Daniela 2
2
Ny nofin’i Nebokadnezara voalohany
1Tamin’ny taona faharoa nanjakany dia nanonofy i Nebokadnezara ka nitebiteby sady tsy nahita tory. 2Dia nasain’ny mpanjaka nantsoina ny ombiasy, ny mpisikidy, ny mpitana ody ary ny Kaldeana mba hilaza amin’ny mpanjaka ny hevitry ny nofiny. Dia tonga ireny ka nitsangana teo anatrehan’ny mpanjaka. 3Ary hoy ny mpanjaka taminy: Nanonofy aho ka mitebiteby ta hahalala ny hevitry ny nofiko. 4Dia niteny tamin’ny mpanjaka amin’ny teny arameana ireny Kaldeana ireny hoe:
Ry mpanjaka ô, ho velona mandrakizay anie ianao! Ambarao aminay mpanomponao ny nofy dia holazainay ny heviny. 5Dia namaly ireny Kaldeana ireny ny mpanjaka hoe: Efa niloa-bava aho, fa raha tsy ampahafantarinareo ahy ny nofy sy ny heviny dia hotetitetehina ianareo ary ny tranonareo dia hatao trano fivoahana. 6Fa raha milaza ny nofy sy ny heviny kosa ianareo dia hahazo fanomezana sy valim-pitia ary voninahitra be. Koa ambarao ahy ny nofy mbamin’ny heviny. 7Dia namaly indray ireo hoe: Aoka ny mpanjaka hilaza ny nofy aminay mpanompony dia hambaranay ny heviny. 8Fa namaly ny mpanjaka hoe: Fantatro marina tokoa fa mandany andro foana ianareo satria hitanareo fa efa niloa-bava aho. 9Raha tsy hampahafantarinareo ahy ny nofy dia didim-pitsarana iray ihany no miandry anareo; fa ianareo dia miray tetika hilaza teny lainga sy arirarira foana eto anatrehako mandra-piovan’ny toe-javatra. Koa ambarao ahy ny nofy dia ho fantatro fa mahalaza ny heviny amiko tokoa ianareo. 10Dia namaly teo anatrehan’ny mpanjaka ny Kaldeana hoe: Tsy misy olona mahay milaza izany nofin’ny mpanjaka izany etỳ ambonin’ny tany; fa tsy mbola nisy mpanjaka nila zavatra toy izany tamin’ny ombiasy sy ny mpisikidy ary ny Kaldeana, na dia izay lehibe sy mahery indrindra aza. 11Sarotra ny zavatra anontanian’ny mpanjaka ka tsy misy mahay milaza izany eo anatrehan’ny mpanjaka afa-tsy ireo andriamanitra izay tsy manam-ponenana miaraka amin’ny olona.
Ambaran’Andriamanitra amin’i Daniela ny nofin’ny mpanjaka
12Dia vinitra sady tezitra dia tezitra ny mpanjaka noho izany ka nasainy naringana ny olon-kendrin’i Babilona rehetra. 13Ary navoaka ny didy nampamono ny olon-kendry; i Daniela sy ny namany koa dia mba notadiaviny hovonoina. 14Dia novalin’i Daniela tamim-pahamendrehana sy feno fahendrena i Arioka, lehiben’ny mpiambina ny mpanjaka izay efa nivoaka hamono ny olon-kendrin’i Babilona. 15Eny, hoy izy tamin’i Arioka, lehibe voatendrin’ny mpanjaka: Nahoana no dia mafy toy izany ny didy avy amin’ny mpanjaka? Dia nambaran’i Arioka tamin’i Daniela ny zava-nitranga. 16Dia niditra i Daniela ka nangataka tamin’ny mpanjaka mba hanome andro azy, fa holazainy amin’ny mpanjaka ny hevitry ny nofy. 17Ary nody tany an-tranony i Daniela ka nanambara ilay zavatra tamin’i Hanania sy i Misaela ary i Azaria namany 18mba hangatahan’ireo famindrampo amin’Andriamanitry ny lanitra ny amin’izany zavamiafina izany ka tsy haringana i Daniela sy ny namany mbamin’ny olon-kendrin’i Babilona rehetra.
