Ary rehefa avy nihira ny salamo fiderana i Jesoa mbamin’ny mpianany, dia lasa nankany amin’ny tendrombohitra Analanôliva.
Ary hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:
–Handao Ahy avokoa ianareo rehetra, satria izao no voalazan’ny Soratra Masina; «Hasiako ny mpiandry, dia hiparitaka ny ondry.» Kanefa rehefa tafatsangana velona Aho, dia hialoha anareo any Galilea.
Fa novalian’i Petera hoe:
–Na dia handao Anao avokoa aza ny olona rehetra, izaho kosa tsy mba handao Anao.
Ary hoy i Jesoa taminy:
–Lazaiko marina aminao fa anio dia anio ihany, raha mbola tsy maneno indroa akory ny akoho, dia handà Ahy intelo ianao.
Fa vao mainka koa nanamafy ny teniny i Petera nanao hoe:
–Na dia hovonoina miaraka aminao aza aho, dia tsy handà Anao.
Ary dia samy nilaza toy izany avokoa ny mpianatra rehetra.
Dia tonga tany amin’ny saha atao hoe Getsemane i Jesoa mbamin’ireo mpianany, ka hoy i Jesoa taminy:
–Mipetraha eto ianareo mandra-pivavako!
Fa nentin’i Jesoa niaraka taminy kosa ry i Petera sy i Jôhany ary i Jakôba. Dia nanomboka nihoron-koditra sy feno tebiteby fatratra i Jesoa ka niteny tamin’izy telo lahy hoe:
–Ory dia ory ny fanahiko, ka hila hahafaty Ahy. Mijanòna eto ianareo ary miareta tory.
Dia nandroso kely i Jesoa ary niankohoka tamin’ny tany, ka nivavaka mba hialan’izany ora fijaliana izany aminy raha azo atao; ary hoy Izy:
–Raiko ô, vitanao ny zavatra rehetra; esory lavitra ahy izao fijaliana izao, kanefa tsy hoe izay sitrapoko, fa izay sitraponao!
Dia niverina nankeo amin’izy telo lahy i Jesoa ary nahita azy natory; ka hoy Izy tamin’i Petera:
–Matory ve ianao, ry Simôna? Tsy nahari-tory adiny iray akory ve ianao? Miareta tory ianareo ary mivavaha mba tsy ho azon’ny fakampanahy. Marisika ihany ny fanahin’ny olona fa ny nofo no malemy.
Dia nihataka indray i Jesoa ary namerina ny vavaka nataony teo. Nony niverina nankeo amin’izy telo lahy Izy, dia mbola nahita azy natory, fa efa navesatra ny masony ka tsy hitany izay havaly an’i Jesoa.
Ary niverina fanintelony teo amin’izy telo lahy Izy dia nanao taminy hoe:
–Mbola matory sy miala sasatra ihany ve ianareo? Ampy izay! Tonga ny fotoanandro: indro efa hatolotra eo am-pelatanan’ny mpanota ny Zanak’olona! Mitsangàna, andao isika handeha! Indro efa akaiky ilay hanolotra Ahy!
Ary niaraka tamin’izay, raha mbola miteny eo i Jesoa, dia tonga i Jodasy, anankiray amin’ny 12 lahy; ary andian’olona nirongo sabatra sy kibay, irak’ireo lohandoha-mpisorona sy mpahay lalàna ary loholona, no tafaraka taminy. Ilay hanolotra an’i Jesoa dia efa nanome famantarana an-dry zareo hoe: «Izay horohako no Izy ka sambory, dia ento ka ambeno tsara.» Vao tonga i Jodasy, dia nanatona an’i Jesoa avy hatrany ka nanao taminy hoe:
–Mpampianatra ô!
Dia nanoroka Azy i Jodasy. Nohazonin’ireo iraka tamin’izay i Jesoa ary nosamboriny. Nanatsoaka sabatra kosa ny anankiray tamin’ny olona teo anilan’i Jesoa, dia namely an’ilay mpanompon’ny mpisorombe, ka nahafaka ny sofiny. Fa hoy i Jesoa tamin’ireo iraka:
–Toy ny hisambotra jiolahy izato fiavinareo mirongo sabatra sy kibay hisambotra Ahy! Teo aminareo isan’andro aho ary nampianatra tao an-kianjan’ny tempoly, kanefa tsy nosamborinareo. Eny àry, fa dia aoka ho tanteraka ny Soratra Masina!
Dia nandao an’i Jesoa ny mpianatra rehetra ka nandositra.