Jôhany 11:17-57

Nony tonga tany Betania i Jesoa, dia nahita fa efa nalevina efatra andro i Lazara. Ity Betania ity dia akaikin’i Jerosalema tokony ho telo kilaometatra, ka maro tamin’ny Jiosy no tonga tao amin-dry i Marta sy i Maria hitsapa alahelo azy mirahavavy noho ny nahafatesan’ny anadahiny. Vao ren’i Marta fa tamy i Jesoa, dia lasa izy nitsena Azy; fa i Maria no nipetraka tao an-trano. Ary hoy i Marta tamin’i Jesoa: –Raha teto Ianao, ry Tompo, dia tsy maty ny anadahiko. Ary na dia izao ankehitriny izao aza, dia fantatro fa na inona na inona hangatahinao amin’Andriamanitra, dia homen’Andriamanitra Anao. I Jesoa kosa niteny taminy hoe: –Hitsangana velona ny anadahinao! Fa hoy i Marta taminy: –Fantatro fa hitsangana velona izy amin’ilay fitsanganan’ny maty amin’ny andro farany! Dia hoy i Jesoa taminy: –Izaho no manangana ho velona sy manome aina. Izay mino Ahy, na dia maty aza, dia ho velona; ary izay rehetra mivelona amiko ka mino Ahy, dia tsy ho faty na oviana na oviana. Mino izany ve ianao? Ka novalian’i Marta hoe: –Eny, ry Tompo, mino aho fa Ianao no ilay Mesia, ilay Zanak’Andriamanitra, Ilay tonga eo amin’izao tontolo izao! Rehefa nilaza izany i Marta, dia lasa niantso mangingina an’i Maria rahavaviny nanao hoe: –Ao ny Mpampianatra, miantso anao! Vao nandre izany kosa i Maria, dia nitsangana faingana nankany amin’i Jesoa. Mbola tsy tonga tao an-tanàna Izy fa mbola teo amin’ny toerana nitsenan’i Marta Azy ihany. Ary ny Jiosy izay teo amin’i Maria tao an-trano sy nitsapa alahelo azy, raha nahita azy nitsangana faingana ka lasa any ivelany, dia nanaraka azy, satria nataony fa nankany amin’ny fasana hitomany any izy. I Maria kosa, nony tonga teo amin’izay nitoeran’i Jesoa, ka nahita Azy, dia niankohoka teo an-tongony sady niteny taminy hoe: –Raha teto Ianao, ry Tompo, dia tsy maty ny anadahiko! Nony hitan’i Jesoa fa nitomany i Maria ary nitomany koa ireo Jiosy niaraka taminy, dia niontana ny fony ka tora-kovitra Izy sady nanao hoe: –Aiza no nandevenanareo azy? Dia hoy ireo taminy: –Avia Ianao hizaha, ry Tompo! Nitomany i Jesoa, ka hoy ny Jiosy: –Akory ity haben’ny fitiavany an’i Lazara! Fa hoy kosa ny sasany tamin’izy ireo: –Efa nampahiratra ny mason’ilay jamba Izy, ka tsy hainy natao ve ny tsy hahafaty an-dralehilahy ity? Dia niontana indray ny fon’i Jesoa ka nankeo amin’ny fasana Izy. Zohy notampenana vato izany fasana izany. Dia hoy i Jesoa: –Esory ny vato! Fa i Marta, ilay anabavin’ny maty, no namaly Azy hoe: –Efa maimbo ny faty, ry Tompo, satria efatra andro izay no nandevenana azy. Ary hoy i Jesoa taminy: –Tsy efa voalazako taminao ve fa raha mino ianao, dia hahita ny voninahitr’Andriamanitra? Dia nesorin’ny olona ny vato. I Jesoa kosa nanandratra ny masony any ambony sady nanao hoe: –Ray ô, misaotra Anao Aho, satria efa nihaino Ahy Ianao. Raha Izaho, dia fantatro fa mihaino Ahy mandrakariva Ianao; fa noho ny vahoaka manodidina Ahy kosa no nilazako izany, mba hinoany fa Ianao no naniraka Ahy. Avy nilaza izany i Jesoa, dia niantso tamin’ny feo mahery hoe: –Mivoaha tao, ry Lazara! Dia niala tao ny maty, ny tongotra aman-tanana nisy fehim-paty, ary ny tava voasarona lamba. Fa hoy i Jesoa tamin’ny olona: –Vahao izy, dia avelao handeha! Maro tamin’ny Jiosy izay tonga tao amin-dry i Maria ka nahita ny zavatra nataon’i Jesoa no nino Azy. Ny sasany tamin’ireo kosa dia lasa nankany amin’ny Farisianina ka nilaza taminy ny zavatra nataon’i Jesoa. Dia namory ny Fitsarana ambony ireo lohandoha-mpisorona sy ireo Farisianina ka nanao hoe: –Inona ity ataontsika, fa manao famantarana maro iny Lehilahy iny? Raha avelantsika hanao toy izany ihany Izy, dia ho avy ny Rômanina handrava ny tempolintsika sy ny firenentsika. Ary ny anankiray tamin’izy ireo, dia i Kaiafa izay mpisorombe tamin’io taona io, no niteny taminy hoe: –Tsy mahalala na inona na inona ianareo! Tsy heverinareo akory fa tsara ho anareo raha maty ho an’ny vahoaka ny lehilahy anankiray, mba tsy haharava ny firenena manontolo! Tsy avy aminy anefa no nitenenany an’izany, fa noho izy mpisorombe tamin’io taona io no naminaniany fa i Jesoa dia ho faty ho an’ny firenena jiosy; ary tsy ho an’ny firenena jiosy ihany fa mba hanangona ho iray ny zanak’Andriamanitra efa niely. Hatramin’io andro io dia tapa-kevitra ny hamono an’i Jesoa ry zareo. Koa tsy nandehandeha an-karihary teo amin’ny Jiosy intsony i Jesoa, fa niala teo nankany amin’ny faritany akaikin’ny taniefitra, tany amin’ny tanàna atao hoe Efraîma, ary nitoetra tany niaraka tamin’ny mpianany. Efa akaiky tamin’izay ny Paska fankalàzan’ny Jiosy, ka maro ny olona avy any ambanivohitra no niakatra tany Jerosalema alohan’ny Paska mba handio tena. Dia nitady an’i Jesoa ny olona, ka raha nijanona teo an-kianjan’ny tempoly dia nifampiresaka hoe: –Ahoana no hevitrareo? Ho tonga ve Izy sa tsy ho tonga amin’ny fankalazana ny Paska? Ny lohandoha-mpisorona sy ny Farisianina kosa efa nandidy fa raha misy olona nahalala izay itoeran’i Jesoa, dia tsy maintsy mampandre mba hisamborana Azy.