I Versetti Biblici più popolari da Lúcas 17

Condividi

Agus duḃairt sé leis: Éiriġ, imṫiġ: óir rinne do ċreideaṁ slán ṫú.

Agus má ċionntuiġeann sé i d’aġaiḋ seaċt n-uaire san lá, agus é tionntóḋ ṫar ais ċugat seaċt n-uaire san lá, ag ráḋ: Tá aiṫreaċas orm: taḃair maiṫeaṁnas dó.

Agus nuair ba léir do ḋuine acu go raiḃ sé glanta, ṫáinic sé ṫar ais, ag taḃairt ġlóire do Ḋia de ġuṫ árd, Agus ċaiṫ sé é féin ar a aġaiḋ ag a ċosa, ag taḃairt ḃuiḋeaċais; agus ba Samáiriteánaċ an fear seo.

Taḃairigiḋ aire díḃ féin: Má ċionntuiġeann do ḃráṫair i d’aġaiḋ, taḃair aċṁusán dó, agus má ġní sé aiṫriġe, taḃair maiṫeaṁnas dó.

Agus d’ḟreagair Íosa, agus duḃairt: An é nár glanaḋ deiċneaḃar? Agus cá ḃfuil an naonḃar?

Agus duḃairt an Tiġearna: Má ḃíonn creideaṁ agaiḃ mar ġráinnín de ṡíol ṁustáird, agus ráḋ leis an ċrann ṁaoilḋearg seo: Tógtar as do ḟréaṁaċa agus cuirtear san ḟairrge ṫú, béiḋ sé uṁal díḃ.

Cibé a iarrfas a anam a ṡáḃáil, caillfiḋ sé é, agus cibé a ċaillfeas é, congḃóċaiḋ sé beo é.

Agus duḃairt sé le n-a ḋeisciobail: Ní féidir gan scainnéil a ṫeaċt; aċt is mairg do’n té tré n-a dtig siad. B’ḟeárr dó dá gcuirtí bró fá n-a ṁuinéal agus go dteilgṫí san ḟairrge é, ná go dtaḃaraḋ sé scainneal do ċionn de na rudaí beaga seo.

Agus mar a ṫárla i laeṫe Naoi, is aṁlaiḋ fosta a ḃéas i laeṫe Ṁic an Duine: Ḃí siad ag iṫe agus ag ól, ag pósaḋ ban agus ġá dtaḃairt lé pósaḋ, go dtí an lá ina ndeaċaiḋ Naoi isteaċ san airc, agus go dtáinic an díle gur scrios sí iad uilig.