Матай 9
9
Иса Капарнаумда паралич сокканды савартады
1Иса, кайыкка минип, коьл мен артына Оьзи яшайтаган шахарга кайтты. 2Бир неше аьдем Ога паралич соккан, тоьсекте яткан маразлыды аькелди. Иса олардынъ Ога ынанувларын коьрип, паралич сокканга: «Коркпа, балам! Куьналарынъ кеширилген!» – деди.
3Сол вакытта дин аьлимлери ишлериннен: «Бу Аьдем ассылык этеди!» – деп, ойландылар.
4Иса, олардынъ ойларын билип: «Сондай яман ойлар акылынъызга кайдан келеди? 5Не зат енъил айтпага: „Куьналарынъ кеширилген“, яде „Тур да юр“? 6Мине солай, сиз билмеге керексиз: Аьдем Улынынъ ер юзинде куьналарды кеширмеге де куваты бар». А паралич сокканга бурылды да: «Тур, тоьсегинъди ал да уьйинъе кайт!» – деди. 7Аьдем, турып, уьйине кайтты. 8Муны коьрген халк, сейирге калып, сондай куватты аьдемлерге берген Аллады данъклады.
Матай Исадынъ сокталарына косылады
9Иса, соннан кетеятырып, ясак йыйылатаган ерде олтырган Матай деген аьдемди коьрди. «Меним ызымнан кел», – деди ога Иса. Матай турды да Онынъ ызыннан барды.
10Сонъында, Иса сокталары ман Матайдынъ уьйинде ас ишип турганда, коьп ясакшылар эм баска «куьналылар» да оларга косылдылар. 11Парисейлер сол затты коьргенде, Исадынъ сокталарыннан сорастырып басладылар: «Устазынъыз неге ясакшылар эм куьналылар ман бирге ас ишеди?»
12Иса оны эситкенде, оларга: «Савлыгы болганларга тувыл, а маразлыларга эмлевши керек. 13Барып, „Языксынувды излеймен, тек курман этуьвди тувыл“ дегеннинъ маьнесин уьйренинъиз. Мен туврашыл деп саналганларды тувыл, а куьналыларды (тевбеге) шакырмага келгенмен», – деди.
Ораза акында сорав
14Оннан сонъ Яхъядынъ сокталары келдилер де сорадылар: «Биз эм парисейлер ораза тутамыз, а Сенинъ сокталарынъ неге тутпайдылар?»
15Иса оларга: «Киев тенълерининъ касында турганда, онынъ тойында олар мыдах боларма? Ама киевди олардынъ арасыннан айыраяк куьн де келеек, сонда олар ораза тутаяклар. 16Эш бирев де эски кийимине янъы кумаштан ямав ямамайды. Ол кумаш кийимнен йыртылып кетер, тесик тагы да яман болар. 17Эш бирев де яс шагырды эски тулыкларга куймайды. Куйса, тулыклар тесилер, шагыр да агар, тулыклар да аьлек болар. Йок, яс шагырды янъы тулыкка куядылар, сонда олар экеви де сакланар», – деп яваплады.
Иса кызды тирилтеди, хатынды савартады
18Иса энди де соьйлеп туратаган вакытта, бир басшы ювыклап келип, Исадынъ аягына йыгылды. «Меним кызым мине соьле оьлди, ама Сен келип, ога колынъды бир салсанъ, ол тирилер», – деди. 19Иса турды да оны ман бирге кетти. Сокталары онынъ артыннан бардылар.
20Сол заманда Исадынъ артыннан он эки йылдан бери кан тасувдан кыйналатаган хатын етти, колын Онынъ абасынынъ этегине тийгистти де: 21«Эгер Онынъ абасына да тийсем, сав болаякпан», – деп ойланды. 22Иса бурылды да, оны коьрип: «Таьвекеллен, кызым, – деди Ол, – иманынъ сени куткарды». Хатын сол саьатлей ок сав болды.
23Иса басшыдынъ уьйине келгенде, сыбызгышыларды эм шавшувлы аьдемлер куьбин коьрди. 24«Шыгынъыз, кыз бала оьлмеген, тек уйклайды», – деди Ол. Ога куьлип койдылар. 25Аьдемлерди уьйден кыстап шыгарганда, Иса кыз болган боьлмеге кирди, кыздынъ колыннан ыслады эм ол турды. 26Мунынъ хабары баьри тоьгерек якка яйылды.
Эки сокыр ман бир сакавдынъ сав болувы
27Иса оннан шыгып бараятырганда, Онынъ артыннан эки сокыр иерип кышкырды: «Даут Улы, бизди языксын!» 28Иса уьйге кайтты, сокырлар Ога ювыкластылар. Иса олардан: «Меним сизге ярдам этеегиме ынанасызба?» – деп сорады. «Аьше, Бийимиз!» – дедилер олар.
29Сонда Иса, олардынъ коьзлерине колын тийгистип, айтты: «Сиз кайтип ынанатаган болсанъыз, соьйтип болсын». 30Олардынъ коьзлери сол саьатлей ашылды. Иса оларга каты буйырып: «Коьринъиз, эш бирев де муны билмесин», – деди. 31Олар болса барып, Исадынъ акында сол ердинъ баьри якларына хабар яйдылар.
32Иса шыгаятырганда, Ога йинли эм сакав аьдемди аькелдилер. 33Йин кувылганда, сакав соьйлеп баслады. Аьдемлер сейирсинип: «Ва, Исраилде сосыга усаган эш бир зат та коьрилмеген», – дедилер.
34А парисейлер: «Ол йинлерди йин басшысынынъ куьши мен кувады», – дедилер.
Койшысыз койлар
35Иса, баьри болган шахарлар ман авыллардан оьте барып, синагогларда окытты, Алла Патшалыгынынъ акында Ийги Хабарды яйып юрди эм туьрли авырувлардан эм сакатлыклардан аьдемлерди савартты. 36Аьдемлер куьплерин коьрип, Онынъ яны авырды, неге десе олар азапланган эм, койшысыз койлардай, шашылып айлана эдилер. 37Ол Оьзининъ сокталарына: «Аслык онъыслы, а исшилер аз. 38Сога коьре аслык Иесиннен онъысына исшилер йибермеге тиленъиз», – деди.
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
