Indray andro, niondrana an-tsambokely i Jesoa mbamin’ny mpianany, ka hoy Izy tamin’ireo:
–Andeha isika hankeny ampitan’ny farihy!
Dia niainga Izy mianakavy. Teny am-pandehanana, dia azon’ny torimaso i Jesoa. Ary nisy tafio-drivotra niantonta teo amin’ny farihy ka nila ho feno rano ny sambokely ary efa am-bava loza izy ireo. Dia nohatonin’ny mpianany i Jesoa ary nofohaziny sady nataony hoe:
–Mpampianatra ô, Mpampianatra ô, ho faty isika!
Dia nifoha Izy ka niteny mafy ny rivotra sy ny onjan-drano; dia nitsahatra ireo ary nanjary tony tsara ny andro.
Dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:
–Fa aiza ny finoanareo?
Izy ireo koa raiki-tahotra sy gaga sady nifampilaza hoe:
–Iza moa ity? Fa baikoiny hatramin’ny rivotra sy ny rano, dia manaiky Azy!
Dia nitody teny amin’ny faritanin’i Gergesà tandrifin’i Galilea ry i Jesoa sy ny mpianany. Vao niala tao an-tsambokely hankeo an-tanety i Jesoa, dia nisy lehilahy anankiray avy ao an-tanàna nitsena Azy. Azon’ny demony ralehilahy ka hatry ny ela no manary lamba, sady tsy mahapetraka an-trano fa nonina teny amin’ny fasana. Vao nahatazana an’i Jesoa izy, dia nikiakiaka sady niankohoka teo anatrehany no niteny tamin’ny feo mahery hoe:
–Fa hataonao inona aho, ry Jesoa Zanak’Andriamanitra avo indrindra? Mihanta aminao aho, aza dia ampijalîna re!
I Jesoa manko efa nandidy ny fanahy maloto hiala tamin-dralehilahy. Efa imbetsaka io fanahy maloto io no namely azy; fatorana gadra tongotra aman-tanana izy no ambenana, kanefa manapaka fatorana ihany ary entin’ny demony miriorio any an-taniefitra.
Dia hoy i Jesoa nanontany an-dralehilahy:
–Iza no anaranao?
Ka novaliany hoe:
–Tafika no anarako.
Fa maro tokoa ny demony tafiditra tao amin’ilay olona. Dia niangavy tamin’i Jesoa ireo demony mba tsy hodidiany hivarina any anaty hantsana.
Ary nisy kisoa maro, andiany iray, nandrasana teo amin’ny kisolosolon’ny havoana. Koa niangavy tamin’i Jesoa ny demony mba havelany hiditra amin’ireo kisoa ireo, ary nekeny ny fangatahany. Rehefa niala tamin-dralehilahy ny demony, dia niditra tamin’ny kisoa; ary nirifatra ny andian-kisoa ka nivarimbarina tan-kilahila ho any anaty farihy, dia maty tao.
Vao nahita ny zava-niseho ireo mpiandry kisoa, dia nandositra ary nilaza ny vaovao tao an-tanàna sy teny ambanivohitra. Dia lasa ny olona hijery ny zava-niseho; ka nony tonga teo akaikin’i Jesoa, dia nihoron-koditra nahita an-dralehilahy nialan’ny demony, mipetraka tsara eo an-tongotr’i Jesoa, mitafy lamba sady ary saina. Ry zareo nanatri-maso kosa nitantara tamin’ireo vao tonga ny nahasitranan’ilay azon’ny demony. Raiki-tahotra mafy ny mponina rehetra, ka dia nangataka an’i Jesoa mba hiala teo amin’ny faritanin’i Gergesà. Dia niondrana an-tsambokely Izy ndeha hiverina. Niangavy tamin’i Jesoa kosa ralehilahy nialan’ny demony mba hiaraka aminy, fa nampodîny nataony hoe:
–Modia any an-tranonao, ka tantarao ny zava-dehibe nataon’Andriamanitra taminao.
Dia lasa ralehilahy nitory teny eran’ny tanàna ny zava-dehibe nataon’i Jesoa taminy.
Nony tafaverina i Jesoa, dia noraisin’ny vahoaka tsara fa efa niandry Azy rahateo izy rehetra. Ary indro nisy lehilahy atao hoe Jaîro, lehiben’ny sinagôga, tonga niankohoka teo an-tongotr’i Jesoa sady niangavy Azy mba ho any an-tranony, fa nanan-janaka vavy tokana tokony ho 12 taona ity lehiben’ny sinagôga ary narary efa ho faty razazavavy.
Teny an-dalana ho any amin’i Jaîro, dia nifanety tamin’i Jesoa ny vahoaka. Ary nisy vehivavy marary mitsi-dra hatramin’ny 12 taona, efa nandany ny fananany tamin’ny dokotera nefa tsy nisy nahasitrana azy na iray aza. Nanatona an’i Jesoa avy ao ivoho ravehivavy ka vao nikasika ny somotraviavin-dambany, dia nijanona avy hatrany ny ra mitsika tao aminy. Ary hoy i Jesoa:
–Iza moa no nikasika Ahy teo?
Samy nandà avokoa izy rehetra, fa i Petera no niteny hoe:
–Mampianatra ô, vahoaka be anie no mifanety sy mifanizina aminao!
Fa hoy indray i Jesoa:
–Nisy nikasika Ahy teo satria tsapako fa nisy hery niala avy amiko.
Ravehivavy kosa, nony nahita fa tsy afa-niafina, dia nangovitra no nankeo amin’i Jesoa; ary niankohoka teo anatrehany sady nanambara teo imason’ny olona rehetra izay anton’ny nikasihany Azy sy izay nahasitranany teo no ho eo ihany. Ary hoy i Jesoa taminy:
–Ny finoanao, anaka, no nahasitrana anao. Ndeha àry ka veloma finaritra!
Raha mbola niteny i Jesoa, dia nisy iraka tonga avy any an-tranon’ity lehiben’ny sinagôga nanao tamin’i Jaîro hoe:
–Efa maty ny zanakao vavy, ka aza sahiraninao intsony ny Mpampianatra.
Henon’i Jesoa izany ka hoy Izy tamin’i Jaîro:
–Aza matahotra; minoa fotsiny ihany, dia ho velona ny zanakao!
Nony tonga tao an-trano i Jesoa, dia tsy nisy navelany hiara-miditra aminy afa-tsy i Petera sy i Jôhany ary i Jakôba mbamin’ny ray aman-drenin-drazazavavy. Nitomany sy nandondòn-tratra nisaona an-drazazavavy ny olona rehetra teo, ka hoy i Jesoa hoe:
–Aoka izay ny ranomaso! Tsy maty akory izy fa matory.
Dia nihomehezan’ny olona i Jesoa satria fantatr’izy rehetra fa efa maty razazavavy. I Jesoa kosa nandray ny tanan-drazazavavy sady niantso hoe:
–Razazavavy, mifohaza!
Dia nody indray ny ainy ka niarina avy hatrany izy, ary nasain’i Jesoa nomena sakafo. Talanjona tokoa ny ray aman-dreniny nefa nohafaran’i Jesoa tsy hilaza ny zava-nitranga na amin’iza na amin’iza.
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
