Lioka 11:1-28

Nivavaka tao amin’ny toerana anankiray i Jesoa indray andro izay. Nony nitsahatra Izy, dia nilazan’ny anankiray tamin’ny mpianany hoe: –Tompo ô, mba ampianaro mivavaka izahay, toy ny nampianaran’i Jôhany ny mpianany! Dia hoy i Jesoa taminy: –Izao àry no atao rehefa mivavaka ianareo: «Ray ô, hohamasinina anie ny anaranao; ho tonga anie ny Fanjakanao. Omeo anay isan’andro ny hanina sahaza anay. Ary avelao ny fahotanay; dia izany koa no amelanay izay rehetra meloka taminay. Ary aza avela ho azon’ny fakampanahy izahay.» Ary hoy indray i Jesoa tamin’ireto mpianany: –Aoka hataontsika hoe misy aminareo midodododo amin-kavana misasakalina ka mitaraina aminy hoe: «Rahavako ô, mba ampisambory mofo telo aho, fa misy havako mivahiny vao tonga ao amiko nefa tsy manan-karoso azy aho!» Hamaly kosa angamba ny ao an-trano hanao hoe: «Aza sahiranina aho, fa ny varavarana efa mihidy ary izaho sy ny vady aman-janako efa samy am-pandriana, ka tsy afaka hifoha hanome mofo anao aho.» Lazaiko aminareo fa na tsy hifoha hanome mofo azy noho ny fihavanana aza ilay ao an-trano, dia hifoha ihany hanome izay rehetra ilainy mba tsy ho voatabataba tsy misy farany. Ka hoy Aho aminareo: mangataha, dia homena; mitadiava, dia hahita; dondòny, dia hovohana. Fa izay rehetra mangataka no mahazo; izay mitady no mahita; ary izay mandondòna no hovohana. Araka ny hevitrareo, iza no raim-pianakaviana hangatahan-janany trondro ka tsy hanome azy trondro fa bibilava? Na hangatahany atody ka hanome azy maingoka? Koa raha ianareo, na dia ratsy aza, mahalala manome zava-tsoa ny zanakareo; tsy mainka ve ny Ray Izay any an-danitra no hanome ny Fanahy Masina an’izay mangataka aminy? Sendra nandroaka demony mampahamoana tamin’izay i Jesoa. Nony tafavoaka ilay demony, dia niteny ilay moana ka talanjona ny vahoaka. Fa nisy kosa niteny hoe: –Fahefana avy amin’i Belzeboba filohan’ny demony ange no androahany ny demony e! Ny sasany kosa te hamandrika an’i Jesoa, ary dia nangataka Azy hanao famantarana ho porofo fa hoe avy amin’Andriamanitra ny fahefàny. I Jesoa anefa nahalala ny tao am-pony ka nanao taminy hoe: –Ho rava izay fanjakana mifanao an-kolafiny ary hirodana tsy hisy tavela ny trano ao aminy. Koa raha mifanao an-kolafiny ry i Satàna, ahoana no mbola haharetan’ny fanjakany? Ianareo manko milaza hoe fahefana avy amin’i Belzeboba no androahako ny demony. Ary raha hoe fahefana avy amin’i Belzeboba tokoa no androahako ny demony, mba fahefana avy amin’iza kosa no androahan’ny mpomba anareo azy? Noho izany dia ireo mpomba anareo ihany no hanameloka anareo. Raha Izaho dia ny herin’Andriamanitra mihitsy no androahako ny demony ary miharihary amin’izany fa efa eto aminareo ny Fanjakàn’Andriamanitra. Raha olona matanjaka sady tsara fiadiana no miambina ny tranony, dia voaaro ny fananany. Fa raha matanjaka noho izy kosa no tonga ka mandresy azy, dia io no haka ny fiadiana rehetra nitokiany ary handroba sy hizara ny fananany. Izay tsy momba Ahy dia manohitra Ahy; ary izay tsy miara-mamory amiko dia mampihahaka. –Rehefa miala amin’ny olona ny fanahy maloto, dia mivezika etsy mivezika eroa any an-tany karakaina, mitady toerana hialana sasatra kanefa tsy mahita! Amin’izany dia hoy izy hoe: «Hody any amin’ilay trano izay nialako ihany aho.» Ary iny tokoa izy miverina ka mahita ilay tranony teo aloha voafafa sy voalamina tsara. Dia lasa indray izy maka fanahy fito ratsy kokoa noho ny tenany ary miara-miditra ao izy rehetra ka miorim-ponenana. Ary ny toetra hiafaran’izany olona izany dia hahatsiravina kokoa noho ny toetrany voalohany. Nony avy nilaza izany i Jesoa, dia nisy vehivavy anankiray teo afovoan’ny vahoaka nanandra-peo nanao taminy hoe: –Sambatra izay reny nitondra Anao tao an-kibony sy nampinono Anao! Fa hoy i Jesoa: –Vao mainka sambatra aza ireo mihaino ny tenin’Andriamanitra ka mitandrina azy!