana izany, na ny etỳ ambonin’ny tany, na ny any an-danitra.