Genesisy 9
9
Ny fanekena nataon’Andriamanitra tamin’i Noa
1Nitahy an’i Noa sy ny zanany Andriamanitra ka niteny hoe: Maroa fara sy mihabetsaha ary mamenoa ny tany. 2Hanan-tahotra sy hihorohoro aminareo ny bibidia rehetra sy ny voromanidina rehetra; ireny mbamin’izay rehetra mandady na mikisaka amin’ny tany sy ny hazandrano rehetra ao amin’ny ranomasina dia efa natolotra ho eo an-tananareo. 3Ny biby mihetsiketsika rehetra izay miaina dia ho fihinanareo; omeko anareo toy ny zava-maitso koa izy rehetra. 4Kanefa ny nofo izay mbola misy aina, dia ny rany izany, no aza haninareo. 5Fa hampamoahiko kosa ny ranareo satria ainareo izany; eo amin’ny tanan’ny mananaina rehetra no hampamoahako azy; ary eo amin’ny tanan’ny olona, dia eo amin’ny tanan’ny olona tsirairay, no hampamoahiko ny ain’ny olona.
6Izay mandatsaka ny ran’olona
dia mba halatsak’olona kosa ny rany,
satria tahaka ny endrik’Andriamanitra
no nanaovany ny olona.
7Koa ny aminareo dia maroa fara sy mihabetsaha;
aoka ho marobe eny ambonin’ny tany ianareo ary mihabetsaha eny.
8Ary Andriamanitra mbola niteny tamin’i Noa sy tamin’ireo zanany izay niaraka taminy hoe: 9Raha ny Amiko dia indro, manorina ny fanekeko aminareo sy amin’ny taranakareo handimby anareo Aho, 10ary amin’ny zavamananaina rehetra eo aminareo, na ny vorona na ny biby fiompy na ny bibidia rehetra eo aminareo, izay rehetra nivoaka avy tao anatin’ny sambofiara, dia ny biby samihafa rehetra. 11Dia aoriko ny fanekeko aminareo ka tsy haringako amin’ny safodrano intsony ny nofo rehetra, ary tsy hisy safodrano hanimba ny tany intsony. 12Ary hoy ihany Andriamanitra: Izao no famantarana ny fanekena izay ataoko Amiko sy aminareo mbamin’ny zavamananaina rehetra eo aminareo hatramin’ny taranaka fara aman-dimby: 13Ny avako dia apetrako eo amin’ny rahona ho famantarana ny fanekena Amiko sy amin’ny tany. 14Rehefa mampiangona rahona eo ambonin’ny tany Aho ka hita eo amin’ny rahona ny avana 15dia hotsarovako ny fanekeko izay Amiko sy aminareo mbamin’ny zavamananaina, dia ny nofo rehetra; tsy hisy safodrano handringana ny nofo rehetra intsony. 16Ho eo amin’ny rahona ny avana; hitsinjo azy Aho mba hahatsiarovako ny fanekena mandrakizay izay amin’Andriamanitra sy amin’ny zavamananaina rehetra, dia ny nofo rehetra ambonin’ny tany. 17Ary hoy Andriamanitra tamin’i Noa: Izany no famantarana ny fanekena izay naoriko Amiko sy amin’ny nofo rehetra etỳ ambonin’ny tany.
Izy telo mirahalahy zanak’i Noa
18Ny zanakalahin’i Noa nivoaka avy tamin’ny sambofiara dia i Sema sy i Hama ary i Jafeta. I Hama no rain’i Kanana. 19Ireo telo lahy ireo no zanak’i Noa. Avy tamin’ireo no nielezan’ny olona tetỳ ambonin’ny tany rehetra.
20Ary tonga mpamboly i Noa ka namboly voaloboka. 21Ary nisotro divay izy ka mamo; dia nanary lamba izy ka nitanjaka tao anatin’ny tranolainy. 22Ary hitan’i Hama, rain’i Kanana, ny fitanjahan’ny rainy ka nambarany tamin’ny rahalahiny roa lahy teo ivelany izany. 23Fa naka lamba i Sema sy i Jafeta ka noentin’izy mirahalahy teo an-tsorony io, ary nanao dia mianòtra izy ka nandrakotra ny fitanjahan’ny rainy; ary ny tavany dia tsy nanatrika ka tsy hitany ny fitanjahan’ny rainy. 24Dia nahatsiaro i Noa rehefa afaka ny hamamoany ka nahafantatra izay nataon’ny zanany faralahy taminy. 25Dia hoy izy:
Ho voaozona anie i Kanana!
Ho tena mpanompon’ny rahalahiny anie izy!
26Ary hoy koa izy:
Isaorana anie NY TOMPO, Andriamanitr’i Sema,
ary aoka i Kanana ho mpanompony!
27Hataon’Andriamanitra malalaka anie ny toeran’i Jafeta#9.27 Jafeta: Fahalalahana.,
aoka honina ao an-dain’i Sema izy#9.27 Na: Izy.;
ary aoka i Kanana ho mpanompony!
28Ny andro niainan’i Noa taorianan’ny safodrano dia dimampolo sy telonjato taona. 29Ary ny andro rehetra niainan’i Noa dia dimampolo sy sivinjato taona; dia maty izy.
Baiboly Protestanta Malagasy © Malagasy Bible Society, 2011.