Ezekiela 14
14
Teny mamely ny fanompoan-tsampy
(Jereo Ezek 20,1-4)
1Tonga tao amiko ny loholona#14,1 Loholona. Nanohy ny raharaha fanaony ihany izy ireo, araka izay nahafahany, nandritra ny fotoana nahababo azy (Dan 13,5 sy ny manaraka; Jer 29,1; Ezek 20,1; Bar 1,4-10). Nanam-pahefana tamin’ireo mpiray tanindrazana taminy izy ireo, fa mpitsara azy. sasany amin’i Israely, ka nipetraka teo anoloako. 2Dia tonga tamiko ny tenin’i Iaveh, nanao hoe:
3Ry zanak’olona, ireo olona ireo dia efa nanangana ny sampin-dozany, ao am-pony, ary ny fanafintohinana mampanota azy, ataony eo anoloan’ny tavany#14,3 Ataony eo anoloan’ny tavany. Ataony hitan’ny masony ao an-trano ny sarin’ny andriamanitry ny mpanompo sampy (ampitahao amin’ny toko 6,4; 8,10), na hoe koa: Mbola miraikitra amin’ny fanompoan-tsampy ny fony, ary ny masony mangala-mijery ny sampy izay vato fanafintohinana ho azy sady anton’ny fahalavoany.: ka hety hanontanian’ireo va Aho? 4Noho izany, mitenena aminy ianao, ka lazao aminy hoe: Izao no lazain’ny Tompo Iaveh: Na zovy na zovy, amin’ny taranak’i Israely manangana ny sampin-doza ao am-pony, sy manao eo anoloan’ny tavany ny fanafintohinana mampanota azy, raha sendra manatona ny mpaminany izy io, dia Tenako Izaho Iaveh no hamaly azy, araka ny tandrifin’ny sampiny maro, 5mba hahavoazako ny taranak’i Israely amin’ny fony satria efa nivily niala tamiko izy mbamin’ny sampin-dozany rehetra.
6Ka lazao amin’ny taranak’i Israely hoe: Izao no lazain’ny Tompo Iaveh: Miverena ianareo; mialà amin’ny sampin-dozanareo; ary miambohoa tsy hanatri-tava ny fahavetavetanareo rehetra. 7Fa na zovy na zovy amin’ny taranak’i Israely, na amin’ny vahiny#14,7 Vahiny. Izany dia ny Kaldeanina izay notanan’ny Israelita miaraka aminy, raha toa manaiky ny hifady ny asa rehetra mikasika ny fanompoan-tsampy. mitoetra eo amin’i Israely misaraka amiko manangana ny sampin-dozany ao am-pony, ary manao eo anatrehan’ny tavany ny fanafintohinana mampanota azy, raha tonga manatona ny mpaminany izy io mba hanontaniany amiko ho azy, dia ny Tenako Izaho Iaveh, no hamaly azy. 8Ka ny Tavako, hanandrina izany olona izany; izy holevoniko hataoko famantarana aman’ohabolana#14,8 Ohabolana: Izany hoe, hibaribary toy ny masoandro ny famaizana azy, ka amin’izay hanjary ohabolana fanoharana ny anarany hoe: Tandremo sao voa tahaka an-dRanona (jereo Jer 29,22; 48,39; Deter 28,37)., hofongarako eo amin’ny vahoakako; dia ho fantatrareo fa Iaveh Aho.
9Ary raha mety ho voasodoka ny mpaminany, ka manonona teny sasantsasany, dia Izaho Iaveh no ho nanodòka an’izany mpaminany izany; ary haninjitra ny tanako aminy Aho, ary hofongorako eo amin’ny vahoakako Israely izy.
