Ayat-ayat Alkitab Ternama dari Матто* 27

Berbagi

Қариби соати сеюм Исо бо овози баланд дод зада гуфт: «Элӣ! Элӣ! Лама сабақтанӣ?!», яъне «Эй Худои Ман! Эй Худои Ман! Чаро Маро тарк кардӣ?!»

Дар он лаҳза пардае, ки ҷойи муқаддастарини маъбади Худоро ҷудо мекард, аз боло то пойинаш дарида, ду пора шуд. Замин ба ҷунбиш омаду сангҳо пора шуданд. Қабрҳо кушода шуданду ҷасадҳои бисёр муқаддасон зинда гаштанд.

Исо бори дигар бо овози баланд дод зада ҷон дод.

Вақте ки як сардори лашкар ва ҳамроҳонаш, ки Исоро назорат мекарданд, заминҷунбию дигар ҳодисаҳоро диданд, сахт тарсида гуфтанд, ки Исо дар ҳақиқат Писари Худо будааст.

Нисфирӯзӣ буд, ки тамоми рӯйи заминро торикӣ фаро гирифт ва се соат давом ёфт.

Пилотус боз аз онҳо пурсид: «Пас, бо Исое, ки Ӯро Масеҳ меноманд, чӣ кор кунам?» Ҳамаи онҳо ҷавоб доданд: «Ӯро мехкӯб кунед!» Лекин Пилотус савол дода гуфт: «Чаро? Охир Ӯ чӣ бадие кардааст?» Мардум бошанд, боз баландтар фарёд заданд: «Бигзор Ӯ ба салиб мехкӯб карда шавад!»