Lioka 18:1-17

Nanaovan’i Jesoa fanoharana avy eo ny mpianany hanehoana fa tsy maintsy mivavaka lalandava, ka tsy tokony ho kivy na oviana na oviana. Hoy Izy hoe: –Nisy mpitsara tsy nanan-tahotra an’Andriamanitra na hena-maso olona tao an-tanàna anankiray izay. Nisy koa tao amin’io tanàna io vehivavy anankiray mpitondratena, niverimberina tao amin’ilay mpitsara nanao hoe: «Omeo rariny amin’ilay miady amiko aho!» Elabe ilay mpitsara tsy niraika; nefa nony farany, dia nanao anakampo hoe: «Marina tokoa fa raha izaho dia tsy manan-tahotra an’Andriamanitra na hena-maso olona. Kanefa mandreraka ahy ny ataon-dravehivavy ity, ka homeko rariny izy mba tsy hiverimberina foana hanorisory ahy!» Ary hoy ny Tompo: –Henoy kely ny ambaran’ilay mpitsara ratsy fanahy! Ka dia Andriamanitra indray ve no tsy hanome rariny ny olom-boafidiny mitaraina andro aman’alina aminy? Ary hampiandry lava azy ireo ve Izy? Lazaiko aminareo fa hanome rariny azy faingana Andriamanitra. Kanefa rahatrizay tonga ny Zanak’olona, moa hahita finoana eto an-tany ve Izy? Nanao izao fanoharana izao kosa i Jesoa ho an’ireo olona natoky tena ho marina ka nanaratsy ny sasany: –Nisy olona roa lahy niakatra hivavaka teo an-kianjan’ny tempoly: ny anankiray Farisianina ary ny anankiray mpamory hetra. Naka toerana ilay Farisianina ka nivavaka anakampony hoe: «Andriamanitra ô, misaotra Anao aho fa tsy mba tahaka ny olona sasany izay mpangalatra, tsy marina sady mpaka vadin’olona, na tahaka io mpamory hetra io aza. Mifady hanina indroa isan-kerinandro aho ary manolotra ny ampahafolon’izay azoko rehetra.» Ilay mpamory hetra kosa nijanona terỳ lavidavitra, tsy sahy niandrandra ny lanitra akory, fa nandondòna ny tratrany matetika sady nanao hoe: «Andriamanitra ô, mba iantrao re aho, fa mpanota!» Izao no lazaiko aminareo: ity faharoa ity, fa tsy ilay voalohany, no nahazo fahamarinana avy tamin’Andriamanitra nony nody. Satria izay rehetra manandra-tena, dia haetrin’Andriamanitra; fa izay manetry tena, dia hasandratr’Andriamanitra. Na ny zazakely mbola trotroina aza dia nentin’ny olona teo amin’i Jesoa mba hametrahany tanana. Hitan’ny mpianatra ireto olona ireto ka noteneniny mafy. Nefa dia nasain’i Jesoa ho entina eo aminy ny zazakely sady hoy izy hoe: –Avelao ny zazakely hanatona Ahy ary aza raràna, satria an’ny toa azy ireny ny Fanjakàn’Andriamanitra. Lazaiko marina aminareo fa na iza na iza tsy mandray ny Fanjakàn’Andriamanitra toy ny andraisan’ny zazakely azy, dia tsy ho tafiditra ao.