Tamin’izay dia tafangona ny vahoaka alikisa nifanitsa-kitro. Kanefa ny mpianany aloha no nitenenan’i Jesoa hoe:
–Mitandrema tena ianareo amin’ny levioran’ny Farisianina dia ny fihatsarambelatsihy. Fa tsy misy afenina izay tsy haseho na takona izay tsy ho fantatra. Noho izany, izay rehetra nolazainareo tao amin’ny maizina dia ho re ao amin’ny mazava; ary izay nobitsihinareo tao an’efitra mangina dia hantsoantsoina eny an-tampon-trano.
–Izao no lazaiko aminareo sakaizako: aza matahotra ireo mahafaty ny vatana, kanefa tsy afa-manao mihoatra an’izany. Fa hasehoko anareo izay tokony hatahoranareo: matahora an’Andriamanitra Izay manam-pahefana hamarina anareo any amin’ny lohasahan’afo rehefa novonoiny ianareo; eny, hoy Aho aminareo, Izy ihany no atahory.
Tsy ampahafolon’ny denàry monja ve no vidin’ny fody dimy? Kanefa tsy misy hadinon’Andriamanitra izy ireny na iray aza. Na ny volon-dohanareo aza dia fantatr’Andriamanitra ny isany: koa aza matahotra, fa sarobidy noho ny fody maro ianareo!
–Izao no lazaiko aminareo: na iza na iza manaiky ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona, ny Zanak’olona koa mba hanaiky ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny anjelin’Andriamanitra! Fa izay mandà tsy ho mpiandany amiko eo anatrehan’ny olona, ny Zanak’olona koa mba handà tsy ho mpiandany aminy eo anatrehan’ny anjelin’Andriamanitra.
Na iza na iza hanao teny manohitra ny Zanak’olona dia hahazo famelan-keloka; fa izay manevateva ny Fanahy Masina kosa dia tsy hahazo famelan-keloka.
Raha entina hotsaraina eo amin’ny sinagôga na eo anatrehan’ny mpitondra sy ny manampahefana ianareo, dia aza manahy ny amin’izay havalinareo na izay holazainareo; fa ny Fanahy Masina no hampianatra anareo eo no ho eo ihany izay tokony holazainareo.
Nisy olona anankiray tamin’ny vahoaka vory teo nanao tamin’i Jesoa hoe:
–Mpampianatra ô, mba ilazao kely ny rahalahiko hifampizara ny lovanay amiko.
Fa hoy i Jesoa taminy:
–Andriamatoa ô, iza moa no nanendry Ahy ho mpitsara ny raharahanareo na ho mpizara ny fanananareo?
Dia hoy i Jesoa tamin’ny vahoaka:
–Mitandrema! Aoka tsy ho voan’ny fangoronan-karena isan-karazany ianareo, fa ny ain’olona tsy miankina amin’ny habetsahan’ny fananany!
Ho azy ireo no nitantaran’i Jesoa ity fanoharana ity:
–Nisy mpanankarena anankiray nanan-tany nahavokatra be, ka velon’eritreritra nanao anakampo hoe: «Inona re no hataoko fa tsy ampy intsony ny toerana hamoriako ny vokatra?» Dia hoy indray izy: «Izao no hataoko: horavako ny sompitra ankehitriny ka sompitra lehibe kokoa no hajoroko hamoriako ny variko sy ny fananako rehetra. Rehefa izany, dia izao no holazaiko anakampo amin’ny aiko: Ry aiko ô, manan-tahirim-pananana be tsy ho lany lanîna mandritra ny taona maro ianao; koa mialà sasatra, mihinàna, misotroa sy milibà.» Fa hoy Andriamanitra taminy: «Olona tsy misaina ianao! Anio alina ihany, dia halàko aminao ny ainao. Ka ho an’iza ireo zavatra navosanao?»
Dia nofaranan’i Jesoa hoe:
–Toy izany àry no manjo izay manangon-karena ho an’ny tenany fotsiny fa tsy mba mihary harena ao amin’Andriamanitra!
Dia hoy indray i Jesoa tamin’ny mpianany:
–Izany indrindra no ilazako aminareo hoe: aza manahy ny amin’ny hanina izay tohan’ainareo, na ny amin’ny fitafiana izay ilain’ny vatanareo. Fa ny aina mihoatra noho ny hanina; ary ny vatana mihoatra noho ny fitafiana. Diniho ange ny goaika: tsy mamafy na mijinja izy ireny, tsy manana trano fitahirizana na sompitra, fa Andriamanitra no mamelona azy. Tsy sarobidy lavitra noho ny vorona ve ianareo? Iza moa ianareo no mahay manalava kely ny andro iainany na dia feno fanahiana toy inona aza? koa raha ny zavatra kely tsinontsinona aza tsy efanareo, ahoana no anahianareo ny sisa rehetra. Diniho koa ange ny fanirin’ny voninkazo: tsy miasa na mamoly izy ireny; kanefa lazaiko aminareo fa na i Salômôna teo amin’ny voninahiny rehetra aza, dia tsy tsara fitafiana toy ny iray amin’izy ireny. Tafîn’Andriamanitra toy izany ny ahitra izay eny an-tsaha anio nefa atsipy any am-patana rahampitso, ka ianareo indray ve no tsy hampitafîny, ry kely finoana? Koa aza ny fikatsahana ny hohanina sy hosotroina no hany ilofosana ary aza mitebiteby foana ianareo. Ireo mpanompo sampy eo amin’izao tontolo izao dia fatra-pikatsaka ireny rehetra ireny; ianareo kosa, fantatry ny Rainareo fa ilainareo izany. Katsaho àry ny Fanjakàn’Andriamanitra, dia homena anareo ireny ho fanampiny!
–Aza matahotra, ry andian’ondry vitsy, fa efa sitraky ny Ray homena anareo ny Fanjakany! Amidio ny fanananareo ka ny vola azo, anaovy asa fiantrana. Kitapom-bola tsy mety tontan’ny ela atao ho anareo, dia harena tsy mety lany any an-danitra; any tsy mba misy mpangalatra mihaodihaody na kadradraka manimba. Fa izay misy ny harenareo no hisy ny fonareo koa!