Hosea 11
11
1Pan oedd Israel yn llanc y cerais ef,
A gelwais ar fy mab o’r Aifft.
2Fel y galwn arnynt,
Felly yr aent o’m gŵydd;#11:2 Fel y galwn arnynt, Felly yr aent o’m gŵydd; Felly LXX; Heb. Fel y galwent… o’u gŵydd;
Aberthent i’r Baalim,
Ac arogldarthent i’r delwau.
3Myfi hefyd a ddysgodd i Effraim gerdded,
Cymerais hwynt yn fy mreichiau,#11:3 Cymerais hwynt yn fy mreichiau, Felly LXX; Heb. Cymerodd hwynt yn ei freichiau,
Ond ni wybuant imi eu hiacháu.
4Tynnais hwynt â rheffynnau dyn, â rhwymau cariad,
A bûm iddynt fel rhai’n codi’r iau ar eu bochgernau,
Tueddais hefyd ato, porthais ef.
5Ni ddychwel i wlad yr Aifft,
Ond Asyria fydd ei frenin,
Canys gwrthodasant ddychwelyd.
6A chwyrnella cleddyf yn eu dinasoedd,
A difetha ei farrau,
Ac fe’u hŷs oherwydd eu cynghorion.
7Ac y mae fy mhobl ar fedr gwrthgilio oddiwrthyf;
Bu galw arnynt hefyd at i fyny,
Ni ellid eu cyfodi ddim.
8Pa fodd y’th roddaf i fyny Effraim?
A’th draddodi, Israel?
Pa fodd y’th roddaf i fyny fel Adma?
A’th osod fel Seboim?
Trodd fy nghalon ynof,
Cynhesodd fy nhosturiaethau ynghyd.
9Ni weithredaf angerdd fy nigllonedd,
Na dychwelyd i ddinistrio Effraim;
Canys Duw wyf fi ac nid dyn,
Y Sanct yn dy ganol,
Ac ni ddeuaf mewn cyffro.
10Ânt ar ol Iafe,
Fe rua fel llew,
Canys rhua ef,
A daw meibion o’r môr dan grynu,
11Deuant dan grynu fel aderyn o’r Aifft,
Ac fel colomen o wlad Asyria,
A pharaf iddynt breswylio yn eu tai, medd Iafe.
12Amgylchodd Effraim fi â thwyll,
A Thŷ Israel â brad;
Ond y mae Iwda yn crwydro eto gyda Duw,
Ac yn ffyddlon gyda phethau sanctaidd.#11:12 phethau sanctaidd. Neu Y’r Sanct.
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
Hosea 11: CUG
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
© Urdd y Graddedigion, Prifysgol Cymru 1945
© Guild of Graduates, University of Wales 1945