19Dia naseho an’i Daniela tamin’ny fahitana tamin’ny alina ilay zavamiafina ka nisaotra an’Andriamanitry ny lanitra i Daniela. 20Hoy i Daniela:
Isaorana anie ny anaran’Andriamanitra,
hatramin’ny taloha indrindra ka ho mandrakizay!
Azy ny fahendrena sy ny hery.
21Izy no mandahatra ny andro sy ny fotoana.
Izy no manaisotra mpanjaka
sy manangana mpanjaka;
Izy no manome fahendrena ho an’ny hendry
sy fahalalana ho an’izay marani-tsaina.
22Izy no mampiseho ny zava-dalina sy miafina;
Izy no mahalala izay ao amin’ny maizina,
ary ny mazava dia mitoetra ao Aminy.
23Ianao, ry Andriamanitry ny razako ô,
no deraiko sy isaorako
satria nomenao fahendrena sy hery aho,
ary ankehitriny dia nampahafantarinao ahy izay nangatahinay taminao;
satria nampahafantarinao anay ilay nofin’ny mpanjaka.
24Ary noho izany i Daniela dia niditra nankao amin’i Arioka izay notendren’ny mpanjaka handringana ny olon-kendrin’i Babilona; eny, nandeha izy ka nilaza taminy hoe: Aza mandringana ny olon-kendrin’i Babilona; fa ento ho eo anatrehan’ny mpanjaka aho dia hambarako aminy ny hevitry ny nofiny.
Ilay sariolona manana tongotra vita amin’ny tanimanga
25Dia noentin’i Arioka haingana ho eo anatrehan’ny mpanjaka i Daniela, sady hoy izy taminy: Nahita lehilahy isan’ny babo avy any Joda aho, izay hilaza amin’ny mpanjaka ny hevitry ny nofy. 26Dia hoy ny mpanjaka tamin’i Daniela izay antsoina koa hoe Beltesazara: Moa mahay manambara amiko ny nofy izay hitako mbamin’ny heviny va ianao? 27Dia namaly teo anatrehan’ny mpanjaka i Daniela hoe: Ilay zavamiafina nanontanian’ny mpanjaka dia tsy hain’ny olon-kendry, na ny mpisikidy, na ny ombiasy, na ny mpanandro nolazaina tamin’ny mpanjaka; 28kanefa misy Andriamanitra any an-danitra, izay mampiseho zavamiafina ka mampahafantatra an’i Nebokadnezara mpanjaka izay ho tonga amin’ny ho avy. Ny nofinao sy ny fahitana hitanao teo amin’ny farafaranao dia izao: 29Ny aminao, ry mpanjaka ô, raha natory ianao, dia tonga tao an-tsainao ny amin’izay ho avy rahatrizay; ary Ilay mampiseho zavamiafina dia mampahafantatra anao izay ho avy. 30Ary izaho aza, dia tsy noho ny fahendrena ananako mihoatra noho ny olombelona rehetra tsy akory no nampisehoana tamiko ny zavamiafina, fa ny mba hampahafantarana anao mpanjaka ilay hevitra ka hahafantaranao ny eritreritry ny fonao.
31Nahita ianao, ry mpanjaka ô, fa indro nisy sariolona lehibe iray. Izany sary izany dia lehibe sady namirapiratra tsara. Nijoro teo anatrehanao izy ary ny fijery azy dia nampahatahotra. 32Ny lohan’izany sary izany dia volamena tsara, ny tratrany sy ny sandriny dia volafotsy, ny kibony sy ny feny dia varahina, 33ny ranjony dia vy ary ny tongony dia vy sy tanimanga. 34Raha nijery azy ianao dia nisy vato voaendaka nefa tsy nendahan-tanana, ary namely ilay sary teo amin’ny tongony vy sy tanimanga izany ka nahatorotoro azy. 35Dia niara-torotoro ny vy, ny tanimanga, ny varahina, ny volafotsy ary ny volamena ka tonga toy ny akofa eo am-pamoloana amin’ny fahavaratra; ary nopaohin’ny rivotra izy ka tsy nisy tany hitoerany; ary ilay vato namely ny sary dia tonga tendrombohitra lehibe nahafeno ny tany rehetra.
