Matio 25:1-13

Ary amin’izany ny fanjakan’ny lanitra dia ho tahaka ny virijiny folo izay nitondra ny fanalany ka niainga mba hitsena ny mpampakatra. Ny dimy tamin’ireo dia adala fa ny dimy kosa dia hendry. Fa nandray ny fanalany ny adala nefa tsy nitondra solika fiandry; ary ny hendry kosa dia nitondra solika tao anatin’ny fitondrana azy sy ny fanalany. Ary raha naharitra ela ny mpampakatra dia samy rendremana izy rehetra ka natory. Nefa nony misasakalina dia nisy antso hoe: Iny ny mpampakatra! Mitsangàna mba hitsena azy. Dia nitsangana ireo virijiny rehetra ireo ka samy nanamboatra ny fanalany. Dia hoy ny adala tamin’ny hendry: Mba omeo kely amin’ny solikareo izahay; fa efa ho faty ny fanalanay. Fa namaly azy ireo ny hendry hoe: Tsia, tsy ampy ho anay sy ho anareo ny anay, fa mandehana mankany amin’ny mpivarotra ka mividiana ho anareo. Nefa raha mbola lasa nividy izy ireo dia tonga ny mpampakatra, ary izay efa vonona dia niara-niditra taminy tao amin’ny fampakaram-bady dia narindrina ny varavarana. Taorianan’izany vao tonga kosa ireo virijiny sisa ka niteny hoe: Tompoko, tompoko, vohay izahay! Fa hoy izy hoe: Lazaiko aminareo marina tokoa: Tsy fantatro ianareo. Koa amin’izany miambena ianareo, fa tsy fantatrareo na ny andro na ny ora.