Tamin’izany andro izany i Jesoa dia niala tao an-trano ary lasa nipetraka teo amoron’ny farihin’i Galilea mba hampianatra. Nisy vahoaka betsaka nitangorona teo akaikiny, ka voatery niakatra tao an-tsambokely anankiray Izy dia nipetraka teo. Ary ny vahoaka rehetra kosa terỳ amoron-drano. Fanoharana no nilazan’i Jesoa zavatra maro taminy ka hoy Izy:
–Indro niainga ity mpamafy hamafy voa. Nony namafy izy, ny voa sasany latsaka teny amoron-dalana, ka tonga ny voro-manidina nitsindroka azy rehetra. Ny voa sasany latsaka tamin’ny toerana be vato sady manify nofon-tany, ka vetivety dia nitsimoka satria tsy lalina ny tany nilentehany; saingy nony nipoaka ny andro, dia nalazon’ny hafanana ireo tsimoka ireo ka maina, satria tsy namaka lalina. Ny voa sasany indray latsaka tany anaty tsilo; dia nitombo ny tsilo ary voageja ny tsimoka. Ny voa sasany kosa latsaka tamin’ny tany lonaka dia namoa: tao ny zato heny, tao ny enimpolo heny ary tao ny telopolo heny.
Dia nofaranan’i Jesoa hoe:
–Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino!
Ary nanatona an’i Jesoa ny mpianany ka nanao taminy hoe:
–Nahoana no fanoharana no itenenanao amin’ny vahoaka?
Dia novalian’i Jesoa hoe:
–Ianareo no natao hahalala ny tsiambaratelo momba ny Fanjakàn’ny lanitra, fa ireo kosa tsy natao hahalala. Satria izay manana no homena, ka hanana amby ampy; fa izay tsy manana kosa, na izay kely ananany aza dia halàna aminy. Noho izany, dia fanoharana no itenenako aminy: satria mijery izy fa tsy mahita, ary mihaino fa tsy mandre sady tsy mahafantatra; ka tanteraka aminy tokoa ny faminaniana voalazan’i Isaià hoe:
«Hihaino dia hihaino ianareo fa tsy hahafantatra
ary hijery dia hijery fa tsy hahita,
satria nihamafy fo ity vahoaka ity,
nihadonto sofina
ary nanakimpy maso;
fandrao ny masony hahita,
ny sofiny handre
ary ny fony hahafantatra
ka hiverina amiko sy hositraniko ity vahoaka ity,
hoy ny Tompo Andriamanitra!
Fa sambatra kosa ianareo, mana-maso mahita ary manan-tsofina mandre. Eny, lazaiko marina aminareo fa maro ireo mpaminanin’Andriamanitra sy ireo olo-marina naniry hahita izay hitanareo nefa tsy nahita, ary hahare izay renareo nefa tsy nahare.
–Ianareo kosa, henoy àry ny hevitr’ilay fanoharana ny amin’ny mpamafy. Ny olona mahaheno ny teny momba ny Fanjakàn’ny lanitra kanefa tsy mahafantatra, dia ny voa nafafy teny amoron-dalana: avy ilay Ratsy ka manaisotra izay nafafy tao am-pony. Ny voa nafafy tamin’ny tany be vato dia izay mahaheno ny teny ka mandray azy avy hatrany amin-kafaliana, saingy tsy mandatsaka lalina izany ao aminy fa vetivety foana no itanany azy; ka raha vao misy fijaliana na fanenjehana noho ny tenin’Andriamanitra, dia very finoana. Ny voa nafafy tany anaty tsilo dia izay mahaheno ny teny, kanefa ny fiahiana ny fiainana etoana sy ny fanodokan’ny harena mangeja ny teny tsy ho afa-mamoa. Ary ny voa nafafy tamin’ny tany lonaka dia izay mahaheno ny teny sy mahafantatra azy; ary dia miharihary fa mamoa sy mahavokatra: ao ny zato heny, ao ny enimpolo heny ary ao ny telopolo heny.
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