36Izany no nofy ary holazainay eto anatrehan’ny mpanjaka koa ny heviny.
37Ry mpanjaka ô, mpanjakan’ny mpanjaka ianao fa nomen’Andriamanitry ny lanitra fanjakana sy hery, fahaleovana sy voninahitra. 38Ny zanak’olombelona sy ny bibidia ary ny voromanidina, na aiza na aiza itoerany, dia nomeny ho eo an-tananao, ary nataony ho mpanjakan’izy rehetra ianao; koa ianao izany loha volamena izany. 39Manarakaraka anao dia hisy fanjakana hafa hitsangana, ambany noho ny anao, ary hisy fanjakana fahatelo koa izay varahina sady hanam-pahefana amin’ny tany rehetra. 40Ny fanjakana fahefatra dia ho mafy toy ny vy; fa toy ny vy manorotoro sy mahamongomongo ny zavatra rehetra, ary toy ny famakivakin’ny vy ireo rehetra ireo, dia toy izany no hamakivakiany sy hanorotoroany azy. 41Hitanao ny tongony sy ny rantsantongony, fa ny tapany dia tanimangan’ny mpanefy tanimanga, ary ny tapany vy, dia ho fanjakana mizarazara izy; nefa hisy herim-by ao aminy, satria nahita vy miharo tanimanga mbola fotaka ianao. 42Ary toy ny rantsantongony, ny tapany dia vy, ny tapany tanimanga, dia ho toy izany ny fanjakana, ny tapany dia ho mafy, ary ny tapany dia ho malemy. 43Toy ny nahitanao ny vy miharo tanimanga mbola fotaka, dia toy izany no hiharoany amin’ny taranak’olombelona: Nefa tsy hitambatra izy, toy ny tsy fetezan’ny vy miharo amin’ny tanimanga. 44Ary amin’ny andron’ireo mpanjaka ireo, Andriamanitry ny lanitra dia hanorina fanjakana tsy ho rava mandrakizay; tsy havela ho an’olon-kafa io fanjakana io, fa ireo fanjakana rehetra ireo dia hotorotoroiny sy holevoniny, nefa izy kosa dia hitoetra mandrakizay. 45Fa toy ilay nahitanao ny vato nendahina tamin’ny tendrombohitra, nefa tsy nendahan-tanana, sy ny nanorotoroany ny vy sy ny varahina, ny tanimanga, ny volafotsy ary ny volamena, dia ampahafantarin’Andriamanitra lehibe ny mpanjaka ny amin’ny zavatra ho avy rahatrizay. Marina ny nofy, ary azo antoka ny fanazavana azy.
46Dia niankohoka teo anatrehan’i Daniela i Nebokadnezara mpanjaka ary nampanolotra fanatitra sy hanitra mani-pofona ho azy. 47Ary hoy ny mpanjaka tamin’i Daniela: Marina tokoa fa Andriamanitrareo dia Andriamanitry ny andriamanitra sy Tompon’ny mpanjaka ary mpampiseho zavamiafina ka nahay nampiseho izany zavamiafina izany ianao. 48Ary tamin’izay ny mpanjaka dia nanandratra an’i Daniela ho lehibe ka nanome azy zavatra maro sady lehibe ary nanendry azy ho mpanapaka ny faritanin’i Babilona manontolo sy ho lehiben’ny mpanapaka ny olon-kendrin’i Babilona rehetra. 49Dia nangataka tamin’ny mpanjaka i Daniela mba hanendreny an’i Sadraka sy i Mesaka ary i Abed-Nego ho tonian’ny raharahan’ny faritanin’i Babilona. Ary i Daniela kosa dia teo am-bavahadin’ny mpanjaka.
Voafantina amin'izao fotoana izao:
Daniela 2: MRV
Asongadina
Hizara
Dika mitovy
Tianao hovoatahiry amin'ireo fitaovana ampiasainao rehetra ve ireo nasongadina? Hisoratra na Hiditra
© La Société Biblique Malgache 2011