Taorian’izany i Jesoa dia nankany amin’ny tanàna atao hoe Naîna ary notronin’ireo mpianany sy vahoaka maro. Rehefa tonga teo akaikin’ny vavahadin’ny tanàna Izy, dia tojo olona handevina fatin-jazalahy anankiray; ramatoa reniny tsy nanana afa-tsy iny sady efa mpitondratena, koa olona marobe avy ao an-tanàna no niaraka taminy. Vao nahita an-dravehivavy ny Tompo, dia onena azy ka nanao taminy hoe:
–Aoka izay ny ranomasonao, ramatoa!
Dia nanatona Izy ary nanendry ny tranovorona, ka nijanona ny mpilanja. Ary hoy i Jesoa hoe:
–Ry zatovo, Izaho mandidy anao, mifohaza!
Dia indro ny maty fa niarina sy nanomboka niteny ary natolotr’i Jesoa an-dreniny. Raiki-tahotra ny olona rehetra sady nanome voninahitra an’Andriamanitra hoe:
–Mpaminany lehibe no efa najoron’Andriamanitra eto anivontsika!
Ary koa hoe:
–Efa namangy ny vahoakany Andriamanitra!
Dia niely eran’i Jodea manontolo mbamin’ny faritany manodidina rehetra ny lazan’i Jesoa.
Ary i Jôhany Mpanao batisa nilazan’ny mpianany izany rehetra izany, ka niantso roa lahy tamin’ireo mpianany sy naniraka azy hankany amin’ny Tompo hanontany hoe: «Ianao ve no Ilay ho avy sa olon-kafa no mbola tokony handrasanay?» Nony tonga tany amin’i Jesoa izy roa lahy, dia nanao hoe:
–I Jôhany Mpanao batisa no naniraka anay hankatỳ aminao hanontany hoe: «Ianao ve no Ilay ho avy sa olon-kafa no mbola tokony handrasanay?»
Tamin’izany indrindra i Jesoa dia nanasitrana olona maro tamin’ny aretina sy ny rofy ary ny fanahy ratsy, sady nampahiratra ny jamba maro. Ka hoy Izy namaly ireto iraka hoe:
–Ndeha ambarao amin’i Jôhany ny zavatra hitanareo sy renareo: mahiratra ny jamba, mandeha tsara ny mandringa, madio ny marary hoditra, mandre ny marenina, atsangana ho velona ny maty, itoriana ny Vaovao Mahafaly ny mahantra. Koa sambatra izay tsy voasakana hino Ahy!
Nony lasa ireto iraka, dia niteny momba an’i Jôhany tamin’ny vahoaka i Jesoa nanao hoe:
–Hizaha inona no nalehanareo tany an-taniefitra? Bararata hetsiketsehin-drivotra ve? Tsia! Fa hizaha inona àry no nalehanareo tany? Olona marevaka fitafiana ve? Izay marevaka fitafiana sy manaram-po amin’ny fiainana, dia any amin’ny lapan’ny mpanjaka! Koa hizaha inona àry no nalehanareo tany? Mpaminany ve? Izany tokoa, hoy Aho aminareo, ary mihoatra noho ny mpaminany aza. Fa i Jôhany no ilay voalazan’ny Soratra Masina hoe:
Indro alefako hialoha Anao ny irako,
hoy Andriamanitra,
mba hanomana ny lalan-kombànao!»
Tsy misy lehibe noho i Jôhany amin’ny tera-behivavy; nefa lazaiko aminareo fa izay kely indrindra ao amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra dia lehibe noho izy.
Ary ny vahoaka rehetra izay nandre an’i Jôhany, mbamin’ny mpamory hetra aza, dia nanaiky an’Andriamanitra ho marina ka niroso hataon’i Jôhany batisa. Ny Farisianina sy ny mpahay lalàna kosa nitsipaka ny fikasan’Andriamanitra ka nandà tsy hataon’i Jôhany batisa.
Dia hoy indray i Jesoa:
–Iza no hanoharako ny olona ankehitriny? Zovy no mety hampitahana azy? Tahaka ny ankizy mipetra-potsiny eny an-kianja ka omen’ny namany tsiny hoe: «Ianareo itsofanay sodina, tsy mandihy; ianareo anaovanay hira fisaonana, tsy mitomany!» Fa tonga i Jôhany Mpanao batisa, tsy mofo haniny tsy divay sotroiny, nefa lazainareo hoe: «Ondranondranana!» Tonga indray ny Zanak’olona mihinana sy misotro, nefa lazainareo hoe: «Olona tendan-kanina sy mpiboboka divay, sakaizan’ny mpamory hetra sy ny mpanota!» Andriamanitra kosa, araka ny fahendreny, dia eken’ireo zanany rehetra ho marina!