Amaokwu Akwụkwọ Nsọ Ndị Ama Ama siteré na Matfei 13

Kesaa

A kylvö hyväh muah ozuttau ristikanzua, kudai kuulou sanan da ellendäy sen. Nämä ristikanzat tuvvah hyvä uudine: kudai sada, kudai kuuzikymmen, kudai kolmekymmen jyviä.»

Kylvö ohtoikkoh on se, ken kuulou sanan, no tämän muailman huolet da eloloin suvaičendu salvatah hänes se sana, i häi ei voi tuvva andimii.

Ainos, ku kentahto kuulou sanelendan Taivahallizen valdah näh, no ei ellendä sidä, tulou sattan da koppuau sen, mi hänen sydämeh oli kylvetty. Täh niškoi on pagin dorogupieleh kylvetys siemenes.

Kylvö kivikkökohtah on se, ken sanan kuultuu kerras ottau sen vastah hyväs mieles. No hänes ei ole juurdu ičes, sendäh häi kestäy vai kodvazen, a ku ruvetah ahtistamah libo painamah sanan täh, sit häi kerras hylgiäy sen sanan.

«Taivahallizen valdu on nengoine: Mies löydi pellos elotukun, kudai oli peitetty sinne. Häi peitti sen järilleh sinne, hyväs mieles meni da möi kai, midä hänel oli, da osti sen pellon.

No erähät jyvis kirvottih hyväh muah da annettih sualis, kudai sada, kudai kuuzikymmen, kudai kolmekymmen jyviä.

Anna net kazvetah yhtes leikkuandah suate. Konzu se aigu tulou, minä sanon leikkuajile: Keräkkiä enzimäi pahat heinät da sivokkua tukkuloih poltettavakse. A nižut kabrastakkua minun aittah.’»