Matfei 4
4
Sattan muanittelou Iisussua
(Mark. 1:12-13; Luk. 4:1-13)
1Sit Hengi vedi Iisussua elämättömäh muah pahalazen muaniteltavakse. 2Sie Iisus pyhitti n՚ellikymmen päiviä da n՚ellikymmen yödy, i jälles sidä Hänele rodih n՚älgy. 3Sit muanittelii tuli Hänen luo da sanoi: «Ku kerran olet Jumalan Poigu, ga käske nämile kivile muuttuo leiväkse.» 4No Iisus vastai: «Pyhis Kirjutuksis on sanottu: ‘Ei ristikanzu elä vai yhtel leiväl, a eläy joga sanal, kudai on lähtenyh Jumalan suus.’» 5Sit pahalaine vedi Händy pyhäh linnah i seizatti jumalankoin levole, kaikis korgiembale kohtale. 6Häi sanoi Iisusale: «Ku kerran olet Jumalan Poigu, ga hyppiä alah. Onhäi Pyhis Kirjutuksis sanottu: ‘Häi andau sinuh niškoi käskyn anheliloile. Hyö kannetah sinuu käzil, ku et satattas jalgua kiveh.’» 7Iisus vastai sattanale: «Vie on kirjutettu: ‘Älä opi Ižändän, sinun Jumalan mielii.’» 8Vie pahalaine vedi Iisussua ylen korgiele mäile, ozutti Hänele muailman kai muat da niilöin bohattuon 9i sanoi: «Kaiken tämän minä annan sinule, ku heittynet polvilleh minun edeh da kumardannettos minule.» 10Sit Iisus sanoi hänele: «Mene iäre, sattan! Onhäi Pyhis Kirjutuksis sanottu: ‘Ižändäle, sinun Jumalale, pidäy sinul kumarduakseh i vai Hänele sluužie.’» 11Sit pahalaine jätti Iisusan, i Hänen luo tuldih anhelit da piettih Hänes huoli.
Iisus siirdyy Galileih
(Mark. 1:14-15; Luk. 4:14-15)
12Konzu Iisus kuuli, Iivan Ristijiä otettih kiini, Häi lähti Galilein muah. 13Sie Häi ei jiännyh Nazariettah, a meni ielleh da azetui elämäh Kapernaumah, kudai oli Galileinjärven rannal Zebulonan da Naftalien heimoloin mual. 14Häi meni sinne sikse, ku stuanittazihes Jumalan iänenkandajan Isaijan sanat:
15– Zebulonan da Naftalien mua meridorogal,
Jordanan tagaine mua, vierasmualazien Galilei –
16rahvas, kudamat ollah pimies, nähtäh suuri valgei.
Niilöile, ket eletäh kuolendan hämäris, tulou valgei.
17Täs lähtijen Iisus rubei sanelemah nenga: «Hylläkkiä riähkät da kiännykkiä Jumalan puoleh; Taivahallizen valdu on lähäl!»
Iisusan enzimäzet opastujat
(Mark. 1:16-20; Luk. 5:1-11)
18Galileinjärven randua myöte astujes, Iisus nägi verkuo järveh laskemas kahtu vellesty, Simonua, kudamua sanotah vie Pedrikse, da Andreidu. Hyö oldih kalastajat. 19Iisus sanoi heile: «Astukkua minule jälles. Minä luajin teis ristikanzoin pyydäjii.» 20Sil sanal hyö jätettih verkot da lähtiettih Hänele jälles. 21Palazen astuhuu, Häi nägi toizii kahtu vellesty, Zevedein poigii Juakoidu da Iivanua. Hyö sellitettih verkoloi venehes Zevedei-tuattahke. Iisus kučui heidygi. 22Hyö kerras jätettih veneh dai tuatto da lähtiettih Hänele jälles.
Iisusan nimi rodieu kuulužu
(Luk. 6:17-19)
23Iisus käveli sit kaiken Galilein da opasti sen lohkon sinagougis, saneli hyviä viestii Taivahallizen valdah näh, piästi rahvastu kaikenjyttymis voimattomuksis da vaivois. 24Siepäi uudizet Häneh näh levittih kogo Siirien muahgi. Hänen luo tuodih kaikkii voimattomii, kaikkii, kedä muokattih mittumattahto tavvit da vaivat, kaikkii karuloin valdah puuttunuzii, langeilijoi da hullattuloi, i Häi piästi heidy. 25Hänele jälles astui suuri rahvasjoukko. Hyö tuldih Galileispäi, Dekapolisaspäi, Jerusalimaspäi, Juudiespäi da Jordanjoven toizel puolelpäi.
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
Matfei 4: LIVVI
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003