Lioka 1:24-56

Nitoe-jaza i Elizabeta vadiny tatỳ aoriana kely ary tsy nisehoseho nandritra ny dimy volana. Hoy ny eritreriny hoe: «Nataon’ny Tompo tamiko izao, fa ankehitriny dia sitrany tokoa ny hahafa-tondromaso ahy eo amin’ny tany ama-monina.» Rehefa bevohòka enim-bolana i Elizabeta, dia nirahin’Andriamanitra ny anjely Gabriela ho any amin’ny tanàna anankiray any Galilea atao hoe Nazareta, hankao amin’ny tovovavy fofombadin’ny lehilahy atao hoe Jôsefa. Io Jôsefa io dia taranak’i Davida mpanjaka; ary i Maria no anaran’ilay tovovavy. Niditra tao an-tranon’i Maria ilay anjely ka nanao taminy hoe: –Mifalia, ry nohasoavin’ny Tompo! Momba anao hatrany Izy! Taitra tokoa i Maria noho izany teny izany, ka nieritreritra izay mety ho hevitr’ilay fiarahabana. Ary hoy ny anjely taminy: –Aoka izay ny tahotra, ry Maria, fa efa nahazo tombon-tsoa tamin’Andriamanitra ianao! Hitoe-jaza ianao, ho tera-dahy, ary i Jesoa no hataonao anarany. Ho lehibe Izy sady hantsoina hoe Zanaky ny Avo indrindra. Ny Tompo Andriamanitra hahatonga Azy ho mpanjaka handimby an’i Davida razambeny; dia hanjaka mandrakizay amin’ny vahoaka Israely Izy ary tsy hanam-pahataperana ny Fanjakàny. Fa hoy i Maria tamin’ny anjely: –Hanao ahoana àry no hahatanterahan’izany, fa izaho manko virijiny? Dia novalian’ny anjely hoe: –Ho tonga eo aminao ny Fanahy Masina, ka ny herin’ny Avo indrindra hanarona anao. Noho izany ilay Masina haterakao dia hantsoina hoe Zanak’Andriamanitra. Ary indro i Elizabeta havanao efa mitoe-jaza koa, na iny izy antitra iny aza, ary efa bevohòka enim-bolana izao ilay natao hoe momba. Fa tsy misy zavatra tsy ho vitan’Andriamanitra! Tamin’izay dia hoy i Maria: –Intỳ aho mpanompovavin’ny Tompo, aoka anie ho tonga amiko araka ny teninao! Dia nandao azy ilay anjely. Niainga i Maria tamin’izany andro izany, ka nandeha faingana ho any amin’ny tanàna anankiray anatin’ny faritra be havoana any Joda, ary namantana tao an-tranon’i Zakarià ka niarahaba an’i Elizabeta. Vantany vao henon’i Elizabeta niarahaba azy i Maria, dia injao nibita-karavoana ilay zaza tao an-kibon’i Elizabeta; ary feno ny Fanahy Masina i Elizabeta ka nanandra-peo niantso mafy hoe: –Nombàn’Andriamanitra fitahiana amin’ny samy vehivavy ianao, ary nombàny fitahiana koa Ilay haterakao! Zinona moa aho no mba vangian’ny renin’ny Tompoko? Fa indro vantany vao henoko niarahaba ahy ianao, dia nibitaky ny haravoana tokoa ny zaza tao an-kiboko. Ary sambatra ianao nino fa ho tanteraka izay nampilazain’ny Tompo taminao! Ary hoy i Maria: –Mankalaza ny Tompo ny fanahiko, ary ny aiko miravo amin’Andriamanitra Mpamonjy ahy, noho Izy nitsinjo ahy mpanompovaviny tsinontsinona! Eny, hatramin’izao dia hambaran’ny taranaka rehetra hoe sambatra aho, fa zava-dehibe no nataon’ilay Mahery tamiko. Masina ny anarany! Ary hamindra fo hatramin’ny taranaka mifandimby ireo manaja Azy. Nanatanterahany asa lehibe ny sandriny mahery; ka ny mpihevi-tena ho ambony nataony mihahaka. Ny mpanjakazaka naongany hiala tamin’ny sezafiandrianany; ny tsinontsinona kosa nasandrany. Ny noana novokisany zava-tsoa; ny mpanankarena kosa nalefany nody maina. Niahy ny vahoaka Israely mpanompony Andriamanitra, satria nahatsiaro ny teniny tamin’ny razantsika; dia ny hamindra fo mandrakizay amin’i Abrahama sy ny taranany. Nitoetra tokony ho telo volana tao amin-dry Elizabeta i Maria vao lasa nody.