मर्कूस 5
5
धेर भूत लागल मनैया चोखैलक
मत्ती ८:२८-३४; लूका ८:२६-३९
1येशू ओ चेलावँ गालील समुद्रक उपार गेरासेनस कना क्षेत्रम पुग्ल। 2येशू लाऊमसे उत्रटीकि धेर भूत लागल एकठो मनैया मुवल मनै गर्ना ठाउँमसे उहाँह भ्याँट कर निक्रल। 3ऊ मनैन गर्ना गर्य#५:३ गर्या कलक प्राकृतिक ड्वान्डर, या पर्वत्वम बराबरा पत्थ्रा खोल्क बनाइल क्वाठा रह, जहाँम मुवल मनैन ढरँट्। केल रना ठाउँम बैठ। ओहीह सिक्रीले फे कुई बान्ध नैस्याक। 4वाकर हाँठ-ग्वारा धेर फ्यारा सिक्रीले बाहान्गैल् रल्हस। उहफे उ मनैया सिक्रीह टुर्क छाङछिङ पारदेह। ओहीह बाहान्क अधीनम ढरुइया कुई नैरह। 5ऊ रातदिन अपन्हे आपनम पत्थ्रले मार्क घाउ कराए, ओ गर्य केल रहल ठाउँ ओ पक्खोम चिल्लैटी घुम।
6उ मनैया येशूह दूरसे द्याखल, त दगुर्टी जाक उहाँक पाउ परल। 7ऊ चिल्लैटी कहल, “महान परमेश्वरक छावा, येशू! अप्न हमन काजे सँताइटी? परमेश्वरक नाउँ लेक मै बिन्ती करटुँ कि महीह दुःख जिन दी” 8काकरकि येशू उ भूत्वह आघहेँ कैरख्लह, “टैँ भूत्वा, वाकरमसे निकर!”
9येशू ओहीह पुछ्ल, “ट्वार नाउँ का हो?” उ जवाफ देहल, “म्वार नाउँ ‘सेना’ हो, काकरकि यी मनैयह हम्र बहुट्ट जन लागरली।” 10तबदोस्र उ भूत्वा “हमन यी इलाकमसे जिन निक्राइ” कैक येशूसे घरीघरी बिन्ती करल।
11ओठे लग्घ पक्खोम एकठो बरा बगाल सुवर चह्रटलह। 12उ भूत “हमन उह सुरिन्हकम जाइदी” कैक बिन्ती कर्ल। 13येशू हुँकन अनुमति देल। भूत उ मनैयकमसे निकर्क सुरिन्हकम गैल। तब लगभग दुइ हजार सुवर पख्वमसे ढनमनैटी समुद्रम गिर्ल ओ बुर्क मुगैल।
14यी देख्क उ सुवर चह्रुइयन ओठेसे भाग्क गैल ओ यी बात सहर ओ आसपासक इलाकम फैलैल। तब धेर मनै का होरहल कैक ह्यार अइल। 15हुँक्र येशूकठे अइल त, पैल्ह हजारौँ भूत लागल मनैयह चोखाइल देख्ल, काजेकलसे वाकर दिमाग ठीक होरलहस, ओ लुगा लगाक ओठे बैठल रह। यी देख्क हुँक्र डरैल।
16ओहीह ओ सुरिन का होरलहन कैक देखुइया मनै उ घटनक बारेम सबजन्हकठे बट्वादेल। 17तब मनै येशूह “अप्न हमार इलाका छोर्क चल्जाई” कैक बिन्ती करलग्ल।
18येशू लाऊम चिउह्रलग्ल त, पैल्ह हजारौँ भूत लागल मनैया येशूसे बिन्ती करल, “महीह अप्नकसँग लैजाई।”
19तर येशू कल, “म्वारसँग आइलसे बेन, आपन घर जाओ, ओ टुँहीन दया देखाक टुँहार लाग प्रभुक करल महान कामक बारेम आपन मनैन सुनाओ।”
20तब उ मनैया दश सहरक#५:२० दश सहर: दश सहर कलक ग्रीक भाषम “डेकापोलिस” हो। क्षेत्रम जाक येशूक करल कामक प्रचार करलागल, ओ वाकर बात सुनुइया सबजन अचम्म मन्ल।
मुवल लौँर्या ओ बेराम महिला
मत्ती ९:१८-२६; लूका ८:४०-५६
21येशू ओ चेलावँ फेदोस्र गालील समुद्रक उपार गैल। तब ढिक्वम मनैन्हक भीड उहाँक आञ्जरपाञ्जर जम्मा हुइल्। 22उहब्याला याइरस नाउँ रहल सभाघरक शासक अइल। येशूह देख्ल त, उहाँक पाउ पर्टी 23ऊ जोड्दार बिन्ती करलग्ल, “प्रभु, म्वार छुटीमुटि छाई मुवमुव करटा। अप्न आक वाकरम हाँठ केल ढैदेबी कलसे, ऊ बच्नेबा।” 24तब येशू याइरसकसँग गैल।
