Ny ampitson’iny, raha nidina avy any an-tendrombohitra izy efa-mianaka, dia notsenain’ny vahoaka maro i Jesoa. Ary indro nisy lehilahy anankiray tamin’ny vahoaka nitaraina mafy hoe:
–Mpampianatra ô, mihanta aminao aho, mba iantrao re ny zanako, fa lahitokana izy io! Raha vao hetsehin’ny fanahy ratsy izy, dia ataony midradradradra tampoka sady mifanintontsintona sy mandoa vory: ary efa torovana erỳ ny zanako vao ialan’ny fanahy ratsy. Efa nangatahiko ny mpianatrao handroaka fa tsy nahomby.
Dia novalian’i Jesoa hoe:
–Karazan’olona tsy mino sady be siasia ianareo! Mandra-pahoviana no hitoerako eto aminareo sy handeferako aminareo? Ento atỳ ny zanakao!
Iny nanatona iny ilay zaza, dia nazeran’ny demony ary nataony mifanintontsintona izaitsizy; fa notenenin’i Jesoa mafy ny fanahy maloto ka sitrana ilay zaza, ary natolony an-drainy.
Dia talanjona izy rehetra noho ny halehiben’ny fahefàn’Andriamanitra.
Raha mbola nigagan’ny besinimaro i Jesoa tamin’ny rehetra nataony, dia hoy Izy tamin’ny mpianany:
–Tadidio tsara izao teny izao: Hatolotra eo an-tanan’ny olombelona ny Zanak’olona.
Tsy azon’ny mpianany anefa izany teny izany, sady mbola nafenina taminy ka tsy fantany; ary tsy sahiny nanontaniana an’i Jesoa.
Ary nisy hevitra nipoitra teo amin’ireo mpianatra ny amin’izay mety ho lehibe indrindra amin’izy samy izy. I Jesoa kosa nahalala ny hevitra tao am-pon’ireo mpianatra ka nandray zazakely anankiray napetrany teo anilany, sady nanao tamin’ny mpianany hoe:
–Na iza na iza mandray ity zaza ity amin’ny anarako, dia Izaho no raisiny; ary na iza na iza mandray Ahy, dia Ilay naniraka Ahy no raisiny. Eny, izay kely indrindra aminareo rehetra no lehibe indrindra!
Niteny kosa i Jôhany nanao hoe:
–Mpampianatra ô, nahita olona nandroaka demony tamin’ny anaranao izahay, ka norarànay satria tsy namanay.
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Aza raràna, fa izay tsy manohitra anareo dia momba anareo.
Nony efa antomotra ny fotoana hanalana an’i Jesoa teto an-tany, dia tapa-kevitra hankany Jerosalema Izy, ka nandefa iraka hialoha Azy. Lasa ireo mpialoha lalana ary niditra tao amin’ny tanàna anankiray an-dry zareo Samaritanina, mba hanomana ny fandraisana Azy. Tsy nety nandray an’i Jesoa anefa ny mponina tao, noho Izy hita fa mizotra ho any Jerosalema. Nony nahita izany ry i Jakôba sy i Jôhany mpianany, dia nanao hoe:
–Tompo ô, sitrakao ve ny hiantsoanay varatra hilatsaka avy any an-danitra handevona azy ireo?
Fa nitodika tamin’izy mirahalahy i Jesoa ka nananatra azy mafy. Dia nankany amin’ny tanàna hafa i Jesoa sy ny mpianany.
Raha mbola nizotra tamin’ny diany i Jesoa sy ny mpianany, dia nisy olona anankiray nilaza tamin’i Jesoa hoe:
–Hiaraka aminao aho, na aiza na aiza alehanao!
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Ny fosa manan-davaka; ny voro-manidina manana ny akany; fa ny Zanak’olona tsy mba manan-trano handriany sy hialany sasatra.
Hoy kosa i Jesoa tamin’ny anankiray hafa:
–Andao hiaraka amiko!
Dia izao no navalin’io:
–Avelao aho aloha, Tompoko, handevina an’i dada!
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Avelao izy samy maty no hifandevina, fa ianao kosa mandehana mitory ny Fanjakàn’Andriamanitra!
Ary hoy ny anankiray hafa indray hoe:
–Hiaraka aminao aho, Tompoko, saingy avelao aloha hanao veloma ny fianakaviako.
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Ny olona efa mitana amin’ny angadin’omby kanefa mbola miherika ihany, dia tsy natao ho an’ny Fanjakàn’Andriamanitra.
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
