Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Ахия 10-ից

Կիսվել

Гудучу жаланда урлар, ёлтюрюр эм жояр ючюн келеди; Мен а адамланы жашаулары болур ючюн эм жашаулары артыгъы бла болур ючюн келгенме.

Мен огъурлу сюрюучюме. Огъурлу сюрюучю къойла ючюн кесини жанын береди.

Мени къойларым Мени ауазыма тынгылайдыла, Мен аланы таныйма, ала да Мени ызымдан келедиле.

Мен алагъа ёмюрлюк жашау береме, ала ёмюрде да жоюллукъ тюйюлдюле. Мени къолумдан аланы бир киши да сыйыраллыкъ тюйюлдю.

Мен эшикме. Мени юсюм бла ким кирсе да, ол къутхарыллыкъды, кирген да, чыкъгъан да этерикди, отлау да табарыкъды.

Мен огъурлу сюрюучюме. Меникилени таныйма, Меникиле да Мени таныйдыла.

Аланы Манга берген Атам барындан да уллуду, бир киши да аланы Мени Атамы къолундан сыйыраллыкъ тюйюлдю. Мен бла Ата бирбиз», – деп жууап этди.

Ата Мени таныгъаны кибик, Мен да Атаны таныйма, жанымы да къойла ючюн береме.

Жанымы Менден бир киши да сыйырмайды, алай а аны Мен Кесим береме; аны берирге эркинлигим барды эм дагъыда артха алыргъа эркинлигим да барды; бу фарызны Мен Атамдан алгъанма», – деди.

Алай бла дагъыда Исса алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Мен къойлагъа эшикме.

Жалчы уа, къойланы сюрюучюсю эм иеси болмагъаны себепли, келген бёрюню кёрюп, къойланы къоюп къачады, бёрю да къойланы талап чачады.

«Кертисин, кертисин айтама сизге: къой оруннга эшик бла кирмеген, алай а башха жер бла тюшген адам, ол гудучуду эм аманлыкъчыды.