मनैन्हक भीड फे सक्कुओर्से ढकेलिकढकेला कर्टी उहाँकसँगसँग गैल्। 25मनैन्हक भीडम एकठो जन्नीमनैया रलही। हुँकहार मैन्हावारी बिगरक रगत बहटी रना समस्या हुइलक बाह्र वर्ष होरलहीन। 26ऊ बर्षौंसे धेर बैदावन देखारख्लही। हुँक्र धेर दुःख देना काम बाहेक और कुछु नैकर्लरलह। ऊ आपनठे रहल सक्कु धनसम्पत्ति खर्च कैरख्लही। तर मजा हुइना त कहाँ हो कहाँ, हुँकहार उ समस्या झन्-झन् बहर्टी गैरलहन। 27उ जन्नीमनैया येशूक विषयम सुन्रख्लही, उहओर्से मनैन्हक भीडम खुस्टटी येशूक पाछ पुग्ली ओ उहाँक लुगा छुली, 28काजेकलसे “उहाँक लुगऽ केल छुवम, त मै चोखाजैम” कैक सोँचरख्लही। 29छुटीकि हुँकहार रगत बह छोर्लिन् ओ आपन घिनाहुन समस्यमसे चोखाइल अनुभव कर्ली।
30तबहेँ येशू आपनमसे शक्ति निक्रलक थाहाँ पाडर्ल, ओ मनैन्हकओर घुम्क कल, “म्वार लुगा के छुवल् हँ?”
31चेलावँ उहाँह कल, “मनैन्हक भीड ढकेलिकढकेला करँट् त अप्न देख्टीबाटी। उहफे, ‘महीह के छुवल’ कैक कठी?”
32“महीह छुउइया के हो?” कैक येशू सक्कुओर हेर्टीरल। 33अप्न चोखाइल बात थाहाँ पैलक, उ जन्नीमनैया येशूक पाउ पर्ली ओ डरले लग्लगैटी आपनम हुइल् सक्कु बात बट्वादेली। 34तब येशू हुँकहीन कल, “बाबु, टुँहार विश्वासले टुँ चोखारलो, मजासे जाओ। टुँ आबसे यी र्वागले दुःख नैपैबो।”
35येशू उ जन्नीमनैयसे बट्वैटीरलह त, याइरसक घरसे मनै खबर लेक आगैल। हुँक्र याइरसह कल, “अप्नक छाई त ओरागैल्। आब गुरुजीह काकर दुःख देना?”
36तर येशू हुँकन्हक बातक मतलब नैकैक याइरसह कल, “जिन डराओ, म्वारम विश्वास कर्लरहो।”
37तब येशू पत्रुस, याकूब ओ हुँकहार भैया यूहन्नह केल लेक याइरसकसँग गैल, और किहुह फे जाइ नैदेल। 38उहाँहुँक्र याइरसक घर पुग्ल त, मनै रुवाबासी करटलह। 39उहाँ भित्तर जाक कल, “टुह्र काकर रुवाबासी करटो? बाबु मुवल नैहो,#५:३९ मुवल नैहो: लौँर्या मुवल बा कैक येशूह थाहाँ रलहन। तर मुवल कलक येशूक लाग सुतल बराबर केल हो, काजेकलसे येशू मुवल मनैन जियाइसेक्ठ। यी त सुतल बा।” 40तर मनै उहाँक बात हाँसिम उरादेल।
तब येशू हुँकन बाहर निक्राक उ लौँर्यक डाई-बाबा ओ आपनसँग रहल तीनेउ चेलन लेक लौँर्यकठे गैल। 41येशू उ लौँर्यक हाँठ पकर्क आपन भाषम कल, “तालिता कूमी।” याकर अर्थ हो, “बाबु, मै टोहीह कहटुँ, उठ्।” 42तबहेँ उ बाह्र वर्षक लौँर्या उठल ओ यहँरउहँर न्याङ्गलागल। यी देख्क हुँक्र अचम्म मन्ल। 43येशू हुँकन् यी विषयम, “किहुसे जिन बटोइहो,” कैक कर्रा आज्ञा देल। तब येशू हुँकन कल, “लौँरेह कुछुकुछु खाइक लाग देओ।”#५:४३ जब-जब येशू गालील क्षेत्रम अचम्म-अचम्मक काम कर्ल, तब-तब उहाँ आपन करल काम “किहुसे जिन बटोइहो” कैक कर्रा आज्ञा देल। काकरकि उहाँक करल उ काम फैललसे, धार्मिक अगुवाहुँक्र चारिओर्से उहाँक विरोधम उठुइयारलह, ओ उहाँक करपर्ना और कामम बाधा पुग्ना धेर सम्भावना रह (मर्कूस ७:३६ हेर्क तुलना करी। मर्कूस ८:३०, ९:९ फे हेरी)।
© 2020, Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.