Indray sabata, nandroso hisakafo tao an-tranon’izay lohandohan’ny Farisianina izay i Jesoa, ka notsikilovin-dry zareo fatratra. Ary indro nisy olona anankiray voan’ny aretina manirano teo anoloan’i Jesoa. Dia niteny i Jesoa ka nanao tamin’ireo mpahay lalàna sy Farisianina hoe:
–Azo atao ve sa tsia ny manasitrana amin’ny andro sabata?
Fa tsy niteny tsy nivolana ry zareo. Nokasihin’i Jesoa kosa ilay marary, dia sitrana ary nalefany nody. Dia hoy i Jesoa tamin-dry zareo:
–Iza moa aminareo no manana zanaka na omby sendra latsaka anaty lavaka fantsakana, ka tsy hisintona azy faingana, na dia sabata aza ny andro?
Fa tsy nanan-kavaly ry zareo.
Tsikaritr’i Jesoa kosa fa samy nifidy ny toerana voalohandohany ireo olona nasaina. Ka ho azy ireo indrindra no nanaovany ity fanoharana ity:
–Raha asain’olona hisakafo amin’ny fampakaram-bady ianao, dia aza mipetraka amin’ny toerana voalohany. Mety misy manko olona nasaina manan-kaja kokoa noho ianao, ka ny nanasa anareo ihany no ho avy hiteny aminao hoe: «Omeo an’ity olona ity ny toerana misy anao io»; izay ianao vao hangaihay hamonjy ny toerana farany indrindra. Fa raha nasaina ianao, ny toerana farany indrindra no vonjeo ipetrahana; ka rehefa avy ilay nanasa anao, dia hiteny aminao hoe: «Mandrosoa etsy alohaloha kokoa, tompoko»; izay ianao vao heni-kaja heni-boninahitra amin’ny mpiara-misakafo rehetra. Fa izay rehetra manandra-tena no haetry, ary izay manetry tena no hasandratra.
Avy eo dia ilay nanasa Azy indray no nilazan’i Jesoa hoe:
–Raha manasa olona hisakafo antoandro na hisakafo hariva ianao, aza mba ny sakaizanao na ny rahalahinao na ny havanao na ny mpanankarena iray tanàna aminao no asaina, fandrao hasainy koa ianao ka ho voavaliny izay nataonao taminy. Fa raha misy fanasana ataonao, ny mahantra, ny kilemaina, ny mandringa mbamin’ny jamba kosa asaina; dia ho sambatra ianao, satria tsy mba mahavaly ny vitanao ireo. Ary Andriamanitra hamaly soa anao rehefa mby amin’ny fitsanganan’ny olo-marina ho velona.
Nandre izany ny anankiray tamin’ireo mpiara-misakafo teo ka niteny tamin’i Jesoa hoe:
–Sambatra izay handray anjara amin’ilay fanasambe any amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra!
Dia hoy i Jesoa taminy:
–Nanao fanasambe ity olona anankiray ka maro no nasainy. Nony fotoana fisakafoana, dia nirahiny ny mpiasany hilaza amin’ireo nasaina hoe: «Tongava, tompoko, fa efa vonona ny sakafo.» Samy rafitra niala tsiny avokoa anefa izy rehetra. Ka hoy ny voalohany tamin’ilay mpiasa: «Misy saha vao novidiko izay, ka tsy maintsy handeha hijery azy aho; miangavy anao, aoka re mba tsy ho tsiniko!» Hoy kosa ny faharoa: «Misy omby folo vao novidiko izay, ka handeha hizaha azy aho; miangavy anao, aoka re mba tsy ho tsiniko!» Ary hoy indray ny fahatelo: «Vao avy nampaka-bady aho, ka noho izany tsy afaka mankany.» Dia niverina ilay mpiasa ka nanambara izany tamin’ny tompony. Nisafoaka ilay tompom-panasana ka nanao tamin’ilay mpiasa hoe: «Mandehana faingana ianao mankeny amin’ireo kianja sy araben’ny tanàna, ka ampandrosoy atỳ ny mahantra sy ny kilemaina mbamin’ny jamba sy ny mandringa.» Tsy ampy toy inona, dia hoy ilay mpiasa hoe: «Vita, tompoko, izay nodidianao hatao, kanefa mbola misy toerana ihany.» Ary hoy ny tompom-panasana tamin’ilay mpiasany: «Ny lalan-kely sy ny sisim-boly indray àry aleha, ka ataovy izay hidiran’ny olona atỳ mba ho feno ny tranoko!»
Dia ireo nasaina tonga no nitenenan’ny tompom-panasana hoe: Eny, lazaiko aminareo fa tsy hisy hanandrana ny sakafoko ireo olona nasaina voalohany ireo na dia iray aza!
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
