Marka 4:21-41

Hoy koa i Jesoa tamin’ireo mpomba Azy sy tamin’ny 12 lahy: –Inona moa no angalana ny jiro, ny hametrahana azy ao ambany vata famarana na ao ambany farafara ve sa ny hametrahana azy eo ambony fitoeran-jiro? Satria tsy misy takona izay tsy haseho, na miafina izay tsy haharihary. Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino! Ary hoy koa i Jesoa taminy: –Diniho izao teny renareo izao: izay famarana amaranareo ihany no hamaran’Andriamanitra ho anareo koa, ary hasiany fanampiny aza ny anareo. Satria izay manana no homena; ary izay tsy manana kosa, na izay kely ananany aza dia halana aminy. Hoy koa i Jesoa: –Ny Fanjakàn’Andriamanitra dia tahaka ny amin’ity olona namafy voa amin’ny tany; fa na matory izy ny alina, na mahatsiaro izy ny antoandro, dia mitsimoka sy mitombo ny voa amin’ny fomba tsy fantany akory. Fa mamokatra fotsiny amin’izao ny tany: tahony aloha, dia salohiny maitso, ary farany dia voany matoy eny amin’ny salohiny. Ary raha vao azo jinjaina, dia jinjain’ilay olona fa tonga ny fotoana fijinjana. Dia hoy koa i Jesoa hoe: –Inona no hampitahantsika ny Fanjakàn’Andriamanitra sa fanoharana inona no hoentintsika manazava azy? Tahaka ny voan-tsinapy, ka raha ilay afafy amin’ny tany iny, dia madinika indrindra izy amin’ny voa famafy rehetra etỳ ambonin’ny tany; saingy rehefa voafafy, dia mitombo, ka tonga lehibe noho ny anana rehetra, sady misy rantsana vaventy ahafahan’ny voro-manidina manao akany honenana. Dia fanoharana maro tahatahaka izany no nanambaràn’i Jesoa ny tenin’Andriamanitra tamin’ny olona, araka izay mety ho takatry ny sain’ny mpihaino. Nampiasa fanoharana Izy raha niteny tamin’ny olona; fa rehefa nitokana kosa Izy sy ny mpianany, izay vao nohazavainy tamin’ireo mpianany ny zava-drehetra. Ny harivan’iny andro iny ihany dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany: –Andeha isika hankerỳ ampita! Ary rehefa avy nandefa ny vahoaka ny mpianatra, dia nitondra an’i Jesoa tamin’ilay sambokely efa nisy Azy rahateo. Nisy sambokely maro hafa koa tafaraka taminy. Ary indro nisy tafio-drivotra mahery ka tafiditry ny alon-drano hatrany anaty sambokely, ary efa nila ho feno rano ny sambokely. I Jesoa anefa natory teo amin’ny zoron-tsambo terỳ aoriana fa nisy ondana niondanany teo; ary nofohazin’ny mpianany Izy ka nilazany hoe: –Mpampianatra ô, tsy mampaninona Anao ve na ho faty aza isika? Dia nifoha Izy ka niteny mafy ny rivotra ary nanao tamin’ny farihy hoe: –Mangîna! Mitonia! Dia nitsahatra ny rivotra ary nanjary tony dia tony ny andro. Dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany: –Nahoana no saro-tahotra ianareo? Tsy mbola manam-pinoana angaha ianareo? Ary natahotra dia natahotra tokoa iretsy mpianany, ka nifampilaza hoe: –Fa iza àry io no manaiky Azy hatramin’ny rivotra sy ny farihy?