Fa rehefa hitanareo mitsangana eo amin’izay tsy tokony hitsanganany «ilay mpandrava mahatsiravina» (Dan 12.11; 9.27), aoka hisaina izay mamaky izany, dia aoka handositra ho any an-tendrombohitra izay olona any Jodia*; izay ao an-tampon-trano* dia aoka tsy hidina na hiditra haka zavatra ao an-tranony; ary izay any an-tsaha dia aoka tsy hiverina haka ny akanjony. Loza ny hahazo ny bevohoka sy ny mampinono amin’izany andro izany!
Fa mivavaha ianareo mba tsy ho amin’ny ririnina izany. Fa amin’izay andro izay dia hisy fahoriana izay mbola tsy nisy toy izany hatrizay nanaovan’Andriamanitra izao tontolo izao ka mandraka izao ankehitriny izao sady tsy hisy intsony. Ary raha tsy nohafohezin’ny Tompo izany andro izany dia tsy nisy nofo ho voavonjy; fa noho ny olom-boafidy, izay nofidiny, dia nohafoheziny izany andro izany.
Amin’izany, raha toa ka misy olona milaza aminareo hoe: Indro, etỳ Kristy, na: Indro, erỳ Izy, dia aza mino izany ianareo. Fa hisy kristy sandoka sy mpaminany sandoka hitsangana ka haneho famantarana sy fahagagana hamitahany na dia ny olom-boafidy aza, raha azony atao izany. Fa mitandrema kosa ianareo; indro, efa voalazako taminareo rahateo ny zavatra rehetra.
Fa amin’izay andro izay, aorianan’izany fahoriana izany,
dia ho tonga maizina ny masoandro
ary tsy hanome ny fahazavany ny volana,
hiraraka avy eny amin’ny lanitra ny kintana
ary hohozongozonina ireo hery izay eny amin’ny lanitra.
Ary amin’izay dia ho hita ny Zanak’Olona*, avy eny amin’ny rahona amin’ny hery lehibe sy ny voninahitra. Amin’izay dia haniraka ireo anjely Izy ary hanangona ny olom-boafidiny avy amin’ny vazan-tany efatra, hatramin’ny faran’ny tany ka hatramin’ny faran’ny lanitra.
Mianara ny fanoharana ny amin’ny aviavy: Raha vao mitsiry ny rantsany ka mandravina izy dia fantatrareo fa efa akaiky ny lohataona. Dia tahaka izany koa ianareo, raha vao hitanareo fa tonga izany zavatra izany dia aoka ho fantatrareo fa efa akaiky, efa eo am-baravarana Izy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa tsy mba ho tapitra ity taranaka ity mandra-pahatongan’izany rehetra izany. Ny lanitra sy ny tany dia ho levona fa ny teniko dia tsy mba ho levona.
Fa ny amin’izany andro na ora izany dia tsy misy mahafantatra, na ny anjely any an-danitra, ary na ny Zanaka aza, afa-tsy ny Ray ihany.
Mitandrema, miambena ka mivavaha; fa tsy fantatrareo izay hiavian’ny fotoana. Izany dia tahaka ny olona nandeha hivahiny, izay nandao ny tranony ka nanome fahefana ny mpanompony, samy notolorany ny raharahany avy, ary ny mpiandry varavarana dia nasainy niambina tsara. Koa miambena ianareo fa tsy fantatrareo izay andro hiavian’ny tompon-trano, na ho hariva, na ho mamatonalina, na ho maneno akoho, na ho maraina, fandrao avy tampoka Izy ka mahita anareo matory. Ary izay lazaiko aminareo dia lazaiko amin’ny olona rehetra koa: Miambena.