10Dia hitondra ny valin’ny haratsiany izy, - arakaraka ny haratsian’izay manontany ny haratsian’ny mpaminany koa, 11- mba tsy hivilian’ny taranak’i Israely hanalavitra Ahy intsony, sy tsy handotoany tena amin’ny fahadiasoany rehetra. Amin’izay, izy ireo dia ho vahoakako#14,11 Amin’izay izy ireo dia ho vahoakako. Ny fanasazian’Andriamanitra rehetra dia miafara amin’ny famindram-po sy fitiavana., ary Izaho dia ho Andriamaniny, - teny marin’ny Tompo Iaveh. -
Samy milanja ny fahadiasoany
(Jereo Ezek 18; 33,10-20)
12Tonga tamiko ny tenin’i Iaveh nanao hoe:
13Ry zanak’olona,
Raha misy firenena manota miodina amiko
ka ahinjitro aminy ny tanako,
dia tapahiko ny tehina mofo ho azy,
sy alefako hamely azy ny mosary,
dia haringako ny olona sy ny biby,
14ary eo amin’izany tany izany dia misy ireto olona telo ireto:
i Nôe, i Daniela sy i Jôba#14,14 Nôe, Daniela, Jôba: Na ireo lehilahy masina telo lahy ireo aza no miara-mifona, tsy hahasakana ny loza tsy hanjò ny vahoaka, fa efa tafahoatra loatra ny helony....
dia hahavonjy ny fanahiny, amin’ny fahamarinana izy ireo;
- teny marin’ny Tompo Iaveh. -
15Raha mandefa biby masiaka amin’ny tany Aho,
ka ilaozan’ny mponina sy zary efitra
tsy halehan’ny olona na iza na iza azon’izany biby izany,
16ary raha ao amin’izany tany izany izy telo lahy ireo,
velona Aho - teny marin’ny Tompo Iaveh, -
tsy hahavonjy ny zanany lahy na ny zanany vavy izy;
ny tenan’izy ireo ihany no ho voavonjy,
fa ny tany ho lao.
17Na raha mandefa sabatra hamely izany tany izany Aho,
ary manao hoe: «Aoka hijinja ny tany ny sabatra...»
sady mandringana ny olona sy ny biby;
18ka eo afovoan’io tany io koa izy telo lahy ireo;
velona Aho - teny marin’ny Tompo Iaveh; -
dia tsy hahavonjy ny zanany lahy na ny zanany vavy izy ireo;
ny tenany ihany no ho voavonjy.
19Na raha mandefa pesta ho amin’izany tany izany Aho,
ary manidina ny hatezerako aminy, amin’ny fandatsahan-dra#14,19 Fandatsahan-dra. Amin’ny Hebrio, raha misy fahafatesana mihatra amin’ny mponina, izany hoe ny maty tanora, na nalady maty, dia ataony hoe ra (jereo Lev 17,11).,
sady mandringana ny olona sy ny biby,
20ka eo afovoan’io tany io koa i Nôe sy i Daniela ary i Jôba,
velona Aho - teny marin’ny Tompo Iaveh; -
tsy hahavonjy ny zanany lahy na ny zanany vavy izy ireo,
fa ny tenany ihany no hahavonjy ny fanahiny,
noho ny fahamarinany.
21Satria izao no lazain’ny Tompo Iaveh:
Na dia rehefa nalefako hamely an’i Jerosalema aza
ny fikapohana efatra mandoza:
ny sabatra, ny mosary, ny biby masiaka, ary ny pesta,
ka nandringana ny olona sy ny biby,
22dia hisy sisa ihany, ho afa-mandositra#14,22 Dia hisy sisa ihany ho afa-mandositra: Tsy ilay sisa olo-marina, no lazaina eto, fa olo-meloka vitsy tsy hovonoin’ny fahavalo; ka ny haratsian’ireo dia hampiharihary ny fahamarinan’Andriamanitra amin’ny sazy fanasaziany ny vahoakany.,
ka hivoaka ny tanàna, dia zanaka lahy, sy zanaka vavy.
Ho avy eo aminareo izy,
dia hahita ny fitondran-tenany aman’asany ianareo,
ka dia hionona ianareo ny amin’ny loza
nalefako hamely an’i Jerosalema,
dia ny amin’izay rehetra nataoko nihatra taminy.
23Hampionona anareo izy ireo,
rehefa mahita ny fitondran-tenany aman’asany ianareo,
ka ho fantatrareo fa tsy hoe tsy misy antony
ny nanaovako izay rehetra nataoko taminy,
- teny marin’ny Tompo Iaveh. -
Voafantina amin'izao fotoana izao:
Ezekiela 14: MBC
Asongadina
Hizara
Dika mitovy
Tianao hovoatahiry amin'ireo fitaovana ampiasainao rehetra ve ireo nasongadina? Hisoratra na Hiditra
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.